ΕΝΑΣ ΤΥΠΟΣ ΜΠΑΙΝΕΙ σ’ ένα μπαρ, κάθεται στην μπάρα και ζητάει πέντε ποτήρια ουίσκι. «Όλα μαζί;» ρωτάει ο σερβιτόρος.
Μια περίεργη περίπτωση κατάθλιψης που παρακολούθησα κάποτε , απεικονίζει πολύ καθαρά πως η θλίψη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να δυναμώσει το αίσθημα ανωτερότητας.
Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα, πράγματα ή καταστάσεις … είναι εντελώς συμπτωματική. Και σίγουρα το κείμενο δεν το γραψε μόλις χτες ο Καστοριάδης, όσο κοντινό κι αν μας φαίνεται
Μέχρι και το να ζει κανείς είναι μεγάλο θαύμα – Mερβιν Πίκ ,The Glassblower (1950) Όλοι μας θα πεθάνουμε. κι αυτό μας κάνει πολύ τυχερούς. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα πεθάνουν ποτέ, διότι δεν πρόκειται ποτέ να γεννηθούν.
Ο Ηράκλειτος, γύρω στο 500 π.Χ., στην Έφεσο… Δίχως λέξη
Από το εκπαιδευτικό σύστημα και την… αντιπαροχή μέχρι το ασφαλιστικό σύστημα και την καθυστέρηση στην απονομή Δικαιοσύνης. Δέκα προβλήματα τα οποία δεν επιλύθηκαν ούτε έπειτα από πέντε χρόνια μνημονίων.
«Αυτό που φοράς στο χέρι σου είναι ευτυχία. Εκτός από τις στιγμές που γίνεται βαρύ και ασήκωτο φορτίο. Και αυτές είναι πολλές», της είπε και κοίταξε την αστραφτερή βέρα που κοσμούσε το δάχτυλο της αδερφής της.
Πείραμα βασισμένο στη σωκρατική μέθοδο έδειξε ότι άτομα με σοβαρές ψυχιατρικές διαταραχές που έχουν διαπράξει εγκλήματα αντιλαμβάνονται την έννοια της ηθικής
Πώς κρίνουμε ορθά –αξιολογούμε- ένα κοινωνικό ή πολιτικό γεγονός, ένα λόγο ή μια ιστορική πράξη;
Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων έδινε κάποτε μία διάλεξη για την αστρονομία. Έλεγε ότι η Γη είναι ένας σφαιρικός πλανήτης του ηλιακού συστήματος που κινείται γύρω από το κέντρο του, τον Ήλιο, και ότι ο Ήλιος είναι ένα άστρο που, με την σειρά του...
Το σύνδρομο της αγέλης είναι μια λογική πλάνη όπου επιχειρείται να αποδειχθεί το αληθινό ενός ισχυρισμού στο γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι το αποδέχονται ήδη ως αληθινό. Αυτού του είδους η πλάνη είναι επίσης γνωστή ως «προσφυγή στις μάζες»...
Άδειο σακάκι στης καρέκλας τη ράχη. Ποιος ήρθε, ποιος έφυγε τί μένει; Αντ. Μακρυδημήτρης, Το σακάκι
«Μπορώ να πω για τον έρωτα που είχα πως δεν είναι αθάνατος, αφού είναι φλόγα αιώνια για όσο διαρκεί…» – VINICIUS DE MORAES
Προσπαθώντας να απαντήσουμε στο καίριο ερώτημα του «Ποιοί Είμαστε», συνειδητοποιώ πως χαθήκαμε στο δρόμο της επίλυσης αυτού του μπλεγμένου κουβαριού και κάναμε τη ζωή μας πιο δύσκολη απ’ όσο είναι.
Η πίστωση και το χρέος είναι κάτι περισσότερο από ορθολογικές συναλλαγές υλικών εντός μιας οικονομίας της αγοράς. Είναι κοινωνικά δομημένες [ενέργειες] και επικεντρώνονται σε θέματα σκληρών ηθικών κρίσεων για τον χαρακτήρα, την ισότητα και την...
Χρόνια τώρα σπαταλιέμαι, παρακολουθώντας όλα κι όλους. Η ζωή περνά από μέσα μου, με διαποτίζει με την ασκήμια της με γεμίζει λύσσα με την αδικία της την οργανωμένη,με ταπεινώνει με την ανημποριά μου ν ‘αντιδράσω, να επαναστατήσω...
Η οικονομική χρεοκοπία έχει τέλος. Η ιστορία μάς έχει διδάξει πως ο χρόνος επουλώνει τις πρακτικές αιμορραγίες, ενώ συχνά αντισώματα αναπτύσσονται που αποτρέπουν την επανάληψή τους. Είτε στην προσωπική, οικιακή κλίμακα είτε στις διαστάσεις ενός...
Σ’ αυτό το κείμενο θα προσπαθήσω να απαντήσω σε μια σειρά ερωτημάτων σχετικών με τη συμφωνία της 13ης Ιουλίου. Τα ερωτήματα είναι πολλά, αναγκαστικά δεν θα θίξω κάποια ειδικότερα θέματα. Αν δεν έχετε χρόνο να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο...