Γράμμα από την Κοπεγχάγη

Η Ελληνοδανέζα Κατερίνα Τσαλαπάτη μιλάει για την εμπειρία τού να ζεις στην «πράσινη πρωτεύουσα» της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Όσο κι αν μοιάζει αδιανόητο σε έναν κάτοικο της Αθήνας, η 40χρονη Ελλη­νοδανέζα αρχαιολόγος Κατερίνα Τσαλαπάτη, που ζει 20 χρόνια στην πρω­τεύουσα ms Δανία, δεν έχει κανένα παράπονο από την πόλη της. Δεν εί­ναι τυχαίο – η Κοπεγχάγη αναδείχθηκε φέτος από μια ομάδα εμπειρογνω­μόνων σε θέματα περιβάλλοντος «πρά­σινη πρωτεύουσα» της Ε.Ε. Το βρα­βείο απονέμεται σε μια ευρωπαϊκή πό­λη που έχει επιδείξει εξαιρετική πο­ρεία στην επίτευξη υψηλών περιβαλ­λοντικών προτύπων και έχει δεσμευ­τεί  ως προς κάποιους διαρκείς και φιλόδοξους στόχουςγια το μέλλον. Και ποια καλύτερη από την Κοπεγχάγη; Την πόλη όπου το 55% των κατοίκων κινείται με ποδήλατο, όπου η τηλεθέρμανση καλύπτει το 98% των νοικοκυ­ριών, το 90% των κτιριακών αποβλή­των επαναχρησιμοποιείται, το 96% των κατοίκων ζει σε απόσταση 15 λε­πτών με τα πόδια από ένα πάρκο, έχει το καλύτερο μετρά στον κόσμο, εξαι­ρετικό πολεοδομικό σχεδιασμό και ποιότητα αέρα, αποκαλείται συχνά «βιολογική πόλη», λόγω της μεγάλης κατανάλωσης οργανικών προϊόντων, και έχει μειώσει κατά 24% τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από το 2005 έως το 2012; Και έχει μεγάλα σχέ­δια και για το μέλλον. Eωs το 2025 σκο­πεύει να έχει ουδέτερο ισοζύγιο διο­ξειδίου του άνθρακα.

Ρωτάω την Κατερίνα πως είναι να ζει κανείς σε μία από τις πιο βιώσιμες πόλεις του πλανήτη. Ξεκινά με ένα παράδειγμα: «Στην περιοχή μου ορ­γανώθηκε φέτος ένα φεστιβάλ δρό­μου με τρεις μουσικές σκηνές, μπαρ, φαγητό που κράτησε μέχρι τις δύο το πρωί. Δύο ώρες αργότερα μπορούσεs να πας από κάτω, ήταν τόσο κα­θαρά. Όχι μόνο γιατί οι οργανωτές φρόντισαν γι’ αυτό, αλλά και γιατί όσοι συμμετείχαν βοήθησαν να μη μείνει πίσω τίποτα. Αυτό είναι το βα­σικότερο χαρακτηριστικό στη Δανία. Όλα είναι πολύ οργανωμένα και όλοι νιώθουν υπεύθυνοι. Και αυτό συμ­βαίνει από μικρή ηλικία, σ’ το μαθαί­νουν στο σχολείο. Από πέντε χρονών δεν σκέφτεσαι ποτέ γιατί και πως, ξέρεις ότι έτσι γίνεται. Ο πολίτης της Κοπεγχάγης δεν σκέφτεται “πρέπει να κάνω αυτό”, θέλει να το κάνει. Υπάρχει ατομική ευθύνη. Και αυτό, φυσικά, σ’ το εμπνέουν ο δήμος και το κράτος. Σου προσφέρουν τα εργαλεία, είναι εύκολο. Ξυπνάς το πρωί και παίρνεις το ποδήλατό σου, ανα­κυκλώνει, ψωνίζεις βιολογικά, όπως φοράς τα παπούτσια σου».

Η ίδια πηγαίνει κάθε μέρα στη δου­λειά με το ποδήλατό της, όπως και το 70-80% των 1.300 εργαζομένων της εταιρείας όπου δουλεύει. Στο υπόγειο τους προσφέρεται ειδικό παρκινγκ με τρόμπες αέρα για όλους τους τύπους ποδηλάτων και πλυντήριο. Δεν έχει αυτοκίνητο, ούτε καν δίπλωμα οδήγησης, γιατί, όπως λέει, «δεν το χρειάζε­ται». Οι περισσότερες οικογένειες δεν διαθέτουν Ι.Χ. «Οι άνθρωποι στην Κο­πεγχάγη νιώθουν περήφανοι να μην έχουν αυτοκίνητο», λέει. Τα παιδιά μα­θαίνουν ποδήλατο στο σχολείο, απ’ όπου παίρνουν δίπλωμα αφού περά­σουν εξετάσεις. Πληρώνει 200 – 300 ευρώ το χρόνο για θέρμανση – ποσό ελάχιστο για μια κρύα χώρα όπως η Δανία. Ψωνίζει βιολογικά γιατί, όπως λέει, «μπορεί να είναι λίγο πιο ακριβά, αλλά το άνοιγμα της αγοράς που έχου­με κάνει εδώ και χρόνια, γιατί επιμείναμε να τα ζητάμε, έχει ρίξει τις τιμές και είναι πάντα στις προτεραιότητές μας». Κάνει, όπως και το 80% περίπου των συμπολιτών της, ανακύκλωση με 3 ή 4 κάδους (τρόφιμα, μέταλλο, γυα­λί, πλαστικό), ενώ κάθε δημόσιο χώρο τον νιώθει δικό της. «Αν κάποιος πει­ράξει τα πάρκα μας, θα βγούμε στους δρόμους, το ξέρουν», λέει γελώντας. «Όταν σπούδαζα στην Κρήτη, το 2000, είχα απαυδήσει βλέποντας πόσα πλα­στικά μπουκάλια δεν ανακυκλώνο­νται. Έφτασα μέχρι τον δήμαρχο και του πρότεινα να ξεκινήσει ανακύκλω­ση και να φροντίσει τα υπολείμματα τροφών από τα πανεπιστημιακά κυ­λικεία να πηγαίνουν στα χοιροτροφεία του Ρεθύμνου. Με κοίταξε σαν να ήμουν εξωγήινη…»­

____________

    ~ της Μανινας Ντανου
      Δημοσιεύτηκε στο “Κ” της Καθημερινής

by Αντικλείδι , https://antikleidi.com

Συναφές: 

Γιατί οι Δανοί είναι οι πιο ευτυχισμένοι στο κόσμο;

Γιατί ανέφικτη μια «Δανία του Nότου»

Απέχουμε πολύ από το να γίνουμε “Δανία του Νότου”. Θα το επιθυμούσαμε ?

Το συγκλονιστικό γράμμα του Έλληνα από τη Βραζιλία