… η ανάγκη των ανθρώπων για μυθοπλασία (confabulation). Ο νους μας αποτελείται από αφηγήσεις ιστοριών. Σε κάθε στιγμή του παρόντος, μια πλημμύρα από πληροφορίες για τον πραγματικό κόσμο γεμίζει τις αισθήσεις μας.
Κατηγορία -Βιβλία
Μεγαλωμένος σε οικογένεια λογίων στα Γιάννινα, με παράδοση στην τυπογραφεία, ο Δημήτρης Χατζής τέλειωσε το Γυμνάσιο στη Ζωσιμαία Σχολή και φοίτησε στη Νομική Αθηνών, χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του καθώς αντιμετώπισε οικονομικά προβλήματα.
Ένα πρωινό, νιώθοντας αόριστα καλά, επιθύμησα να φτιάξω ένα μήνυμα και να το στείλω σε όλους τους γνωστούς μου που τα νούμερά τους τα έχω περασμένα στο κινητό μου. Αόριστα καλά ένιωθα!
Περισσότερα
Σε όλη την ιστορία, πολυάριθμοι στοχαστές, προφήτες και απλοί άνθρωποι όρισαν την ευτυχία και όχι την ίδια τη ζωή ως υπέρτατο αγαθό. Στην αρχαία Ελλάδα, ο φιλόσοφος Επίκουρος εξηγούσε ότι η λατρεία των θεών είναι χαμένος χρόνος, ότι δεν υπάρχει ζωή μετά το θάνατο και ότι η ευτυχία είναι ο μοναδικός σκοπός της ζωής.
Είναι ατυχές, αλλά είναι αλήθεια ότι ζούμε σε έναν κόσμο που κατακλύζεται από ανθρώπους κυνικούς και σκεπτικιστές. Πρόκειται για μια κατηγορία ατόμων που δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να προβάλλουν την ανειλικρίνεια και την ανεντιμότητα που είναι σίγουροι ότι αποτελούν κοινό χαρακτηριστικό όλων των ανθρώπων. Είναι πεπεισμένοι ότι κάθε πράξη καλοσύνης και αγάπης υποκρύπτει κάποια υστεροβουλία.
Περισσότερα
Πριν από περίπου 13,5 δισεκατομμύρια χρόνια, σε ένα γεγονός που είναι γνωστό ως η Μεγάλη Έκρηξη, γεννήθηκαν η ύλη, η ενέργεια, ο χρόνος και ο χώρος. Η ιστορία αυτών των θεμελιωδών χαρακτηριστικών του σύμπαντος ονομάζεται Φυσική.
Αν θεωρήσουμε, λοιπόν, το παράλογο ως κανόνα ζωής, είναι αντιφατικό. Τότε, γιατί απορούμε που δεν μας διαθέτει τις αξίες εκείνες οι οποίες θα αποφάσιζαν για μας ως προς τη νομιμότητα του εγκλήματος; Δεν είναι δυνατό, άλλωστε, να στηρίξουμε μια στάση πάνω σε μια προνομιούχα συγκίνηση.
Πολιτισμός…Πόσο έχει κακοπάθει η λέξη στα χρόνια μας! Πόσο καμιά φορά την μπλέκουμε και την συγχέουμε, με τα τηλέφωνα και τα ραδιόφωνα και τις πλυστικές μηχανές!
Δεν είναι οι σάπιοι τοίχοι του φτηνού μου δωματίου ούτε τα παλιά τραπέζια αυτού του γραφείου ούτε η φτώχεια των παρόδων της συνηθισμένης Κάτω Πόλης, που τις έχω τόσο πολύ διατρέξει, ώστε να μου φαίνεται πια πως έχουν ιδιοποιηθεί την ακινησία του ανεπανόρθωτου, δεν είναι αυτά που φέρνουν στο πνεύμα μου μια συχνή ναυτία, γεννημένη μέσα στην παρακμάζουσα καθημερινότητα της ζωής.
Εφόσον ούτε στην Ελλάδα μπορούσε να επιστρέψει ούτε και στην Αμερική να ταξιδέψει, όπως επιθυμούσε, ο Καζαντζάκης άρχισε να αναζητεί τόπο διαμονής στη Γαλλία. Ο συγγραφέας Θράσος Καστανάκης του πρότεινε μια παραθαλάσσια πόλη στην Κυανή Ακτή, ανάμεσα στις Κάνες και τη Νίκαια. Το όνομά της; Αντίμπ.
