Μια μελέτη που εκπονήθηκε από το University of Chicago Booth School of Business κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι συχνά αντέχουν να είναι πιο ειλικρινείς από ό,τι νομίζουν.
Περισσότερα
Κατηγορία -Επιστήμη
Επιστήμη
Γύρω στο 454 π.Χ., ο Έλληνας ιστορικός Ηρόδοτος (περ. 485- 425 π.Χ.) επισκέφθηκε την Αίγυπτο. Όπως όλοι μας, έμεινε άναυδος από τις πυραμίδες, και από τα γιγαντιαία αγάλματα -ύψους 20 μέτρων- στις Θήβες, λίγο πιο πέρα στον Νείλο. Δεν μπορούσε να πιστέψει πόσο παλιά ήταν τούτα τα αρχιτεκτονήματα. Η δόξα της Αιγύπτου είχε παρέλθει και ήδη προ πολλού είχε αρχίσει η ακμή των Περσών.
2 στους 3 δεν ξέρουν ποιος ξέρει τι για τους ίδιους online, και ακόμη 2 στους 5 γονείς δεν ξέρουν για τα παιδιά τους τι συμβαίνει στον ψηφιακό κόσμο.
Οι αντιλήψεις που έχουμε σήμερα για την κίνηση των σωμάτων άρχισαν να διαμορφώνονται την εποχή του Γαλιλαίου και του Νεύτωνα. Πριν από αυτήν οι άνθρωποι πίστευαν στον Αριστοτέλη που υποστήριζε ότι η φυσική κατάσταση ενός σώματος είναι η ακινησία και όχι η κίνηση· η κίνηση είναι το αποτέλεσμα της επίδρασης πάνω στο σώμα μίας δύναμης ή ώθησης· συνεπώς ένα βαρύ σώμα πρέπει να πέφτει πιο γρήγορα από ένα ελαφρύ, αφού η δύναμη που το ωθεί προς τη Γη είναι μεγαλύτερη.
Γράφω στα ελληνικά τούτη την πρόσθετη εισαγωγή, μοναδική ανάμεσα σ΄όλες τις εκδόσεις και μεταφράσεις του What Will Be, για δύο λόγους: τη ζεστασιά που νιώθω για την πατρίδα μου και την πίστη ότι ο λαός μας και η πληροφορική έχουν καλή προοπτική παντρειάς.
Η διακήρυξη της αλληλεξάρτησης
Φανταστείτε ότι είστε ελάφι. Έχετε ουσιαστικά μόνο τέσσερα πράγματα να κάνετε στη διάρκεια της ημέρας: να κοιμηθείτε, να φάτε, να φροντίσετε να μη σας φάνε και να ασχοληθείτε με κοινωνικές σχέσεις (που σημαίνει να οριοθετήσετε την περιοχή σας, να φλερτάρετε ένα μέλος του αντίθετου φύλου, να θηλάσετε ένα ελαφάκι, τέτοια πράγματα). Δεν υπάρχει καμία πραγματική ανάγκη να κάνετε οτιδήποτε άλλο.
Όπως προδίδει και η καθομιλούμενη γλώσσα, η κοινή γνώμη πιστεύει στο είδος μας υπάρχουν φυλές. Και συνηθίζει να κατατάσσει τους ανθρώπους ανάλογα με το χρώμα του δέρματος.
Μόλις ένας στους πέντε ανθρώπους (21%) θα ήθελε να ζει για πάντα, εάν η επιστήμη του έδινε τη δυνατότητα να είναι αθάνατος. Αυτό δείχνει μια νέα έρευνα, η οποία έγινε στη Βρετανία, για λογαριασμό του περιοδικού «New Scientist», σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 2.026 ενηλίκων.
Περισσότερα
Τις δικές του απαντήσεις στα μεγάλα ερωτήματα για το σύμπαν αλλά και τη ζωή δίνει μετά θάνατον ο Στίβεν Χόκινγκ με το βιβλίο που κυκλοφορεί σήμερα, Τρίτη 16 Οκτωβρίου, ταυτόχρονα στις ΗΠΑ, τη Βρετανία, την Ιταλία, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία.
«Ανέκαθεν οι άνθρωποι ψάχνουν τις απαντήσεις στα μεγάλα ερωτήματα. Από πού ερχόμαστε; Υπάρχει άλλη έξυπνη ζωή στο σύμπαν; Τι υπάρχει μέσα σε μια μαύρη τρύπα; Πώς θα επιβιώσουμε στη Γη; Πώς μπορούμε να εποικίσουμε το Διάστημα; Ποιος είναι ο σχεδιασμός, το βαθύ νόημα πίσω από κάθε πράγμα; Υπάρχει κανένας εκεί πάνω;» συνοψίζει ο βρετανός αστροφυσικός στο βιβλίο του «Σύντομες απαντήσεις στα μεγάλα ερωτήματα».
Ποιες είναι οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα λοιπόν;
Ο αστροφυσικός που άφησε την τελευταία του πνοή τον περασμένο Μάρτιο απαντά και με έναν προσωπικό απολογισμό:
«Είχα μια καταπληκτική ζωή σε αυτόν τον πλανήτη, ενώ συγχρόνως διέτρεχα με το μυαλό μου ολόκληρο το σύμπαν και τους νόμους της Φυσικής. Έφτασα στα πέρατα του γαλαξία, ταξίδεψα σε μια μαύρη τρύπα και γύρισα στις απαρχές του χρόνου. Στη Γη είδα αναταράξεις και ηρεμία, επιτυχία και πόνο. Ήμουν πλούσιος και φτωχός, οργανικά ικανός και ανίκανος. Δέχθηκα συγχαρητήρια και επικρίσεις, αλλά ποτέ δεν αγνοήθηκα. Χάρις στη δουλειά μου είχα το εξαιρετικό προνόμιο να συμβάλω στην κατανόηση του σύμπαντος».
«Ελπίζω μια μέρα να βρούμε τις απαντήσεις σε όλε μας τις ερωτήσεις. Πώς θα μπορέσουμε να θρέψουμε έναν παγκόσμιο πληθυσμό όλο και μεγαλύτερο; Να του προσφέρουμε πόσιμο νερό, να παράγουμε ανανεώσιμη ενέργεια, να προλαμβάνουμε και να θεραπεύουμε ασθένειες, να επιβραδύνουμε την κλιματική αλλαγή; Ελπίζω η επιστήμη και η τεχνολογία να μας δώσουν τις απαντήσεις. Είμαστε όλοι ταξιδιώτες του χρόνου, πορευόμαστε προς το μέλλον» γράφει.
«Η επιστήμη αποδεικνύεται πολλές φορές πιο παράξενη από την επιστημονική φαντασία. Και προσφέρει μεγαλύτερη ικανοποίηση»
εξηγεί για να προχωρήσει σε μια προσωπική εξομολόγηση:
«Εγώ είμαι ένας επιστήμονας με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για την Φυσική, την Κοσμολογία, το σύμπαν και το μέλλον της ανθρωπότητας. Χάρις στους γονείς μου καλλιέργησα μια ακόρεστη περιέργεια, ενώ δεν έπαψα ποτέ να προσπαθώ, όπως ο πατέρας μου, να απαντώ στα πολλά ερωτήματα που θέτει η επιστήμη».
Πού τον οδήγησε αυτή ακόρεστη περιέργεια;
«Πέρασα όλη μου ζωή ταξιδεύοντας στο σύμπαν χωρίς να βγω ποτέ από το μυαλό. Κάποια στιγμή πίστεψα ότι θα ζούσα το τέλος της Φυσικής όπως την γνωρίζουμε. Σήμερα, αντίθετα, πιστεύω πως και μετά το βιολογικό μου τέλος οι άνθρωποι θα συνεχίσουν να απολαμβάνουν το θαύμα των επιστημονικών ανακαλύψεων. Είμαστε κοντά σε κάποιες από αυτές τις απαντήσεις. Αλλά ακόμη δεν έχουμε φτάσει».
Το βέβαιο για ένα από τα λαμπρότερα μυαλά των φυσικών επιστημών είναι πώς τα τελευταία πενήντα χρόνια η οπτική μας για το σύμπαν άλλαξε πολύ. «Θα είμαι ευτυχής εάν θα έχω συμβάλλει κι εγώ σε αυτήν την αλλαγή» γράφει ο Χόκινγκ και συνεχίζει με μια θέρμη φιλοσοφικής ενατένισης:
«Μία από τις μεγάλες αποκαλύψεις της διαστημικής εποχής είναι η νέα οπτική κάτω από την οποία η ανθρωπότητα έμαθε να κοιτάζει τον εαυτό της: όταν παρατηρούμε τη Γη από το Διάστημα, βλέπουμε ένα ενιαίο σύνολο. Αντιλαμβανόμαστε την ενότητα, όχι τις διαιρέσεις. Είναι μια εικόνα που μέσα στην τεράστια απλότητά της μεταδίδει ένα πολύ δυνατό μήνυμα: ένας μοναδικός πλανήτης, μία και μόνο ανθρώπινη φυλή».
Ένα είναι και το συμπέρασμα για τον Στίβεν Χόκινγκ:
«Το μέλλον της ανθρωπότητας βρίσκεται στο σύμπαν» σημειώνει υπενθυμίζοντας ότι γεννήθηκε ακριβώς τρεις αιώνες μετά τον θάνατο του Γαλιλαίου.
«Μου αρέσει να σκέπτομαι ότι αυτή η σύμπτωση έπαιξε ρόλο στην κατεύθυνση που πήρα στο πεδίο των επιστημών. Αν και βέβαια, σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου, εκείνη την ημέρα θα πρέπει να γεννήθηκαν περίπου διακόσιες χιλιάδες παιδιά. Και ποιος ξέρει πόσα από αυτά επέδειξαν κάποιο ενδιαφέρον για την αστρονομία».
Ο Χόκινγκ θα έπρεπε πάντως να ζήσει πολύ λιγότερα χρόνια από τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά εξαιτίας της νόσου του Λου Γκέρινγκ από την οποία προσβλήθηκε σε νεαρή ηλικία. Τελικά κατάφερε να ζήσει για πολλές δεκαετίες ακόμη καθηλωμένος σε αναπηρικό αμαξίδιο.
«Δεν ήμουν ποτέ ανάμεσα στους καλύτερους μαθητές – ήταν μια τάξη πολύ έξυπνων παιδιών και εγώ ήμουν πάνω κάτω στον μέσο όρο. Οι συμμαθητές μου πάντως με φώναζαν Αϊνστάιν. Αυτό σημαίνει ότι έβλεπαν κάτι σε μένα. Δυο συμμαθητές μου πάντως είχαν στοιχηματίσει ένα σακουλάκι καραμέλες ότι δεν θα γινόμουν κανένας» αναφέρει για τα μαθητικά του χρόνια, ενώ ανατρέχει και στην τεράστια επιτυχία που γνώρισε το βιβλίο του «Το χρονικό του χρόνου: Από τη Μεγάλη Έκρηξη ως τις μαύρες τρύπες» (στα ελληνικά από τις εκδόσεις Κάτοπτρο):
«Δεν περίμενα τέτοια επιτυχία. Χωρίς αμφιβολία συνέβαλε το ενδιαφέρον του κόσμου για την ιστορία μου, για το γεγονός ότι κατάφερα να γίνω θεωρητικός φυσικός και συγγραφέας μπεστ σέλερ παρά την αναπηρία μου».
Ο Χόκινγκ δίνει κι άλλα δείγματα ταπεινότητας αλλά και αυτοσαρκασμού:
«Για πολλούς συνάδελφούς μου είμαι ένας φυσικός ανάμεσα στους πολλούς. Αλλά για το μεγάλο κοινό ήμουν ο πιο διάσημος φυσικός του κόσμου. Αυτό οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι, με εξαίρεση τον Αϊνστάιν, οι επιστήμονες δεν γίνονται δημοφιλείς όσο οι ροκ σταρ και εν μέρει επειδή αντικατοπτρίζω το στερεότυπο της ανάπηρης ιδιοφυΐας: δεν μπορώ να καμουφλαριστώ με μια περούκα και ένα ζευγάρι μαύρα γυαλιά. Το αναπηρικό καροτσάκι με προδίδει»…
***
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Αντικλείδι , https://antikleidi.com
Το 2008 οι Times του Λονδίνου δημοσίευσαν έναν κατάλογο με τα εκατό πιο πολυσυζητημένα βιβλία της μεταπολεμικής περιόδου. Ανάμεσά τους περιλαμβάνεται κι ένα βιβλιαράκι που με είχε ιδιαίτερα ελκύσει τα φοιτητικά μου χρόνια. Τίτλος του βιβλίου, The two cultures: οι δύο πολιτισμοί, οι δύο κουλτούρες. Συγγραφέας του ο Βρετανός φυσικός και μυθιστοριογράφος Τσαρλς Πέρσυ Σνόου.
Πολλές πρώτες εντυπώσεις που δημιουργούνται για μας προέρχονται από πράγματα που δεν μπορούμε να ελέγξουμε καθόλου – το φυσικό μας άρωμα, το πόσο παιδικό είναι το πρόσωπό μας, αν πρέπει ή όχι να φοράμε γυαλιά.
