Όταν έχετε λίγο ελεύθερο χρόνο να σκεφτείτε, θα ήταν χρήσιμο να εξετάσετε τις παρακάτω ενδιαφέρουσες και προκλητικές ερωτήσεις!
Archive - December 2012
Αλλαγή άδειας λόγω εγκατάστασης συστήματος υγραεριοκίνησης / μια συνηθισμένη ιστορία ελληνικής τρέλας (ή γραφειοκρατίας)
Η ιστορία του Σύμπαντος σε 200 λέξεις ή λιγότερο εμφανίστηκε τον Φεβρουάριο του 1997 στο αντίστοιχο τεύχος του Annals of Improbable Research . Από τότε, έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από τριάντα γλώσσες, και ερευνητές απ όλο τον κόσμο εργάζονται για την περαιτέρω μετάφραση του. Αρκετές εργασίες, παρουσιάσεις, βιβλία και θεατρικά έργα έχουν έχουν αναφορές άμεσα ή έμμεσα. Η ιστορία αυτή έχει κερδίσει μερικές φορές την προσοχή των ΜΜΕ, και έχει χρησιμοποιηθεί σε αρκετά κολέγια και σχολικές τάξεις.
Παρακμάζουμε, άραγε; Θυμίζουμε τις τελευταίες κοπιώδεις ανάσες της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας; Αληθεύει ότι τα χαρακτηριστικά μας αναδύουν κυνισμό και επιλέγουμε να προβάλλουμε μόνον τα χειρότερα ελαττώματά μας; Δεν αναφέρομαι στην Ελλάδα, αλλά στην Ευρώπη. Πάντοτε είχα την ψευδαίσθηση ότι η μεταπολεμική Ευρώπη θα διατηρούσε την αναγκαία μνήμη που πηγάζει από την αίσθηση του δικαίου. Σήμερα αισθάνομαι αμήχανη, παγωμένη, απομονωμένη.
Ο Εντουάρ Μανέ (Édouard Manet, 23 Ιανουαρίου 1832 – 30 Απριλίου 1883) ήταν ένας από τους σημαντικότερους ζωγράφους. Θεωρείται ένας από τους θεμελιωτές της μοντέρνας τέχνης ενώ συνδέθηκε έντονα και με το κίνημα του ιμπρεσιονισμού. Αποτέλεσε επιπλέον έναν από τους πλέον αμφιλεγόμενους καλλιτέχνες του 19ου αιώνα.
Η διαρκούσα λιτότητα στην Ελλάδα δεν συνδέεται μόνο με την γενική πτώση του βιοτικού επιπέδου, την ραγδαία αύξηση της φτώχειας και την περιχαράκωση του κοινωνικού κράτους εν γένει. Το χειρότερο επιφαινόμενο της κρίσης είναι ότι αυξάνει όλο και περισσότερο ο αριθμός των ανθρώπων που περιθωριοποιούνται εντελώς και εξοστρακίζονται από κάθε κοινωνικό δίκτυο.
Zούσε κάποτε στὸν κόσμο ἕνα μικρὸ λουλούδι. Κανεὶς δὲν γνώριζε ὅτι ὑπῆρχε στὴ γῆ. Εἶχε μεγαλώσει μονάχο του, σ’ ἕνα ἐγκαταλειμμένο οἰκόπεδο. Οἱ ἀγελάδες καὶ οἱ κατσίκες δὲν σύχναζαν ἐκεῖ, καὶ τὰ παιδιὰ ἀπὸ τὴν κατασκήνωση τῶν πιονιέρων ποτέ τους δὲν ἔπαιζαν στὸ μέρος ἐκεῖνο. Περισσότερα
Πώς θα νοιώθατε αν ζούσατε ογδόντα ή εκατό χρόνια πριν, όταν η Αθήνα ήταν ένα καλό παράδειγμα νεο- κλασσικής αρχιτεκτονικής και υπήρχαν περισσότερα άλογα από αυτοκίνητα; Περισσότερα
Ετοιμάσαμε μία λίστα τραγουδιών με θέμα την ‘αναμενόμενη’ συντέλεια του κόσμου που θα συμβεί αύριο 21 Δεκεμβρίου του 2012. Περιμένουμε και τις δικές σας προτάσεις … αν προλάβετε. 😆
Περισσότερα
Ζούσε μια φορά ένας Ρώσος πρίγκιπας που τον λέγανε Ολέγκ. Κάλεσε τους πιο ξακουστούς μάντεις να του πούνε ποια θα είναι η ζωή και ποιος ο θάνατός του. Οι μάντεις του είπαν: «Η ζωή σου θα ‘ναι ευτυχισμένη. Το θάνατό σου όμως θα τον βρεις από το αγαπημένο σου άλογο».
