Στο παραγωγικό της μοντέλο, στον υπέρμετρο κρατισμό, στη διαφθορά και στις άλλες παθογένειες θα πρέπει να αναζητηθούν τα αίτια της χρεοκοπίας της Ελλάδος και όχι στις πολιτικές της Ε.Ε., ασχέτως με τα λάθη ή τις αρρυθμίες που αυτές έχουν.
Ασφαλώς τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει πολλά λάθη που ενίσχυσαν το αίσθημα της ανισότητας, κυρίως από τις χώρες του Νότου και την Ελλάδα οι οποίες πλήττονται περισσότερο από την κρίση.
Όμως, η Ελλάδα, όταν κατηγορεί την Ε.Ε. θα πρέπει να «αναμετράται» με το τι ήταν πριν το 1980, πριν μπει δηλαδή στη Ευρωπαϊκή Οικονομική Ένωση, πριν «παρελάσει» ο πακτωλός των χρημάτων από τις επιδοτήσεις, τα πακέτα Ντελόρ, ευρωπαϊκά προγράμματα, τα ΕΣΠΑ και όλα τα υπόλοιπα.
Εξαιρετική είναι η μελέτη που έχει κάνει ο καθηγητής κ. Αθ. Παπανδρόπουλος τόσο για το ύψος των κεφαλαίων που πέρασαν από την Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες, όσο και για τις παθογένειες που έφεραν την πτώχευση.
Ο καθηγητής σημειώνει ότι «από το 1981 έως σήμερα, το ελληνικό παμφάγο κράτος έχει δεχθεί 660 δισ. ευρώ δάνεια, 290 δισ. ευρώ καθαρές επιδοτήσεις και 26 δισ. ευρώ άτοκες επενδυτικές επιχορηγήσεις.
Επίσης, από την Ελλάδα έχουν «κουρευτεί» χρέη περίπου 120 δισ. ευρώ!
Με άλλα λόγια, μέσα σε 34 χρόνια το ελληνικό κράτος είχε την δυνατότητα να αξιοποιήσει πάνω από 1.000 δισ. ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί σε 100.000 ευρώ ανά Νεοέλληνα ή σε 335.000 ευρώ ανά νοικοκυριό.Παρόλα αυτά, η Ελλάδα είναι πτωχευμένη, η παραγωγική της μηχανή είναι από τις χειρότερες στην Ευρώπη, οι υποδομές της είναι απλά υποφερτές και η διοικητική της μηχανή απέχει αισθητά από τον κοινοτικό μέσον όρο.
Αντιθέτως, η χώρα πρωτεύει σε διαφθορά και παραοικονομία, γεγονός που αποτρέπει παραγωγικές επενδύσεις και νοθεύει την δημοσιονομική πολιτική της.
Όσο για τα αίτια της πτώχευσης οφείλονται αποκλειστικά και μόνον στον κρατισμό, δεδομένου ότι στην χώρα μας το κράτος αντιπροσωπεύει το 65% της επίσημης οικονομίας.
Πρόκειται, δηλαδή, για ποσοστό παραπλήσιο με τα αντίστοιχα σε πρώην κομμουνιστικές χώρες, οι οποίες εξ αυτού του λόγου κατέρρευσαν.
Το 2010, λοιπόν, αυτό το κράτος, με συνολικό χρέος κοντά στα 300 δισ. ευρώ, βρέθηκε σε πλήρη αδυναμία να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του και τελικά σώθηκε από την άτακτη χρεοκοπία αποκλειστικά και μόνον γιατί συμμετείχε στην ευρωζώνη – τα μέλη της οποίας έσπευσαν να το σώσουν, για να προστατεύσουν το ευρώ και να αποτρέψουν σοβαρότερα προβλήματα στην οικονομική και νομισματική ένωση.
Στα πέντε χρόνια που ακολούθησαν, η Ελλάδα, με χίλια βάσανα και με δραστικές οριζόντιες περικοπές, κατάφερε να περιορίσει τα δραματικά ελλείμματα στον προϋπολογισμό της και στο ισοζύγιο πληρωμών της –πλην όμως, από πλευράς περιορισμού του κρατισμού, οι μεταρρυθμίσεις που πραγματοποιήθηκαν ήταν ελάχιστες.
