Μπουμπάρη Μαριλένα

Γεννημένη στη Θεσσαλονίκη, Ιούνη του 1991, μεγαλωμένη στην Καστοριά, μα με νου που δε βρίσκει τόπο, χωρίς φιλοδοξίες και μεγαλεπήβολα όνειρα, μα με βαθιά θέληση και επιμονή, έγινα δασκάλα. Ω! Μα όνειρα έχω. Είναι πολλά και ροζ, και αγαπούν τα παιδιά. Ό,τι γράφω αποτελεί παραλλαγμένες στιγμές της δικής μου ζωής και πιθανότατα της δικής σου. Μεγαλύτερος μου εχθρός-μα συνάμα μονάκριβος φίλος είναι ο νους(αυτός με σκοτώνει, αυτός με ξανανιώνει). Ματαιόδοξη από τη φύση μου, δε χαρακτηρίζομαι από τελεολογικές φρονήσεις-για μένα δεν έχουν τα πάντα ένα λόγο που γίνονται. Αν ήταν έτσι-πιστέψτε με, όλα θα ‘ταν τώρα αλλιώς!(Μα μη σας γελώ, όλοι βαστάμε ακόμα και μια μικρή δόση ελπίδας στο τσεπάκι μας-χωρίς αυτήν, χαθήκαμε!) Πολυλογού μονάχα όταν πιάνω το μολύβι, χαμογελώ συχνά καθώς πιστεύω πως είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω για την κάθε μέρα και εδώ σωπαίνω με μια φράση: «Όλοι έχουμε κάποιους πελαργούς να βασιζόμαστε στα ταξίδια μας. Και τότε πάντοτε το χαμόγελο περισσεύει…» Είθε λοιπόν, όλοι να βρείτε κάποτε τους πελαργούς σας αφήνοντας πάντα ένα χαμόγελο περίσσιο…

“Είμαι μητέρα δυσλεξικού παιδιού”

Οι Μαθησιακές Δυσκολίες αποτελούν τα τελευταία χρόνια, ένα πρόβλημα αιχμής για την ελληνική εκπαιδευτική πραγματικότητα, που αφορά χιλιάδες μαθητές και…

8 years ago

Πώς έγινε η αγάπη, ιδιοτέλεια;

"Σοκ! Ξέρατε τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια του ύπνου μας;" Αυτός ήταν ο τίτλος της είδησης πάνω στην οποία σκόνταψα…

8 years ago

Λίγη αισιοδοξία, παρακαλώ;

Φοράς γάντια και κασκόλ. Προσθέτεις τελικά και τον πλεκτό σκούφο. Εκείνον με την ξεφτισμένη φουντίτσα . Κάνει κρύο απόψε. Φυλάξου,…

8 years ago

Συνήθισα να αδιαφορώ!

Διαβάζω στο πισώφυλλο ενός βιβλίου: είναι απίστευτο πώς περνούμε ολόκληρη τη ζωή μας με μάτια μισόκλειστα, αφτιά βουλωμένα, σκέψεις νεκρωμένες.…

8 years ago

Καμιά φορά και κανέναν καιρό…

Σε έναν τόπο μαγικό, που κανένας μέχρι τότε δεν ήξερε πως υπήρξε, ήρθαν όλοι οι ήρωες των παραμυθιών στους ανθρώπους…

9 years ago

Οι δρόμοι γι’ αυτό ραγίζουν ξέρεις, γιατί τα βάσανα όλου του κόσμου βαστούν.

«Να κόψουν τον λαιμό τους να πάρουν τις αποφάσεις τους, αλλιώς θα πάω εκεί και θα τους κάνω το μαγαζάκι…

9 years ago

Μη μιλάς, άκου!

Διακόπτουμε, διαφωνούμε, αγανακτούμε, χειρονομούμε, δεν ακούμε. Και όλα αυτά ανάμεσα στις ανθρώπινες κατά τ’ άλλα σχέσεις μας. Μια κουβέντα αρκεί…

9 years ago

Πώς ακόμα να μείνω παιδί;

Τη Δευτέρα ποζάραμε ως τηλεπαρουσιάστριες πρωινής ψυχαγωγικής εκπομπής καθήμενες περιμετρικά του καθιστικού. Την Τρίτη ήμασταν πωλήτριες υποδημάτων ή ενδυμάτων, Τετάρτη…

9 years ago

«Δεν πειράζει, θα μεγαλώσεις» λένε

Ερχόμαστε στη ζωή και αποτελούμε τη χαρμόσυνη είδηση μια μικρής κοινωνικής ομάδας, της οικογένειάς  μας. Καταφέρνουμε να αρθρώσουμε την πρώτη…

9 years ago

Να μη φοβάσαι

Αυτό είναι για σένα… Για σένα που στριφογυρίζεις τις νύχτες στην κλίνη σου και εύχεσαι το αύριο μια ευχάριστη είδηση…

9 years ago

Τα αδέρφια μας είναι όλα όσα έχουμε

Καθόμασταν πάντα η μία πλάι στην άλλη, με το πάντα να χρήζει σχετικότητας του χρόνου. Χάραζα καθημερινά μία μολυβένια γραμμή…

9 years ago

Ευχαριστώ για όλα Άγιε Βασίλη!

Κάποιο λάθος πρέπει να είχε γίνει εκείνη την Πρωτοχρονιά. Μα όχι, δεν ήταν δυνατόν. Ήμουν σίγουρη πως πρόκειται για ένα…

9 years ago

Είναι οι μικρές στιγμές…

Ημερολόγιο δεν κρατώ. Ποτέ δεν κρατούσα. Μονάχα ένα ροζ, ολιγοσέλιδο τεφτεράκι σε σχήμα καρδιάς είχα φυλαγμένο, με μια τόση δα…

9 years ago

Όσα ξέχασαν να μας πουν…

Ξέχασαν να μας πουν: -πως ένα κι ένα δεν κάνει πάντα δύο, κάνει και τρία ή και τίποτα. Πως δεν…

9 years ago

Σχέσεις: αυτό το μαρτύριο!

Βλέπετε την κοπέλα στο μπροστά τραπέζι, εκεί στα δεξιά; Αυτή με την πλούσια καστανή κώμη και τα έντονα ζυγωματικά. Την…

9 years ago

Δάσκαλε που(;) δίδασκες

Και δωστου του κλάμα, και πάμε πάλι από την αρχή. Συγνώμη κύριε Θανάση μα δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να μεταφέρεις…

10 years ago

Όταν μεγαλώσω θα γίνω…

… χμμ, ένας δύστροπος άνθρωπος, μίζερος, με τριάντα χιλιάδες κόμπλεξ, χωρίς δουλειά, χωρίς παιδιά, χωρίς καρδιά! Αυτή θα ήταν η…

10 years ago

Παίζουμε Μονόπολη;

Η Ευρυδίκη πήρε τη Σαγράδα Φαμίλια. Η Δώρα τον Πύργο του Άιφελ. Η Άρτεμη σαν λιγότερο απαιτητική, βολεύτηκε με την…

10 years ago