Περισσότερα
Τα χρονιά πριν από το 1576 ένας παράξενα ντυμένος γέροντας περιπλανιόταν με βήμα ιδιόρρυθμο και ακανόνιστο στους δρόμους της Ρώμης, φωνάζοντας κατά καιρούς χωρίς να απευθύνεται σε κανέναν και χωρίς κανένας να του δίνει την παραμικρή σημασία. Κάποτε ήταν διάσημος σε ολόκληρη την Ευρώπη- ήταν φημισμένος αστρολόγος, γιατρός των ευγενών της αυλής και καθηγητής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Παβίας.
Η πρόσφατη κατάρρευση της γέφυρας στη Γένοβα εγείρει πλήθος ερωτημάτων για την ασφάλεια των υπολοίπων. Απαντήσεις από τον πλέον αρμόδιο: ο επιφανής αμερικανός «γεφυροποιός» Χένρι Πετρόσκι δεν μασά τα λόγια του!
Περισσότερα
Κανείς δε μπορεί να ξέρει τι του επιφυλάσσει το μέλλον, όμως μπορεί να κάνει προβλέψεις σχετικά με τις διαθέσιμες επιλογές. Για αυτό το λόγο υπάρχει το τεστ “Berlin Numeracy Test” δηλαδή «Το αριθμητικό τεστ του Βερολίνου».
Περισσότερα
Στη διάρκεια των καλοκαιρινών μας διακοπών το μεγάλο «Καλοκαιρινό Τρίγωνο» αποτελεί την απαραίτητη συντροφιά μας, αφού τα τρία λαμπερά άστρα που το σχηματίζουν είναι τόσο εύκολα αναγνωρίσιμα όσο και η Μεγάλη Άρκτος στον βόρειο ουρανό κι ο Ωρίωνας τον χειμώνα. Είναι άλλωστε πάρα πολύ δύσκολο για οποιονδήποτε που στρέφει το βλέμμα του στον καλοκαιρινό ουρανό να μην εντοπίσει αμέσως τα τρία λαμπερά άστρα που ανήκουν σε διαφορετικούς αστερισμούς και καλύπτουν την κεντρική περιοχή της έναστρης νύχτας.
Το 1936 στο On Computable Numbers, with an Application to the Entscheidungsproblem, ο Άγγλος μαθηματικός Άλαν Μάθισον Τούρινγκ επεμβαίνει στη διαμάχη γύρω από το πρόβλημα της απόφασης: έστω μία οποιαδήποτε μαθηματική πρόταση- υπάρχει ένας αλγόριθμος που, αν εφαρμοστεί σε αυτή την πρόταση, μπορεί με σιγουριά να ορίσει ότι η πρόταση μπορεί να αποδειχθεί;
Η ανθρωπότητα απαρτίζεται από ξεχωριστά άτομα. Κάθε άνθρωπος διαφέρει από κάθε άλλον. Οι κοινωνίες που αντιμετωπίζουν τους πολίτες τους σαν πανομοιότυπα πιόνια σύντομα βυθίζονται σε αξεπέραστα αδιέξοδα.
Μπορεί το διάβασμα του καφέ, οι αστρολογικές προβλέψεις ή το ρίξιμο των χαρτιών να γοητεύουν και να κάνουν τη φαντασία ορισμένων να ταξιδεύει. Μπορεί οι “προφητείες” να απασχολούν κατά καιρούς πολλούς. Μπορεί οι περισσότεροι να έχουμε σκεφτεί έστω μία φορά στη ζωή μας ότι θα ήταν υπέροχο να μπορούσαμε να ταξιδέψουμε στον χρόνο και να δούμε το μέλλον. Αν, όμως, ήμασταν σίγουροι ότι υπάρχει τρόπος να μάθουμε πέρα από κάθε αμφισβήτηση και αμφιβολία τι μας περιμένει, θα θέλαμε να το ξέρουμε;
Περισσότερα
Τι είναι, γιατί είναι απαραίτητη και πώς εξασφαλίζεται η δαρβινική εξέλιξη: Μια εξαιρετικά σύντομη εισαγωγή
To απόσπασμα από τη Λογική της επιστημονικής ανακάλυψης (πρώτη έκδοση στα γερμανικά το 1934) που ακολουθεί, παρουσιάζει το επονομαζόμενο «πρόβλημα της επαγωγής» για τις εμπειρικές επιστήμες και εισάγει την έννοια της διάψευσης ως «κριτήριο διάκρισης» ανάμεσα στην εμπειρική επιστήμη και τις μη εμπειρικές θεωρίες.