Πηγή: bankingnews.gr
by Αντικλείδι , https://antikleidi.com
Συναφές:
Δηλαδή πήραμε σχεδόν 1 τρις !!!
Για το τέρας του ευρωπαϊσμού, βρέθηκε κανένα άρθρο, κύριε Σκουμπούρη; Λύση: ας τα κάνουμε όλα ιδιωτικά, να αφανίσουμε την έννοια “κράτος”, ώστε να γλιτώσουμε. . . http://www.euro2day.gr/specials/opinions/article/1346969/oi-evropaioi-ekanan-lathos-kai-aftopagidefthkan.html
Είναι ματαιοπονία κάθε προσπάθεια προσφοράς δεδομένων σε ανθρώππους που η άποψή τους είναι συναρτημένη με τα προσωπικά τους συμφέροντα. Όποια ιδιωτική επιχείρηση τής Ελλάδος παραδόθηκε στο κράτος ΧΡΕΩΚΟΠΗΣΕ. Πέστε μου εσεις μια που συνέχισε να είναι κερδοφόρα. ΚΑΜΙΑ. Και ξέρετε γιατί; Επειδή το κράτος έχει ήδη αφανισθεί από το κόμμα. Τα υπόλοιπα ειρωνικά τού τύπου “ας τα κάνουμε όλα ιδιωτικά, να αφανίσουμε την έννοια “κράτος”, ώστε να γλιτώσουμε” Προέρχονται από κομματικούς
που κερδίζουν από την κρατικοποίηση.
Παρατήρηση προς την σύνταξη,με τις ανεπιφύλακτες ευχαριστείες μου για το τεράστιο έργο που απλόχερα μας προσφέρει. Ο κ. Παπανδρόπουλος είναι υπεράνω παντός σχολιασμού και πέραν πάσης κριτικής. Εγω έχω μιαν αδυναμία στις λέξεις επειδή με την πάροδο τού χρόνου φορτίζονται ή αποφορτίζονται εννοιολογικά, και εμείς τις χρησιμοποιούμε με έννοια που δεν αποδίδει την τρέχουσα πλέον πραγματικότητα. Για παράδειγμα σε αυτό το άρθρο αναφέρεται ως πρόβλημα ο κρατισμός, ενώ το πραγματικό πρόβλημα είναι ο κομματισμός. Γνωρίζετε μήπως πόσες δραστηριότητες που δεν είναι καν κρατικές είναι κομματικά ελεγχόμενες; Το κράτος είναι ο οργανισμός και το κόμμα είναι το σαράκι. Και δεν είναι παμφάγος ο οργανισμός αλλά το σαράκι.
“Η Ιστορία καταδεικνύει ότι το καλύτερο μέσο για να δικαιολογούν σχέσεις που βασίζονται στη βία, για να τις κάνουν να θεωρούνται ηθικές, είναι να τις μεταφράζουν με όρους χρεών. Ετσι δημιουργείται η αυταπάτη ότι είναι το θύμα εκείνο που διαπράττει το αδίκημα. Το χρέος είναι το πιο αποτελεσματικό πολιτικό εργαλείο που επινοήθηκε ποτέ από τους πλούσιους και τους ισχυρούς: διακοσμεί τις πιο βίαιες ανισότητες μεταξύ πιστωτών και οφειλετών με ένα επίστρωμα ηθικότητας και φιλοδωρεί τα θύματα, τους οφειλέτες, με το συναίσθημα ότι είναι ένοχοι. Είναι η γλώσσα που χρησιμοποιούσαν πάντοτε οι κατακτητικοί στρατοί: μας χρωστάτε τη ζωή επειδή σας έχουμε δανείσει και, καθώς είμαστε γενναιόδωροι, δεν θα οφείλετε τίποτα τον πρώτο χρόνο, αλλά θα πληρώνετε στη συνέχεια.”
http://www.inred.gr/nteivid-gkreimber-chreos-ta-prota-5000-chronia/