Τα παιδιά είναι κόσμος παράξενος, κοιμούνται κι ονειρεύονται. Πριν από τα Χριστούγεννα, αλλά και στη διάρκεια των Χριστουγέννων, συναντούσα συνεχώς στο δρόμο, σε συγκεκριμένο σημείο, ένα αγοράκι όχι μεγαλύτερο από εφτά χρονών. Μέσα στην τρομερή παγωνιά ήταν ντυμένο σχεδόν καλοκαιρινά, αλλά ο λαιμός του, πάντα τυλιγμένος με ένα κουρέλι, έδειχνε ότι κάποιος, παρ’ όλα αυτά, το είχε φροντίσει πριν το στείλει έξω.
Οι επιχειρηματίες και οι ελεύθεροι επαγγελματίες προβληματίζονται έντονα με το θέμα της τιμολόγησης. Πόσο να χρεώσουν; Είναι ξεκάθαρο ότι η ‘σωστή’ τιμή μπορεί να κάνει τη διαφορά. Αν είναι πολύ χαμηλή θα μειωθεί το κέρδος. Αν είναι πολύ υψηλή θα μειωθούν οι πωλήσεις. Περισσότερα
Ας ειπωθούν τα κοινότοπα και τα τετριμμένα – άλλωστε, μάλλον δεν περιττεύουν ποτέ, αφού σ’ αυτά προσφεύγουμε όποτε παγώνουμε αμήχανοι και τρομαγμένοι: Το μυαλό του ανθρώπου, οι δεύτερες σκέψεις που κάνει για να ελέγξει τη φυσικότητα του θυμού και την αρχέγονη κληρονομιά των ενστίκτων, είναι το μοναδικό του όπλο για να σωθεί από την αγριότητα. Οταν όμως το μυαλό ταράζεται και θολώνει -όπως και όταν καταντάει εμμονικό και ιδεοληπτικό- ο άνθρωπος γίνεται πιο θηρίο και από τα θηρία.
Περισσότερα
Στο βάθος, η ζωή είναι η τέχνη να βλέπεις πέρα από τα φαινόμενα. Το έργο τέχνης της ζωής μας καλύπτεται συχνά από φόβους, ενοχές, επιφυλάξεις.
Περισσότερα
Υπάρχει αυτή η φωτογραφία. ‘Ένα δέντρο, να αγκαλιάζει ένα ποδήλατο. Και υπάρχει και μία ιστορία. Που λέει ότι το 1914 στην Αμερική, ένα αγόρι ακούμπησε το ποδήλατό του στον κορμό ενός μικρού δέντρου, στη Νήσο Βασόν, στην Πολιτεία της Ουάσιγκτον και πήγε στον πόλεμο, απ’ όπου δεν γύρισε ποτέ. Το δέντρο έκανε αυτό που κάνουν όλα τα δέντρα. Μεγάλωσε. Και μεγαλώνοντας, αγκάλιασε το ποδήλατο του αγοριού. Από τότε, ποδήλατο και δέντρο είναι αγκαλιασμένα για 98 ολόκληρα χρόνια. Κι αυτή η αγκαλιά διαρκεί σχεδόν έναν αιώνα…
Περισσότερα
O Ρέμπραντ (Rembrandt Harmenszoon van Rijn, 15 Ιουλίου 1606 – 4 Οκτωβρίου 1669), ήταν μείζων Ολλανδός ζωγράφος και χαράκτης του 17ου αιώνα, που σήμερα συγκαταλέγεται μεταξύ των κορυφαίων ζωγράφων όλων των εποχών.