Επιστήμη
Τις τελευταίες δεκαετίες, οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο άκουγαν ότι η ανθρωπότητα βρίσκεται στο δρόμο για την ισότητα και ότι η παγκοσμιοποίηση και οι νέες τεχνολογίες θα τη βοηθήσουν να τη φτάσει ακόμα πιο σύντομα. Στην πραγματικότητα, ο 21ος αιώνας μπορεί να δημιουργήσει τις κοινωνίες με τη μεγαλύτερη ανισότητα στην ιστορία.
Υπάρχουν άνθρωποι που επιθυμούν απεγνωσμένα να μην είναι υποχρεωμένοι να πιστεύουν στο δαρβινισμό. Οι άνθρωποι αυτοί μπορούν να χωριστούν σε τρεις βασικές κατηγορίες.
Καθημερινά βομβαρδιζόμαστε από πληροφορίες για τον κόσμο γύρω μας, νέες έρευνες, νέα αποτελέσματα, νέες ανακαλύψεις. Όλα αυτά δεν αφορούν μόνο τα μακρινά αστέρια, τα μυστηριώδη σωματίδια του...
Περισσότερα
Σήμερα θα μιλήσουμε για τη σχέση γλώσσας και σκέψης. Το θέμα, όπως αντιλαμβάνεστε, είναι ενδιαφέρον.
Θυμάμαι έναν συμπαθή υπεύθυνον μιας ραδιοφωνικής από τηλεφώνου συνεντεύξεως προ καιρού, ο οποίος σε κάποια στιγμή εξανέστη: «Μα καλά, εσείς δεν είσθε υπερήφανος για τα επιτεύγματα των Αρχαίων Ελλήνων;».
Η υπόθεση για την επίπεδη Γη
Όταν ξεκίνησε ο συλλογισμός πάνω στο ποιο ήταν το σχήμα της γης, ήταν αρκετά ρεαλιστικό για τους αρχαίους να σκεφτούν ότι αυτή ήταν σαν ένας δίσκος.
Το είδος της μετα-αλήθειας.
Στην πραγματικότητα οι άνθρωποι πάντα ζούσαν στην εποχή της μετα-αλήθειας. Ο χόμο σάπιενς είναι το είδος της μετα-αλήθειας, που η ισχύς του βασίζεται — να δημιουργεί πλάσματα της φαντασίας και να πιστεύει σε αυτά.
«Πώς θα καταφέρουμε να εφεύρουμε το μέλλον»: αυτός είναι ο τίτλος ενός άρθρου που υπογράφει ο Μπιλ Γκέιτς για λογαριασμό του Technology Review του γνωστού αμερικανικού πανεπιστημίου MIT.
Στο σπίτι είχαμε μια εγκυκλοπαίδεια Britannica, και από τότε που ήμουν ακόμη πολύ μικρός [ο πατέρας μου] συνήθιζε να με καθίζει στα γόνατα του και να μου διαβάζει διάφορα κείμενα από αυτή.
Μια ιστοριογραφική εισαγωγή
Όταν άρχισε να συγκροτείται ο κλάδος της Ιστορίας των Επιστημών, στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, ένα από τα ζητήματα που απασχολούσαν τους ιστορικούς ήταν η σχέση επιστημών και τεχνολογίας.
Ο Γαλιλαίος χρησιμοποίησε τις επιστημονικές του ικανότητες για να γράψει μια μικρή μελέτη για τα τυχερά παιχνίδια, με τίτλο «Περί μιας ανακάλυψης για τα ζάρια» (Sopra le Scoperte dei Dadi). To έργο αυτό συντάχθηκε κατ’ εντολή του πάτρωνά του, του μεγάλου δούκα της Τοσκάνης. Το πρόβλημα που απασχολούσε τον μεγάλο δούκα ήταν το εξής:
Τα σοβαρά ηθικά διλήμματα προκαλούν το λογικό μας εγκέφαλο:
Τα συναισθήματα παλεύουν με τη λογική μας
Η φύση της σύγχρονης τεχνολογίας
Η έξυπνη τηλεόραση σας, το ρολόι στον καρπό σας, οι νέες κούκλες Barbie του παιδιού σας και το αυτοκίνητο που οδηγείτε ( ή σας οδηγεί) όλα έχουν ένα πράγμα κοινό: λειτουργούν συλλέγοντας δεδομένα – προσωπικές πληροφορίες – για σας, τους φίλους και την οικογένειά σας.
...Εστίασα το βλέμμα μου σε μια μικρή λακκούβα με νερό και συνειδητοποίησα ότι, κατά πάσαν πιθανότητα, κάποια μικροσκοπικά ζωύφια που έκαναν πάρτι εκεί μέσα γνώριζαν περισσότερα για τον εγκέφαλο απ’ ό,τι όλοι εμείς οι νευροεπιστήμονες μαζί.
Ο εγκέφαλός μας έχει διαμορφωθεί από τη φυσική επιλογή έτσι ώστε να μπορεί να εκτιμά πιθανότητες και κινδύνους, όπως ακριβώς τα μάτια μας έχουν κατασκευαστεί έτσι ώστε να μπορούν να εκτιμούν το μήκος κύματος των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων. Διαθέτουμε τα απαραίτητα εφόδια για να εκτελούμε νοητικούς υπολογισμούς κινδύνων και πιθανοτήτων, μέσα στην περιοχή που θα μας ήταν χρήσιμη στην ανθρώπινη ζωή.
Μερικοί επιστήμονες - συμπεριλαμβανομένων και μερικών πολύ καλών μου λένε ότι τους αρέσει να εκλαϊκεύουν, αλλά νιώθουν ότι τους λείπει το ταλέντο σε αυτόν τον τομέα. Άλλο να ξέρεις και άλλο να εξηγήσεις. Ποιο είναι το μυστικό?