Προσπαθήστε να φανταστείτε μια μέρα χωρίς αριθμούς. Δεν χρειάζεται καν ολόκληρη μέρα· απλώς προσπαθήστε να επιβιώσετε την πρώτη ώρα της μέρας χωρίς αριθμούς — δίχως ξυπνητήρι, δίχως ρολόι, δίχως ημερολόγιο, δίχως τηλεόραση και ραδιόφωνο, δίχως νέα απ’ το χρηματιστήριο, δίχως αποτελέσματα στα αθλητικά των εφημερίδων, δίχως τραπεζικό λογαριασμό για τις δουλειές σας.
Παρατηρώντας τους ζωντανούς οργανισμούς, τις δομές και τις λειτουργίες τους, τόσο εναρμονισμένες με τις ανάγκες και το περιβάλλον τους, μπαίνουμε εύκολα στον πειρασμό να αποδώσουμε προϊόν σε έναν ευφυή σχεδιασμό.
Όταν ο Μπέρτραντ Ράσελ μίλησε στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια το 1914, ήταν όπως και το θέμα του, η επιστημολογία: αδύνατος, χλωμός και ετοιμόρροπος. Περίμενε κανείς ότι από στιγμή σε στιγμή θα σβήσει. Μόλις είχε ξεσπάσει ο Μεγάλος Πόλεμος, και ο ευαίσθητος και φιλειρηνιστής φιλόσοφος είχε συγκλονιστεί βλέποντας την πιο πολιτισμένη ήπειρο να βυθίζεται στη βαρβαρότητα.
Τον Σεπτέμβρη του 1930, η Γερμανία έκανε τις πρώτες εθνικές εκλογές μετά το μεγάλο κραχ του 1929 και το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα κέρδισε με 6.400.000 ψήφους. Ήταν 10 φορές περισσότερες από αυτές που πήρε στις προηγούμενες εκλογές δυο χρόνια πριν. Συνολικά έλαβε 107 έδρες. Πλέον ήταν το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα στο Ράιχσταγκ.
Πώς μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ζώα όπως τα γουρούνια έχουν έναν υποκειμενικό κόσμο αναγκών, αισθήσεων και συναισθημάτων; Δεν διαπράττουμε το σφάλμα της ανθρωποποίησης των ζώων, δηλαδή της απόδοσης ανθρώπινων χαρακτηριστικών σε μη ανθρώπινα πλάσματα, σαν παιδιά που πιστεύουν ότι οι κούκλες τους νιώθουν αγάπη και θυμό;
Κάποια φορά, στη διάρκεια της δεκαετίας του ’50, καθώς επέστρεφα με πλοίο απάτη Βραζιλία, μείναμε για μια μέρα στο Τρινιντάντ κι εγώ αποφάσισα να ρίξω μια ματιά στη σημαντικότερη πόλη, το Πορτ οφ Σπαίην.
Ποιες είναι εκείνες οι θεμελιώδεις φυσικές προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται σε ένα σύμπαν ώστε να μην αποκλείεται εκ των προτέρων η δυνατότητα εμφάνισης ζωής σ᾽ αυτό.
Τι μας αποκαλύπτουν οι αρχέγονοι μονοκύτταροι οργανισμοί για την εμφάνιση της ζωής στη Γη
Το βιολογικό σύστημα που ελέγχει τις επιθυμίες του ανθρώπου βρίσκεται σε υποφλοιώδεις περιοχές στον υποθάλαμο, που αντιστοιχεί στον «εγκέφαλο των ερπετών».
“Για να γνωρίσω το μυστήριο της ζωής
κούπας τα χείλη άγγιξα, πήλινης, φτωχιάς.
Χείλος στο χείλος μου ψιθύρισε: ‘Όσο ζεις πίνε!
Τι σαν πεθάνεις, δεν ξαναγυρνάς.”
Ομάρ Καγιάμ Περισσότερα
Τo δεύτερο κεφάλαιο της Πειραματικής επιστήμης έχει το έργο να περιγράψει τα χαρακτηριστικά αυτής της επιστήμης, από τη στιγμή που αυτή, υποστηρίζει ο Βάκων, σχεδόν αγνοείται από τους διανοούμενους. Ο καλύτερος τρόπος · για να το κάνει θα είναι, επομένως, να την παρουσιάσει εμπράκτως μέσα από μία συγκεκριμένη περίσταση, όπως αυτή της μελέτης του ουράνιου τόξου.
Η έκλειψη Ηλίου της 28ης Μαΐου 585 π.Χ. είναι φημισμένο αστρονομικό γεγονός που ίσως να επηρέασε την παγκόσμια ιστορία. Είναι επίσης η πρώτη έκλειψη Ηλίου, που γνωρίζουμε ότι προβλέφτηκε με ακρίβεια ως προς το χρόνο και τον τόπο που θα γινόταν.
