Σπουδαία υπόθεση να νυχτώνει και να νιώθεις πλήρης. Να ζεις κι όχι να θυμάσαι. Ν’ αγκαλιάζεις τον άνθρωπο που λαχταράς κι όχι ένα μάτσο θαμπές αναμνήσεις αποτυπωμένες πάνω σε ξένα, άσχετα κορμιά. Ν’ ανατριχιάζεις που πλαγιάζεις μαζί του κι όχι να προσποιείσαι ότι κοιμάσαι για ν’ αποφύγεις βλέμματα κι αγγίγματα.
Είναι γνωστό πως καθώς βραδιάζει οι ανάγκες και οι απουσίες γιγαντώνονται, φτάνουν στο ζενίθ, βαράνε κόκκινο, πώς αλλιώς το λένε;
Αυτό βέβαια ισχύει για όλους εκείνους που αρνούνται την αλήθεια, που κρύβονται πίσω απ’ το μικρό τους δαχτυλάκι κι ικανοποιούνται απ’ το λίγο εφόσον φοβούνται το πολύ. Το φοβούνται γιατί δεν έκαναν και καμιά ιδιαίτερη προσπάθεια να το γνωρίσουν και να το κατακτήσουν, το λίγο άλλωστε είναι πάντα πιο εύκολο, πιο εφικτό.
Έχουμε φτάσει σε τέτοιο σημείο που ξοδεύουμε το κορμί μας, τις μέρες και τις νύχτες μας, τα χάδια μας, τον πολύτιμο χρόνο μας, ακόμα και την αγάπη μας, ναι, σε μετριότητες, σε ανθρώπους που μπορεί γι’ άλλους να είναι ο παράδεισος επί γης αλλά σε μας δεν καλύπτουν ούτε το 10% των αναγκών μας, των πραγματικών «θέλω» μας. Κι αυτό μόνο και μόνο για να μη μείνει η δεξιά πλευρά του κρεβατιού άδεια. Μόνο και μόνο για να ακούσουμε μια καλημέρα το πρωί κι ας είναι κι από λάθος φωνή.
Είναι ευλογημένοι, ευτυχισμένοι οι άνθρωποι που κατάφεραν να προσπεράσουν λάθος καταστάσεις, γόρδιους δεσμούς κι αιώνια απωθημένα. Έκλεισαν με όλες τις τιμές τους κύκλους που έπρεπε να κλείσουν. Αυτοί ναι, είναι πραγματικά ευτυχισμένοι τα βράδια. Είτε είναι μόνοι, είτε όχι.
Η ψυχή τους είναι ήρεμη και η συνείδησή τους καθαρή και βρίσκονται χιλιόμετρα μακριά από συναισθηματικές εξαρτήσεις κι ενοχές. Ξέρουν πού πατούν, πού βρίσκονται και γιατί. Είναι μόνοι γιατί το επέλεξαν, είναι με κάποιον επίσης γιατί το επέλεξαν. Και σαφώς δεν πρόκειται για επιλογές ανάγκης.
Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι κατάφεραν να ξεχωρίσουν τις απουσίες απ’ τις παρουσίες. Σκότωσαν τα φαντάσματα, τις ανούσιες αναμνήσεις, έριξαν φως στις σκιές. Απόλαυσαν τις επιτυχίες τους κι έζησαν ως το μεδούλι τις αποτυχίες και αυτό βέβαια τους κάνει εξαιρετικά γοητευτικούς αλλά κι ισορροπημένους.
Το βλέπεις στα μάτια τους, το πιο πολυλογάδικο όργανό μας και το μόνο που πρέπει να πιστεύουμε τελικά. Και τα μυστικά τους θα καρφώσει αν χρειαστεί και τις αλήθειες κι όλα τους τα ψέματα.
_________
Γεωργία Χατζηγεωργίου
Πηγή: pillowfights
Αντικλείδι , https://antikleidi.com
Συναφές:
Ένα από τα μεγαλύτερα παράδοξα της σύγχρονης επιστήμης είναι ότι ενώ συνθέτει μια ηγεμονική κουλτούρα,…
Από όλες τις προφητικές γνώσεις που μπορεί να βρει κανείς στο κλασικό μυθιστόρημα του Όργουελ,…
Το 1784, σε ένα δοκίμιό του με τίτλο αυτή την ερώτηση: "Was ist Aufidarung?", ο…
Υπάρχουν δύο απαραίτητα στοιχεία για τη γνώση: το υποκείμενο της γνώσης (ο γνωρίζων, ή ο…
Ένα μικρό αφιέρωμα στον συγγραφέα και ψυχολόγο Daniel Kahneman που διακρίθηκε για το έργο του…
Για κάποιους είναι τόσο εύκολο να ερωτευτούν με μια ιδέα όσο και έναν άνθρωπο. Οι…