-Είσαι έτοιμη;
-Όχι ακόμα, χρειάζομαι λίγο χρόνο. Θέλω να λάμπω, να με κοιτάνε όλοι, να είμαι όμορφη.
-Όμορφη είσαι έτσι κι αλλιώς.
-Εγώ θέλω να είμαι πανέμορφη. Εκτυφλωτική, εκθαμβωτική.
-Βιάσου όμως, θα αργήσουμε. Δε θα μας περιμένουν κιόλας.
-Δεν έχει σημασία. Ας φτάσουμε τελευταίοι. Θα κάνω εντύπωση, θα τραβήξω τα μάτια όλων πανω μου.
-Τι να κάνω, παντρεύτηκα μια κοκετα.
-Παντρεύτηκες μία γυναίκα που θα ήθελαν όλοι.
-Κι αυτή ήθελε εμένα. Τι τιμή!
-Μην ειρωνεύεσαι, ο έρωτας τυφλός λένε είναι.
-Με σένα μια χαρά έβλεπε πάντως.
-Με μένα όλοι το φως τους βρίσκουν.
-Νόμιζα είσαι εκτυφλωτική.
-Πολλά λες. Λοιπόν, πως με βρίσκεις;
-Λίγο υπερβολική νομίζω. Το κόκκινο στα χείλη δεν είναι πολύ έντονο; Και η φούστα λίγο κοντή για την περίσταση.
-Άρα είμαι όπως πρέπει. Θα είναι κι η γραμματέας σου εκεί, έτσι δεν είναι;
-Έτσι νομίζω, δεν είμαι και σίγουρος.
-Θα είναι, όπου γάμος και χαρά πάντα πρώτη αυτή. Θέλω να δω τη φάτσα της όταν φτάσουμε και κατέβω από το αυτοκίνητο. Όταν όλοι γυρίσουν το βλέμμα τους πάνω μου.
-Νομίζω παραλογίζεσαι. Δε σου έχει κάνει κάτι. Και ποια χαρά; Μη σου ξεφύγει κάτι τέτοιο εκεί. Θα με απολύσουν.
-Καλά καλά. Ξέρω εγώ, έχω τρόπους. Φτιάξε λίγο τον γιακά σου. Τίναξε και το σακάκι, έχει σκόνη, δε βλέπεις;Τι θα πω εγώ σε νοιάζει μόνο.
-Έλα πάμε στο αυτοκίνητο, πρέπει να φύγουμε.
-Τώρα τώρα. Μ έφαγες. Άντε πάμε, ξεκίνα.
-Αυτό το ελάττωμα να κοιτάζεσαι στο καθρεφτάκι σου όσο οδηγάω δεν θα το κόψεις ποτέ ε;
-Σε ενοχλώ;
-Θα προτιμούσα να λέγαμε καμιά κουβέντα καλύτερα.
-Πες εσύ. Είμαι όλη αυτιά.
-Που ναι όλο σκουλαρίκια.
-Είσαι πολύ φλύαρος.
-Καμιά φορα χρειάζεται.
-Μετά μιλάς για δικά μου ελαττώματα.
-Κανείς δεν είναι τέλειος.
-Να μιλάς για τον εαυτό σου. Εγώ τέλεια είμαι.
-Έχω την τέλεια γυναίκα λοιπόν. Πρέπει να είμαι ο μοναδικός στον κόσμο άντρας.
-Να αισθάνεσαι μοναδικός. Σε διάλεξα.
-Έβαλα κι εγώ το χεράκι μου.
-Πήγαινε όμως πιο σιγά, δε μπορώ να φτιαχτώ.
-Τέλειωνε όμως, φτάνουμε. Κάπου εδώ νομίζω είναι. Αριστερά ή δεξιά; Έχεις καμιά ιδέα;
-Που να ξέρω; Δικός σου προιστάμενος ήταν. Α, εκεί βλέπω κόσμο.
-Ναι τους είδα, καλά έστριψα.
-Δε μου είπες, πόσο ήταν;
-53. Νεότατος.
-Τι να πούμε κι εμείς!
-Σταμάτα, να η γυναίκα του. Παρκάρω και πάμε να συλλυπηθούμε. Τι έπαθες, γιατί τέτοια μούτρα ξαφνικά;
-Η γραμματέας σου. Δεν είναι πουθενά.
Ύπερος
Μπορείτε να διαβάστε όλα τα κείμενα του Ύπερου ΕΔΩ