Ο διευθυντής Μέστσεροφ, διασχίζοντας το διάδρομο, έπεσε πάνω σε μια ομάδα εργαζομένων, οι οποίοι στέκονταν στη γωνία, και, πιάνοντας τις κοιλιές τους, γελούσαν για κάποιο λόγο. Περισσότερα
Κατηγορία -Διδακτικές ιστορίες και μύθοι
Ιστορία
Σε μια εποχή όπου η ομορφιά ορίζεται από τα υπερμοντέλα, η επιτυχία ορίζεται από τον πλούτο και η φήμη θεοποιείται στη βάση τού πόσοι σε “ακολουθούν” στα κοινωνικά μίντια, η Λίζι Βελάσκες θέτει το ερώτημα: “Τι μας ορίζει;” Έχοντας χαρακτηριστεί “η πιο άσχημη γυναίκα στον κόσμο” η Λίζι αποφάσισε να αντιστρέψει τα πράγματα και να δημιουργήσει τους δικούς της ορισμούς της ομορφιάς και της ευτυχίας.
Ήταν ένα κυριακάτικο πρωινό κι ή άνοιξη είχε γίνει πολύ όμορφη. Ό Γκέοργκ Μπέντεμαν, ένας νεαρός έμπορος, καθόταν στο μοναχικό του δωμάτιο του πρώτου πατώματος, σ’ ένα από τα χαμηλά, εύκολοχτισμένα σπίτια, αραδιασμένα κατά μήκος του ποταμού πού ξεχώριζαν μεταξύ τους μόνο από το ύψος και το χρώμα. Περισσότερα
Αυτή, όπως κατηγορηματικά διαβεβαιώνουν οι γονείς και οι προϊστάμενοι μου, γεννήθηκε πριν από μένα. Δε ξέρω αν έχουν ή όχι δίκιο, εκείνο που γνωρίζω μόνο είναι ότι δε θυμάμαι ούτε μία ημέρα της ζωής μου, που να μην της ανήκει και να μην ένιωθα την εξουσία της πάνω μου. Περισσότερα
Ο Θαλής, γύρω στο 580 π.Χ., στην περιοχή της Μιλήτου…
«Κοιτάζει τα άστρα, αλλά δεν ξέρει καν τι υπάρχει πάνω στη γη! Περισσότερα
Αγάπη για την πατρίδα (μίσος για τους πατριδολάτρες)
Ο κ. Κ. δεν το έκρινε απαραίτητο να ζει σε μια συγκεκριμένη χώρα. Έλεγε: Παντού μπορώ να πεινάσω. Κάποτε όμως έλαχε να περνάει από μια πόλη πού την είχε κυριέψει ο εχθρός της χώρας όπου ζούσε. Τον πλησίασε τότε ένας αξιωματικός τού εχθρού και τον ανάγκασε να κατέβει από το πεζοδρόμιο. Περισσότερα
Υπήρχε μια φορά σ’ ένα μικρό χωριό ένας φτωχός γεωργός που χρωστούσε ένα σημαντικό χρηματικό ποσό σε ένα τσιγκούνη γέρο και έφθανε ο καιρός που θα έπρεπε να του το επιστρέψει. Ο γεωργός είχε μια πολύ όμορφη κόρη την όποια λιγουρευόταν ο γέρο-κατεργάρης και έτσι του πρότεινε μια συμφωνία.
Περισσότερα
Βασισμένο σε μια αρχαία ιστορία σχετικά με την πείνα και την αξία του μοιράσματος, αυτό το σύντομο βίντεο είναι μέρος της καμπάνιας της Caritas, με τίτλο “Μια ανθρώπινη οικογένεια, Τροφή για όλους”. Η αλληγορία των κουταλιών μας διδάσκει, πως όταν προσπαθούμε να ταΐσουμε μόνο τον εαυτό μας, όλοι μας καταλήγουμε να πεινάμε. Όταν όμως επικεντρωθούμε στην πείνα του πλησίον μας, ανακαλύπτουμε πως πάντα υπάρχουν τρόποι για να τραφούμε όλοι!
Περισσότερα
Μια μέρα, όταν πήγαινα πρώτη γυμνασίου, είδα ένα παιδί από την τάξη μου να πηγαίνει με τα πόδια στο σπίτι από το σχολείο. Το όνομά του ήταν Κάιλ. Φαινόταν σαν να κουβαλούσε μαζί του όλα τα βιβλία του. Σκέφτηκα, «Γιατί κάποιος να κουβαλάει μαζί του κάθε μέρα όλα τα βιβλία του; Θα πρέπει να είναι φυτό!»
Περισσότερα
Όταν ένας γέρος άντρας πέθανε στη γηριατρική πτέρυγα ενός γηροκομείου σε μια πόλη της Αυστραλίας, θεωρήθηκε πως δεν είχε αφήσει τίποτα αξίας. Αργότερα, όταν οι νοσοκόμες έψαχναν ανάμεσα στα λιγοστά υπάρχοντά του, βρήκαν αυτό το ποίημα. Η ποιότητά του και το περιεχόμενό του εντυπωσίασαν τόσο πολύ το προσωπικό, που φτιάχτηκαν αντίγραφα του και μοιράστηκε σε κάθε νοσοκόμα του νοσοκομείου.* Περισσότερα
Κάποτε υπήρχε ένα σουρεαλιστικό σύμπαν όπου όλα κυλούσαν ρολόι. Ένας άνθρωπος κάθε μέρα αφιέρωνε λίγο χρόνο για να το κουρδίσει προκειμένου αυτό να εξυπηρετεί την ανάγκη του να παρακολουθεί την ώρα και να οργανώνει έτσι το χρονοδιάγραμμα της ημέρας του. Με την βοήθεια του ρολογιού στάθμιζε τις προτεραιότητές του και προσπαθούσε να χωρέσει όσο περισσότερα πράγματα μπορούσε στο πρόγραμμά του. Περισσότερα
Ένας άνδρας, το άλογο και ο σκύλος του περπατούσαν σε ένα δάσος. Καθώς περνούσαν κάτω από ένα δένδρο έπεσε ένας κεραυνός και τους έκανε στάχτη! Όμως ο άνδρας δεν κατάλαβε ότι είχε εγκαταλείψει αυτόν τον κόσμο και συνέχισε την πορεία του με τα δύο του ζώα. Κάποιες φορές περνάει κάποιος χρόνος μέχρι να συνειδητοποιήσουν οι νεκροί την καινούργια κατάσταση. Ο δρόμος ήταν πολύ μακρύς και ανέβαιναν σε ένα λόφο. Ο ήλιος ήταν πολύ δυνατός και αυτοί ίδρωναν και διψούσαν. Σε μια στροφή του δρόμου είδαν μια πανέμορφη μαρμάρινη πύλη, που οδηγούσε σε μια πλατεία στρωμένη με πλάκες από χρυσάφι.
Περισσότερα
9 ΙΟΥΝΙΟΥ 1905
Υποθέστε ότι οι άνθρωποι ζουν για πάντα. Κατά κάποιον περίεργο τρόπο, ο πληθυσμός κάθε πόλης χωρίζεται στα δύο: στους Υστερινούς και τους Τωρινούς. Περισσότερα
ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΡΩΤΗ
Στην δεκαετία του ’30 το Σικάγο ανήκε ουσιαστικά στον Αλ Καπόνε. Ο Καπόνε δεν ήταν διάσημος για κάτι ηρωικό, αλλά για την εμπλοκή του σε όλα : από λαθραία ποτά και πορνεία μέχρι το φόνο. Ο Καπόνε είχε έναν ικανότατο δικηγόρο με παρατσούκλι «Easy Eddie». Οι ικανότητες νομικών ελιγμών του Eddie συνετέλεσαν ώστε ο Καπόνε να είναι έξω από τη φυλακή. Περισσότερα
Λέει λοιπόν ό ’Αλέξανδρος: «Διογένη, μου φαίνεται ότι αστειεύεσαι· αν εγώ συλλάβω τον Δαρείο και επιπλέον τον βασιλιά των ’Ινδών, τίποτα πια δεν με εμποδίζει να είμαι ό πιο τρανός απ’ όλους τούς βασιλιάδες πού υπήρξαν ποτέ. Γιατί τί θα υπολείπεται πια αν έχω κυριεύσει τη Βαβυλώνα και τα Σούσα και τα Εκβάτανα και την αυτοκρατορία των ’Ινδιών;» Περισσότερα
«Εδώ που τα λέμε», έκανε ο γεροντάκος, «βλέπετε εκείνο το σχεδόν αόρατο συννεφάκι εκεί που δείχνει το δάχτυλό μου;»
Ο ανατολίτης γύρισε αργά προς την κατεύθυνση που του έδειχναν, και προσπαθούσε να διακρίνει το συννεφάκι που θα έφερνε τη θύελλα, όταν ένιωσε να του ρίχνουν μια κλοτσιά στα οπίσθια. Περισσότερα
Ένα ατέλειωτο πολύχρωμο πλήθος έμπαινε σιγά σιγά μες στις εγκαταστάσεις, με τσάντες, φουσκωτές μπάλες και κάθε είδους λουτρικά. Θα ’λεγε- κανείς ότι ήταν οι πιστοί μιας μυστηριώδους θεότητας που έμπαιναν στο ναό. Οι ξυπόλητοι φύλακες έτρεχαν να ανοίξουν τις καμπίνες και να σπρώξουν στο νερό τις βάρκες και τα κανό που προσφέρονταν για ενοικίαση. Περισσότερα
Λένε πώς κάποτε πού o ’Αλέξανδρος δεν ήταν πολύ απασχολημένος συνάντησε τον Διογένη, ο όποιος είχε πολύ χρόνο στη διάθεσή του· γιατί εκείνος ήταν βασιλιάς των Μακεδόνων και πολλών άλλων, ενώ αυτός ένας εξόριστος από τη Σινώπη. Περισσότερα