Το 1890 η Ελλάδα είχε 27 μαθητές στην τελευταία τάξη της μέσης εκπαίδευσης σε κάθε χίλιους κατοίκους, ενώ η Γαλλία είχε 26, η Ρουμανία 15 και οι ΗΠΑ μόνο 11 . Το 1885 σε κάθε 10.000 κατοίκους, το Βέλγιο είχε 9,6 φοιτητές, η Νορβηγία 8,5, η Γερμανία είχε 5,6, η Μεγάλη Βρετανία 4,0, η Ιταλία 3,0 και η Ελλάδα, πρώτη, είχε 10,6 φοιτητές χωρίς να υπολογίσουμε και τους Έλληνες φοιτητές του εξωτερικού.
«Μια φορά ο Ζαρατούστρας έριξε την πλάνη του πέρα από τους ανθρώπους, ωσάν όλους τους οραματιστές της μελλούμενης ζωής. Κι έργο ενός θεού που πάσχει και ψυχοδέρνεται μου φάνταξε τότε ο κόσμος.
Ηράκλειτος (540-480 π.Χ.). Παραδοσιακά ήταν γνωστός ως «κλαίων» ή «σκοτεινός» φιλόσοφος. Ο Πλούταρχος λέει ότι ταλανιζόταν από φρικτές ασθένειες.
Μολονότι o άνθρωπος πέτυχε να κυριαρχήσει σε αξιοσημείωτο βαθμό πάνω στη φύση, ή κοινωνία δεν έχει υπό τον έλεγχό της τις δυνάμεις πού αυτή ή ίδια δημιούργησε. Ο ορθολογισμός τού συστήματος παραγωγής, ως προς την τεχνική πλευρά, συνοδεύεται από τον παραλογισμό τού συστήματος μας παραγωγής ως προς την κοινωνική του πλευρά.
Οι μαθητές τον γυμνασίου McClymonds τον Oakland, έχουν μια αποστολή: Σε συνεργασία με τοπικούς εντομολόγους, δημιουργούν ηλεκτρονική συλλογή με τα έντομα της περιοχής. Με το να ανεβάσουν τη «συλλογή» αυτή στον παγκόσμιο ιστό, προσδοκούν να προσφέρουν μια μακροπρόθεσμη πηγή πληροφοριών στην τοπική κοινωνία (Harmon. 1997).
Το 1909 ο Γερμανός κοινωνιολόγος Μαξ Βέμπερ προειδοποίησε: «Είναι φρικτό να σκέπτεται κανείς ότι ο κόσμος κάποια μέρα ίσως να είναι γεμάτος ανθρωπάκια που θα ασχολούνται με τις δουλίτσες τους και θα αγωνίζονται να βρουν κάποιες μεγαλύτερες. […] Λες και ο στόχος μας είναι να γίνουμε άνθρωποι που έχουν ανάγκη να διατάζουν, που γίνονται νευρικοί και δειλοί αν κάποια στιγμή διαταραχτεί αυτή η τάξη, και ανήμποροι αν αποσπαστούν από την ολοκληρωτική τους συγχώνευση σε αυτή».
Tο 1911, ένας υπερβολικά ευαίσθητος, σπινθηροβόλος και πλούσιος νεαρός αριστοκράτης από παλαιά βιενέζικη οικογένεια, εμφανίστηκε στο γραφείο του Ράσελ στο Κέμπριτζ. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Λούντβιγκ Βιτγκενστάιν [Ludwig Wittgenstein] (1889-1951) ήταν ιδιοφυΐα, και ο Ράσελ δεν άργησε να συνειδητοποιήσει πως είχε διδάξει όλα όσα ήξερε στον νεαρό σπουδαστή της Λογικής.
ΕΙΔΑ ΠΟΛΛΑ σπίτια στη ζωή μου, μικρά και μεγάλα, πέτρινα και ξύλινα, παλιά και καινούρια, αλλά ένα σπίτι μου άφησε ιδιαίτερη εντύπωση. Άλλωστε, αυτό δεν ήταν σπίτι αλλά σπιτάκι. Ήτανε πολύ μικρό, μονώροφο, με τρία παράθυρα κι έμοιαζε τρομερά με μικρή καμπουριασμένη γριούλα με μια σκούφια στο κεφάλι… Περισσότερα