Τα κοινωνικά ζώα έχουν ανάγκη να συντονίζουν ενέργεια και κίνηση, να αποκρίνονται στον κίνδυνο σε συλλογικό επίπεδο, να επικοινωνούν για τροφή και νερό και να βοηθούν όσους έχουν ανάγκη.
Κατηγορία -Επιστήμη
Επιστήμη
Ίσως σας φαίνεται παράξενο για έναν βιολόγο που καθοδηγείται αυστηρά από τα δεδομένα, αλλά πιστεύω ότι οι εξωγήινοι τους οποίους έχει δημιουργήσει η μυθοπλασία της επιστημονικής φαντασίας είναι πολύ χρήσιμοι από μια σημαντική σκοπιά: βοηθούν να στοχαστούμε καλύτερα τη δική μας κατάσταση. Περισσότερα
Το 2006, ο Αντβαίτια, μια γιγάντια χελώνα της Αλντάμπρας (Geochelone gigantea), η οποία είχε διατελέσει αγαπημένο κατοικίδιο του θρυλικού Ρόμπερτ Κλάιβ των Ινδιών, πέθανε στον ζωολογικό κήπο της Καλκούτας σε ηλικία 255 ετών. Ήταν, απ’ όσο γνωρίζουμε, το γηραιότερο ζώο του πλανήτη· σκεφτείτε ότι η ζωή του ξεκίνησε πριν από τον Μότσαρτ και τη Γαλλική Επανάσταση και τελείωσε με μια ανακοίνωση από το CNN.
Μετά την αγροτική Επανάσταση, οι ανθρώπινες κοινωνίες άρχισαν να γίνονται, όλο και μεγαλύτερες και πιο σύνθετες, ενώ οι φαντασιακές κατασκευές που συντηρούσαν την κοινωνική τάξη γίνονταν πιο πολύπλοκες.
Ο Αναστάσης Περράκης είναι διευθυντής ερευνών στο τμήμα βιοχημείας του Ολλανδικού Ινστιτούτου για τον Καρκίνο. Μιλήσαμε μαζί του.
Πριν από 75.000 χρόνια, οι πρόγονοί μας ήταν ασήμαντα ζώα. Το πιο σημαντικό που πρέπει να ξέρουμε για τους προϊστορικούς ανθρώπους είναι ότι ήταν ασήμαντοι. Ο αντίκτυπός τους στον κόσμο δεν ήταν μεγαλύτερο από των μεδουσών ή των πυγολαμπίδων ή τρυποκάρυδων. Εν αντιθέσει, σήμερα ελέγχουμε αυτόν τον πλανήτη. Άρα το ερώτημα είναι: Πώς φτάσαμε από εκεί ως εδώ; Πώς αλλάξαμε, από ασήμαντοι πίθηκοι που κοιτούσαν την δουλειά τους σε μια γωνία της Αφρικής, σε κυβερνήτες του πλανήτη Γη;
Το 1949 η Judith ήταν μόλις 6 χρονών. Μια μέρα αρρώστησε πολύ.
ἔπεα πτερόεντα
Verba volant, scripta manent (Τα λόγια πετάνε, τα γραπτά μένουν)
Qui scribit, bis legit. (Όποιος γράφει, διαβάζει δυο φορές.)
Από τις πρώτες σελίδες του έργου του με τίτλο «Μια σύντομη ιστορία του χρόνου» (A Brief History of Time, 1988) ο κορυφαίος θεωρητικός φυσικός Στίβεν Χόκινγκ έγραφε: «Είναι σίγουρο ότι στο παρελθόν η νοημοσύνη και η επιστημονική ανακάλυψη προσέδωσαν ένα πλεονέκτημα στην επιβίωση μας. Δεν είναι τόσο σαφές κατά πόσο αυτό συμβαίνει ακόμη: Οι επιστημονικές ανακαλύψεις μας μπορεί να μας καταστρέψουν όλους και ακόμη και αν δεν το κάνουν, μια πλήρης ενοποιημένη θεωρία μπορεί να μην επιφέρει μεγάλη διαφορά στις πιθανότητες επιβίωσης μας».
