O Michel Serres στο βιβλίο του ‘Kαιρός των κρίσεων’ (2009) δεν περίμενε την τραγωδία στη Φουκουσίμα για να ενδιαφερθεί για την οικολογική καταστροφή της Γης. O Γάλλος φιλόσοφος, με αφορμή την παγκόσμια δημοσιονομική και χρηματοπιστωτική κρίση του έτους 2008, προβαίνει σε μια πρωτότυπη ερμηνεία του φαινομένου, υποστηρίζοντας ότι η αξιόπιστη ανάλυση των αιτίων του πρέπει να μετατοπιστεί από το πεδίο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης στο αντίστοιχο της πλανητικής-οικολογικής.
Το έργο του Νίκου Καζαντζάκη αν έχει σημειώσει τόσο ευρεία διάδοση, αν έχει βρει τόσο βαθιά απήχηση στις ψυχές ανθρώπων διαφόρων εθνικοτήτων και ανόμοιων πολιτικών και θρησκευτικών πεποιθήσεων, αν επιβλήθηκε και καταξιώθηκε στα χρόνια μας, αν απέκτησε παγκόσμια φήμη και κέρδισε μεγάλες πιθανότητες να παραμείνει κλασικό στη ροή των αιώνων, ένα έργο δηλαδή πάντα επίκαιρο, αυτό ίσως οφείλεται περισσότερο στο στέρεο φιλοσοφικό του υπόβαθρο και λιγότερο στην απλή και περίτεχνη λογοτεχνική του μορφή και πλοκή που κρατά πάντα σταθερά ζωηρό το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Περισσότερα
Παρότι δεν μπορούμε να μαντέψουμε πως θα είναι τα επόμενα χρόνια, έχουμε τουλάχιστον το δικαίωμα να ονειρευτούμε πώς θα θέλαμε να είναι. Περισσότερα
“-…οι γενικοί νόμοι της λογικής είναι οι ίδιοι για τα πάντα. Η μουσική, όπως και το σκάκι, ανταποκρίνεται σε κάποιους κανόνες. Το μυστικό είναι να τη μελετήσεις ώσπου ν’ απομονώσεις ένα σύμβολο, ένα κλειδί. Περισσότερα
«Στην αρχή ήταν νύχτα. Η νύχτα ήταν η αρχή. Κι ένας μεγάλος άνεμος σηκώθηκε και χώθηκε βαθιά μέσα στη νύχτα και τότε η νύχτα, λες κι ήτανε πουλάκι, γέννησε ένα αυγό. Ενα ασημένιο αυγό…»
Περισσότερα
Η μοιραία δίκη που έγινε στην Αθήνα το 399 π.Χ. φωτίζεται διαφορετικά από τον γνωστό αναθεωρητή κλασικιστή Πολ Κάρτλιτζ στο τελευταίο του βιβλίο.
“Tόσες φορές στη ζωή μου, η πραγματικότητα με είχε απογοητεύσει, γιατί τη στιγμή που την συνελάμβανα, η φαντασία μου, που ήταν το μόνο όργανό μου για να χαρώ την ομορφιά, δεν μπορούσε να επικοινωνήσει μαζί της, σύμφωνα με τον αδήριτο νόμο που λέει πως δεν μπορεί κανείς να φαντάζεται παρά μόνον αυτό που είναι απόν. Περισσότερα
Το κείμενο που ακολουθεί είναι απόσπασμα μιας διάλεξης που έδωσε ο Ουμπέρτο Εκο στις 12 Νοεμβρίου του 1996 στην Ιταλική Ακαδημία ανώτατων σπουδών στην Αμερική.
‘..Το αγόρι εξακολουθούσε ν’ ακούει την καρδιά του, ενώ προχωρούσαν στην έρημο. Σιγά σιγά έμαθε τις πονηριές και τα κόλπα της, έμαθε να τη δέχεται όπως ήταν. Τότε το αγόρι έπαψε να φοβάται, γιατί ένα απόγευμα η καρδιά του του είπε ότι ήταν ευχαριστημένη. Περισσότερα
“Έχουμε μάθει πως ελευθερία και ισότητα είναι οι πρώτες αξίες – ίσως μάλιστα η ισότητα να είναι σημαντικότερη από την ελευθερία. Την εγκαταλείπουμε; Την ξεχνάμε; Και στο νέο αυτό σύστημα θα βασιλεύει η ανισότητα;
Η ζωή του καθενός είναι γεμάτη από ψευδαισθήσεις, ίσως επειδή η αλήθεια συχνά μας φαίνεται αβάσταχτη.
Μια φορά κι έναν καιρό ήτανε ένας σουλτάνος, καλός και δίκαιος και είχε έναν βεζίρη, που ήτανε και αυτός καλός και ήταν κι αστρολόγος.
Φαντασία: Ποιο είναι το ίδιον του ανθρώπου; Τι είναι αυτό που μας διαφοροποιεί από τα ζώα; Επαναλαμβάνουν, εδώ και αιώνες, ότι είναι ο ορθός λόγος. Αρκεί όμως να προσέξουμε τη συμπεριφορά των άλλων γύρω μας αλλά και τη δική μας, για να αντιληφθούμε ότι αυτό δεν αληθεύει. Περισσότερα
“Τί θα συνέβαινε αν κάποιος δαίμονας σου έλεγε ότι αυτή τη ζωή – όπως τη ζεις τώρα και όπως την έχεις ζήσει στο παρελθόν- πρέπει να τη ζήσεις ξανά, αμέτρητες φορές?” Περισσότερα
Ποιοι είστε; Πως θα περιγράφατε τον εαυτό σας; Για ν’ απαντήσετε σ’ αυτά τα δύο ερωτήματα, το πιο πιθανό είναι να αναφερθείτε στην προσωπική σας ιστορία, σ’ ένα παρελθόν που έχετε ζήσει, με το οποίο όμως είστε αναμφίβολα δεμένοι και από το οποίο θεωρείτε δύσκολο να ξεφύγετε. Περισσότερα
