Πώς να πιστέψουν οι άπιστοι τι θάματα μπορεί να γεννήσει η πίστη;Ξεχνούν πως η ψυχή του ανθρώπου γίνεται παντοδύναμη, όταν συνεπαρθεί από μια μεγάλη ιδέα.
Περισσότερα
Κατηγορία -Βιβλία
Η στωική αντίληψη της αρετής έχει αφήσει ανεξίτηλο, αν και υποτιμημένο, το αποτύπωμα της στον πολιτισμό μας. Περισσότερα
Σε μια ηλικία γύρω στα είκοσι περίπου, η γυναίκα αρχίζει να ψάχνει για σύζυγο. Σε μια ηλικία γύρω στα τριάντα περίπου, ο άντρας αρχίζει να ψάχνει για σύζυγο. Με το ψάξε ψάξε, τελικά ο άντρας και η γυναίκα συνευρίσκονται. Και άπαξ και συνευρεθούν, τα ήθη απαιτούν να παντρευτούν. Περισσότερα
Αν τα κυριακάτικα απομεσήμερα συνεχίζονταν επί μήνες, πού θα κατέληγε η ανθρωπότητα, απαλλαγμένη πια από το μόχθο, ελεύθερη από το βάρος της πρώτης κατάρας;
Μπορείς να κρατηθείς μακριά από τα βάσανα ετούτου του κόσμου -αυτό είναι δικαίωμά σου να το κάνεις κι ανταποκρίνεται στη φύση σου-, ίσως όμως αυτή η άμυνα είναι το μόνο βάσανο που θα μπορούσες να αποφύγεις.
Έζησαν έξω από τα κοινωνικά πλαίσια και εναντιώθηκαν σε αυτά. Δεν συμβιβάστηκαν με όσα «πρόσταζε» λογοτεχνικά η εποχή τους, δεν συμβιβάστηκαν σε ποιητικές συντεχνίες, δεν συμβιβάστηκαν, όμως, ούτε με τα κοινωνικά πρότυπα ή μάλλον στερεότυπα της περιόδου κατά την οποία έζησαν.
Η αδυναμία μας να κλάψουμε είναι αυτή που συντηρεί μέσα μας την αγάπη για τα πράγματα, και τα κάνει να υπάρχουν ακόμα, μας εμποδίζει να εξαντλήσουμε τη γεύση τους και να τα αποστραφούμε. Όταν, σε τόσους δρόμους και ακτές, τα μάτια μας αρνιόντουσαν να πνιγούν στα δάκρυα, διέσωζαν με τη στεγνότητά τους το αντικείμενο που τα θάμπωνε. Περισσότερα
Η έκφραση «ο πόνος του κόσμου» αναφέρεται στο περιεχόμενο των οντολογικών κατηγοριών. Έχουμε σαν δεδομένη την υπόθεση ότι ο κόσμος, μέσα στον οποίο ζούμε, προσδιορίζεται από μια ρυθμιστική τάξη, που προκαλεί τη συναισθηματική εξέγερση και τη διανοητική απορία του ανθρώπου. Η κοσμική αυτή υφή, στον τρόπο που προσκρούει στην καταφατική προθυμία του ανθρωπίνου όντος, ονομάζεται κακό. Η ανθρώπινη προσπάθεια, στον τρόπο που αναμετριέται με το κακό του κόσμου και αγωνίζεται να πετύχει την υπερκέρασή του –αν αυτό είναι κατορθωτό- γίνεται πόνος. Από την άποψη αυτή ο «πόνος του κόσμου» είναι η εκφραστική σύμφυρση του πικρού κόσμου και του άθλιου ανθρώπου.
Στ’ αστεία παίζαμε! Περισσότερα
Η ερωτική διαλεκτική των φύλων
Η πρόθεση του ποιητή να δείξει ότι ο ίμερος προσιδιάζει στη γυναικεία ιδιοσυγκρασία και ότι ο ερωτικός κόσμος είναι αποκλειστικά της γυναίκας το οικείο ενδιαίτημα είναι αποφασιστική. Ο έρωτας κυριαρχεί στη γυναικεία φύση κατά τον τρόπο, που ο στρατηγός ηγεμονεύει στα πεδία του πολέμου. Το αντίστοιχο της ερωτευμένης γυναίκας από την έποψη της ανδρείας είναι ο ήρωας, αλλά τα μεγάλα του κατορθώματα υστερούν μπροστά στα θαυμάσια έργα εκείνης.
Η Μεγάλη Ιδέα
Τώρα που η Μεγάλη Ιδέα σκοτώθηκε κατά τη μικρασιατική καταστροφή, ας της κάνουμε ένα μνημόσυνο, πριν προχωρήσουμε στα όσα οικτρά θα συμβούν στην Ελλάδα μετά το 1922. Περισσότερα
Περί ηδονής
Η φωνή της σάρκας γυρεύει να μη πεινά, να μη διψά, να μην ξεπαγιάζει όποιος τα ’χει αυτά και προσδοκά να τα διατηρήσει, μπορεί να παραβγεί σε ευδαιμονία ακόμη και με τον Δία.
Τρία είναι τα σημεία στα οποία μπορεί να συνοψιστεί το πνευματικό περίγραμμα και η μοναδικότητα του ύφους των Ελλήνων της προσωκρατικής εποχής.
Οι πραγματικοί και μεγάλοι ριγκοριστές* ποτέ δεν είναι άνθρωποι αναίσθητοι στις επιθυμίες της σάρκας και στις επίγειες απολαύσεις. Γίνονται ριγκοριστές ακριβώς επειδή αντιδρούν σ’ ένα πάθος που το γνώρισαν και κατόρθωσαν να το καταπνίξουν. Η πασίγνωστη επιστολή με την οποία ο άγιος Βερνάρδος καταδικάζει με οργή και απέχθεια τα στολίδια των ρομανικών εκκλησιών, αποτελεί ένα από τα πιο ζωντανά παραδείγματα μεσαιωνικής κριτικής της τέχνης, μιας κριτικής που δε μπορεί ν’ αντισταθεί στη γοητεία του καταδικαζόμενου αντικείμενου.
Σ’ ελάχιστα πράγματα αφιερώνονται οι άνθρωποι τόσο ολόψυχα όσο στη δυστυχία. Σε σημείο ώστε, αν τυχόν μας είχε τοποθετήσει στη Γη κάποιος μοχθηρός δημιουργός αποκλειστικά και μόνο για να υποφέρουμε, θα ήταν θεμιτό να συγχαρούμε τον εαυτό μας για την ενθουσιώδη μας ανταπόκριση. Περισσότερα
Υπήρξε μια πόλη-μαγνήτης για τους καταραμένους ποιητές, για τη γενιά των μπίτνικ, αλλά και για έναν νομπελίστα. Πράγματι η Ταγγέρη ενέπνευσε τον Καμί.