Περισσότερα
Αυτή τη στιγμή η Γη μας τρέχει με 28 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο, κι εμείς τον χαβά μας! Όσο κι αν φαίνεται παράξενο μεθαύριο στις 4 Ιουλίου η Γη μας θα βρίσκεται αρκετά εκατομμύρια χιλιόμετρα πιο μακριά από τον Ήλιο απ’ ότι τον Ιανουάριο (για το 2017 η διαφορά αυτή είναι 5.002.777 χλμ.)! Κι αυτό γιατί η τροχιά της Γης γύρω από τον Ήλιο δεν είναι ένας τέλειος κύκλος αλλά μία έλλειψη.
Δε γνωρίζω τι θα έκανε σήμερα αν ζούσε ο Επίκουρος. Μπορεί να ήταν διαχειριστής σ έναν μυθοκτονικό ιστότοπο ή οι μαθητές του στον Κήπο να ήταν ολημερίς μ ένα tablet στο χέρι και να κατέρριπταν- σύμφωνα με τις οδηγίες του- το πλήθος από τις ανοησίες που βλέπουμε στο διαδίκτυο. Όπως και να χει, σίγουρα, ο δυτικός πολιτισμός και η επιστήμη γενικότερα του οφείλουν τα μέγιστα (έστω κι αν δεν το ξέρουν), κι ευτυχώς για μας, έχει αφήσει παρακαταθήκη τα όπλα για ν αντιμετωπίσουμε τον ανορθολογισμό και την ανοησία που μας περιβάλλει.
ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΜΕΣΑ σε μια τάξη οποιοσδήποτε σχολείου της υφηλίου ένας μαθητής μπροστά στον καθηγητή της Χημείας λέει την περίφημη αρχή της διατήρησης της μάζας, «στη φύση τίποτα δε δημιουργείται εκ του μηδενός, τίποτα δεν καταστρέφεται, όλα μεταβάλλονται», πρέπει να του έρχεται στο μυαλό ένας από τους λαμπρότερους επιστήμονες που πέρασαν ποτέ, ο Αντουάν Λοράν Λαβουαζιέ. Έχει μείνει γνωστός ως πατέρας της χημείας, για τις εξαιρετικές του ανακαλύψεις, που έθεσαν τις βάσεις της σύγχρονης χημείας, ελάχιστοι όμως θυμούνται πια το φρικτό του θάνατο, παντελώς ανάξιο ενός τόσο λαμπρού μυαλού.
Πόσο ελεύθερες και συνειδητές είναι οι καθημερινές επιλογές μας; Από τη φιλοσοφία μέχρι την κβαντική φυσική και από τη βιοκυβερνητική μέχρι τη νευροψυχολογία, η σύγχρονη επιστημονική έρευνα απεργάζεται μια ιδιαίτερα περίεργη και ανοίκεια εικόνα του ανθρώπου: όχι ως ενός ενσυνείδητου δράστη ικανού να επιλέγει ελεύθερα αυτό που επιθυμεί, αλλά ως μιας θλιβερής βιολογικής μαριονέτας η οποία κινείται από τα αόρατα νήματα των γονιδίων και των ασυνείδητων εγκεφαλικών επιταγών.
Στην αυτοβιογραφία του, ο Αϊνστάιν επιβεβαίωσε ότι το πνευματικό του πείραμα του 1895 περιείχε το σπέρμα της θεωρίας της σχετικότητας. Αλλά έζησε μ’ αυτό το σπέρμα για μεγάλο διάστημα. Το 1905 πια πέτυχε μια άλλη καινοτομία με την οποία τα συνέδεσε όλα.
Αρκετές δεκαετίες πριν οι γυναίκες αποκτήσουν δικαίωμα ψήφου και έναν αιώνα πριν οι γυναίκες μαθηματικοί της NASA βοηθήσουν να ταξιδέψει ο πρώτος άνθρωπος στο φεγγάρι, υπήρξε μια ομάδα γυναικών επιστημόνων με σημαντική προσφορά στην εξέλιξη της επιστήμης.
Έχει το έγκλημα στο αίμα του…
Από το πρόσωπό του φαίνεται ότι είναι εγκληματίας…
Είναι η ιδιοσυστασία του τέτοια που τον οδήγησε σε αυτές τις αποτρόπαιες πράξεις…
Τι μας κάνει ανθρώπους; Τελικά, είναι ο πόλεμος συνυφασμένος με την ανθρώπινη φύση;
Περισσότερα
«Well I never pray, but tonight I’m on my knees
I need to hear some sounds that recognize the pain in me.»
