Στον βωμό του φτερωτού θεού πληγωμένοι , θλιμμένοι , σκυφτοί
προχωρούν χωρίς ήλιο , χωρίς σελήνη , χωρίς φως , χωρίς λουλούδι , σχεδόν χωρίς μέλλον!!
Πληγωμένοι προχωρούν σε δρόμο χωρίς επιστροφή.
Ελπίζουν όμως σε ότι τους γλυτώσει , σε ότι τους φέρει στον σωστό δρόμο στον δρόμο τον γλυκό ,
στον δρόμο του ερωτικού φιλιού , στον δρόμο που το ερωτικό σμίξιμο θορυβεί!!
Γνωρίζουν πως το ρολόι της ζωής δεν περιμένει ,
γνωρίζουν πως τρέχει με τους πληγωμένους ξωπίσω του χωρίς φως , χωρίς εκπλήξεις.
Ελπίζουν , πιστεύουν στον θεό ,πιστεύουν σε ότι τους φέρει πίσω στον όμορφο κόσμο του ερωτικού φιλιού!!!!
Σε ότι η ψυχή τους βρει στην στροφή του δρόμου έστω μικρή γευστική στιγμή ,
ώστε η λύπη λιγότερο οδυνηρή στον συνεχιζόμενο πόνο.
Ελπίζουν στο νέο ερωτικό εκπληκτικό φιλί ,
πιστεύουν στις νέες ψυχές στον δικό τους μονότονο δρόμο ,
ελπίζουν στις νέες περιπέτειες ,
προσδοκούν σε εκπλήξεις , πονούν την στιγμή της έκπληξης με την έκπληξη.
Ο δρόμος συνεχίζει οδυνηρός , πολύς χρόνος ζωής έτσι , χωρίς φως , χωρίς φιλί!!!!
Έκπληξη στους πληγωμένους ο ήλιος δίνει δώρο λίγο φως .
φως στην ψυχή ….
φως στην ζωή
φως στο ρολόι της ζωής..
Συνεχίζει ο πληγωμένος με φως, πολύ φως.
Συνεχίζει με ψυχή πλέον λιγότερο πληγωμένη , με ψυχή περισσότερο φωτεινή.
ψυχή φωτεινή που ελπίζει , πιστεύει , σε όμορφο μέλλον.
Ο δρόμος πλέον έχει επιστροφή στην ζωή!!!
Έχει ήλιο , έχει φύση , έχει σελήνη, έχει ότι προσμένει η ψυχή.
Προχωρούν οι ψυχές με λιγότερη θλίψη σε δρόμο περισσότερο φωτεινό , περισσότερο ερωτικό , μόνο ονειρικό.
*
Σβήνει η ουλή της πληγής στην ψυχή ,
νίκη το ερωτικό σμίξιμο , νίκη το ερωτικό φιλί , νίκη η γνώση!!!
Το ρολόι της ζωής δεν περιμένει….
Σαλπιγγίδου Κωνσταντίνα