The Verve – Bitter Sweet Symphony
Πολλοί άνθρωποι έχουν αντιμετωπίσει αυτό το παλαιότατο αίνιγμα και τις απαντήσεις του. Γιατί το κοτόπουλο διέσχισε το δρόμο; Για να περάσει απέναντι. Πράγματι, η τυπική απάντηση μπορεί να θεωρηθεί σαν ένα είδος αντιχιούμορ. Είναι τουλάχιστον λίγο αστεία, διότι αρνείται να προσφέρει μια μεγαλοπρεπή, εντυπωσιακή εξήγηση και προσφέρει αντίθετα την πιο ευθεία πιθανή απάντηση – από μόνη της ένα είδος απροσδόκητης εξήγησης. Αλλά φυσικά, δεν είναι αυτό το αστείο.
Υπάρχουν δύο αντικρουόμενα οράματα για τη στιγμή που η τεχνητή νοημοσύνη θα καταλάβει την ανθρωπότητα. Ορισμένοι άνθρωποι ανησυχούν ότι όταν τα ρομπότ αποκτήσουν την ικανότητα να αυτοπρογραμματίζονται, θα συνειδητοποιήσουν ότι οι άνθρωποι είναι άχρηστοι και θα θελήσουν να μας ξεφορτωθούν. Άλλοι πιστεύουν ότι την ημέρα που τα ρομπότ θα αποκτήσουν νοημοσύνη -όταν έρθει, δηλαδή, η στιγμή της τεχνολογικής μοναδικότητας- οι άνθρωποι θα γίνουν ένα με τον υπολογιστή, παντογνώστες και αθάνατοι.
Ο Θεόφραστος Μπόμπαστ φον Χόχενχαϊμ, πιο γνωστός στην ιστορία ως Παράκελσος, γεννήθηκε στο ελβετικό χωριό του Αϊνζίντελν στα τέλη του 1493. Ένα χρόνο πριν ο Κολόμβος έφθανε στην Αμερική, ενώ ο Λαυρέντιος ο Μεγαλοπρεπής πέθαινε στην αναγεννησιακή Φλωρεντία.
Αδιαμφισβήτητα, μαθηματικά και φιλοσοφία είναι δυο διαφορετικές επιστήμες. Ειδικότερα στην εποχή μας, όπου κάθε επιστήμη εμβαθύνει όσο το δυνατόν παραπάνω στην εξειδίκευση, όπου κάθε σχολή έχει τη τάση να διαφοροποιείται από τις διπλανές της, η βαθιά και σημαντική σχέση που διατηρούσαν οι θεωρητικές και οι θετικές επιστήμες έχει αποδυναμωθεί εμφανώς.
Περισσότερα
Μπαμπά τι συμβαίνει όταν πεθαίνουμε;». «Δεν ξέρω, γιε μου. Κανείς δεν ξέρει στα σίγουρα. Γιατί δεν ρωτάς τo Google;».
Το παραπάνω καρτούν ομολογώ ότι μου άρεσε πολύ. Αναπαράγει με απλό και ξεκάθαρο τρόπο την έννοια της εξειδίκευσης και της «αυθεντίας», την απλή λογική του ότι αν δεν είμαι ειδικός σε κάτι, είναι καλύτερο να μην προσποιούμαι ότι ξέρω αυτά που δεν μπορώ να ξέρω χωρίς να έχω πίσω μου μακροχρόνια εκπαίδευση και εμπειρία.
Σήμερα το μεσημέρι στις 12:28 ο Ήλιος θα φτάσει στο επονομαζόμενο Εαρινό Ισημερινό σημείο της φαινόμενης τροχιάς του, κι απ’ αυτή τη στιγμή θα ξεκινήσει και η εποχή της Άνοιξης στην επαναλαμβανόμενη παρέλαση της Άνοιξης, του Καλοκαιριού, του Φθινόπωρου και του Χειμώνα!
Το 1936 έμελλε να αποτελέσει έτος-σταθμό για την ιστορία της επιστήμης, καθώς τότε είδαν το φως της δημοσιότητας πολλά προσωπικά χειρόγραφα του Νεύτωνα. Τα χειρόγραφα αυτά ήταν κυρίως σημειώσεις και ημερολόγια που πραγματεύονταν ζητήματα αλχημείας, θεολογίας και μεταφυσικής και τιτλοφορούνταν «χειρόγραφα μη επιστημονικού ενδιαφέροντος». Μήπως λοιπόν σκεφτόμαστε αναχρονιστικά όταν ονομάζουμε τον Νεύτωνα επιστήμονα με τη σημερινή αυστηρή έννοια; Ήταν άραγε ο πρώτος επιστήμονας ή ο τελευταίος μάγος;
Το πείραμα του Μίλγκραμ είναι ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα πειράματα στην ιστορία. Οι άνθρωποι είναι πάντα πρόθυμοι να υπακούσουν στις εντολές που θα πάρουν, ακόμη και αν πρόκειται να κάνουν ηλεκτροσόκ στους συνανθρώπους τους.
Περισσότερα
Παρά το γεγονός ότι, στις μέρες μας, ξοδεύουμε πολύ χρόνο στο διαδίκτυο (ακούγοντας μουσική, βλέποντας βίντεο, κάνοντας χρήση του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και των κοινωνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης, διαβάζοντας ειδήσεις κλπ.) λίγοι από εμάς γνωρίζουμε τους μαθηματικούς αλγορίθμους που διαχειρίζονται τον τρόπο προβολής του περιεχομένου μας. Όμως η διαδικασία δρομολόγησης των πληροφοριών, με ασφαλείς και αποτελεσματικές μεθόδους, μέσα από ένα κατανεμημένο σύστημα, χωρίς κεντρική διαχείριση ήταν μια προτεραιότητα για τους ιδρυτές του Διαδικτύου.
Ανακαλέστε μια πραγματικά ζωντανή ανάμνηση. Τη βρήκατε; Ωραία, τώρα προσπαθήστε να θυμηθείτε τι φάγατε πριν από τρεις εβδομάδες. Αυτή η ανάμνηση μάλλον δεν είναι εξίσου ζωντανή, αλλά γιατί όχι; Γιατί θυμόμαστε κάποια πράγματα και κάποια άλλα όχι; Και γιατί οι αναμνήσεις μας τελικά ξεθωριάζουν; Η Κάθριν Γιάγκ δίνει τα βασικά για τη μνήμη και την απώλεια της.
Πριν από μερικές μέρες, οι ταμίες της αλυσίδας σουπερμάρκετ Auchan, μιας από τις μεγαλύτερες στη Γαλλία, έκαναν κινητοποίηση για να διαφωτίσουν τους πελάτες σχετικά με τους κινδύνους που διατρέχει το επάγγελμά τους από την ολοένα και μεγαλύτερη εξάπλωση των αυτόματων ταμείων, όπως λέγονται. Σύμφωνα με το συνδικάτο των εργαζομένων, μέσα στην επόμενη τριετία απειλούνται 2.000 θέσεις εργασίας, δηλ. το 20% του συνόλου των θέσεων στα ταμεία.
Ως «μια οργανωμένη ομάδα ανθρώπων η οποία αποτελείται από δύο ειδών στοιχεία: τα ανθρώπινα όντα και τους δεσμούς μεταξύ τους» ορίζουν το κοινωνικό δίκτυο οι καθηγητές Ιατρικής Κοινωνιολογίας Νικόλας Χρηστάκης (Πανεπιστήμιο Γέιλ) και Τζέιμς Φάουλερ (Πανεπιστήμιο του Σαν Ντιέγκο) και δύο εκ των «πιο επιδραστικών ανθρώπων του 2010», σύμφωνα με το περιοδικό «Time», στο βιβλίο τους με τίτλο «Συνδεδεμένοι: Η εκπληκτική δύναμη των κοινωνικών δικτύων και πώς αυτά διαμορφώνουν τη ζωή μας».
Ένα υπέροχο comic strip για τα εμβόλια, τους αντιεμβολιαστές και την επιστήμη πίσω απ αυτά Περισσότερα
Το νόημα της ζωής, είναι πως τελειώνει, έλεγε ο Άλμπερ Καμύ.
Το νόημα της ζωής, είναι πως υπάρχει, λέει ο Ρίτσαρντ Ντόκινς.
Η ζωή είναι μια στατιστική απιθανότητα σε κολοσσιαία κλίμακα, έλεγε ο Καρλ Σαγκάν.
O Στίβεν Χόκινγκ , γεννήθηκε σαν σήμερα στις 8 Ιανουαρίου 1942.
Για να μιλήσει κανείς για τη φύση του Σύμπαντος και να εξετάσει ερωτήματα όπως το αν υπήρξε μία αρχή ή αν θα υπάρξει ένα τέλος, είναι απαραίτητο να διασαφηνίσει πρώτα τι είναι μία επιστημονική θεωρία.
