Τσε Γκεβάρα: Αποχαιρετιστήριο γράμμα στον Φιντέλ Κάστρο

Μια μέρα σαν σήμερα, την πρώτη Απριλίου 1965, ο Τσε Γκεβάρα έγραφε στον Φιντέλο Κάστρο

Ερνέστο Τσε Γκεβάρα,
Αβάνα, Έτος της Γεωργίας
1η Απριλίου 1965

Φιντέλ,

Αυτή τη στιγμή θυμάμαι πολλά πράγματα, όταν σε γνώρισα στο σπίτι της Μαρία Αντόνια, τότε που μου πρότεινες να ακολουθήσω, όλες τις εντάσεις των προετοιμασιών. Μια μέρα, πέρασαν και μας ρώτησαν ποιός θα έπρεπε να ειδοποιηθεί σε περίπτωση θανάτου και τότε ήταν που συνειδητοποιήσαμε την πιθανότητα αυτή. Ύστερα μάθαμε ότι ήταν όντως αλήθεια, ότι σε μια επανάσταση (αν είναι αληθινή) ή νικά κανείς ή πεθαίνει. Πολλοί σύντροφοι έπεσαν στο δρόμο προς τη νίκη.

Σήμερα όλα έχουν ένα τόνο λιγότερο δραματικό, διότι είμαστε πιο ώριμοι, όμως το γεγονός επαναλαμβάνεται. Νιώθω ότι έχω εκπληρώσει το μερίδιο του καθήκοντος που με έδενε με την Κουβανέζικη επανάσταση στο έδαφός της, και αποχαιρετώ εσένα, τους συντρόφους, το λαό σου, που είναι τώρα και δικός μου.

Επισήμως παραιτούμαι από τις θέσεις μου στην ηγεσία του κόμματος, την υπουργική μου θέση μου, το βαθμό μου ως διοικητής και την κουβανική υπηκοότητά μου. Τίποτα δεν με δένει πλέον νομικά με την Κούβα. Οι μόνοι δεσμοί που υπάρχουν είναι διαφορετικής φύσης – δεσμοί που δεν μπορούν να ακυρωθούν όπως οι διορισμοί σε θέσεις.

Αναπολώντας τη ζωή μου, πιστεύω ότι εργάστηκα με ακεραιότητα και αφοσίωση για την εδραίωση του επαναστατικού θριάμβου. Το μόνο σοβαρό λάθος μου ήταν ότι δεν σου έδειξα μεγαλύτερη εμπιστοσύνη, από τις πρώτες στιγμές στη Σιέρρα Μαέστρα, και το δεν κατάλαβα αρκετά γρήγορα τις ηγετικές και επαναστατικές ικανότητές σου.

Έζησα υπέροχες μέρες δίπλα σου και ένιωσα στο πλευρό σου την περηφάνεια τού να ανήκω στο λαό μας, εκείνες τις φωτεινές αλλά και θλιμμένες μέρες της κρίσης της Καραϊβικής. Σπάνια υπήρξε πολιτικός τόσο εξαιρετικός όσο ήσουν εσύ εκείνες τις μέρες. Είμαι επίσης υπερήφανος που σε ακολούθησα χωρίς ενδοιασμό, που ταυτίστηκα με τον τρόπο σκέψης σου, με τον τρόπο σου να διαβλέπεις και να κρίνεις τους κινδύνους και τις αρχές μας.

Άλλα έθνη στον κόσμο απαιτούν τις ταπεινές μου προσπάθειες συμπαράστασης. Εγώ μπορώ να κάνω αυτό που δεν σου επιτρέπεται, λόγω της ευθύνης σου ως ηγέτη της Κούβας, και έφτασε ο καιρός να αποχωριστούμε.

Πρέπει να γνωρίζεις ότι το κάνω με ανάμεικτα αισθήματα χαράς και λύπης. Εδώ αφήνω τις πιο αγνές μου ελπίδες ως δημιουργού και τους πιο αγαπητούς μου ανθρώπους. Αφήνω ανθρώπους που με δέχτηκαν σαν γιο τους. Αυτό πληγώνει ένα μέρος της ψυχής μου. Μεταφέρω σε νέα πεδία μαχών την πίστη που με δίδαξες, το επαναστατικό πνεύμα του λαού μου, το αίσθημα της εκπλήρωσης του ιερότερου καθήκοντος: να πολεμάς τον ιμπεριαλισμό, όπου και αν βρίσκεται. Αυτό είναι μια πηγή δύναμης και ακόμη, γιατρεύει τις βαθύτερες πληγές.

Δηλώνω για ακόμα μια φορά ότι απαλλάσσω την Κούβα από οποιαδήποτε ευθύνη, εκτός από αυτή που απορρέει από το παράδειγμά της. Αν η μοιραία στιγμή με βρει κάτω από άλλους ουρανούς, η τελευταία μου σκέψη θα είναι για αυτό το λαό και ιδιαίτερα για σένα. Είμαι ευγνώμων για τη διδασκαλία και το παράδειγμά σου, στο οποίο θα προσπαθήσω να μείνω πιστός μέχρι τις τελικές συνέπειες των πράξεών μου.

Πάντα ήμουν ταυτισμένος με την εξωτερική πολιτική της επανάστασής μας, και συνεχίζω να είμαι. Όπου κι αν βρίσκομαι, θα αισθάνομαι την ευθύνη τού να είσαι Κουβανός επαναστάτης και ως τέτοιος θα συμπεριφέρομαι. Δεν πικραίνομαι που δεν αφήνω κανένα υλικό αγαθό στη γυναίκα και τα παιδιά μου. Χαίρομαι για αυτό. Δεν ζητώ τίποτα για αυτούς, γιατί το κράτος θα τους εξασφαλίσει αρκετά για να ζήσουν και να μορφωθούν.

Θα είχα πολλά να πω σε εσένα και στο λαό μας, αλλά αισθάνομαι ότι είναι περιττά. Οι λέξεις δεν μπορούν να εκφράσουν αυτό που θα ήθελα και δεν υπάρχει λόγος να μουντζουρώνω τις σελίδες.

Μέχρι τη νίκη πάντα. Πατρίδα ή θάνατος!

Σε αγκαλιάζω με όλο τον επαναστατικό μου ζήλο,

Τσε

————————

Πηγή: wikisource

Αντικλείδι , https://antikleidi.com

Συναφές: 

Η ιστορία της μουσικής στην Κούβα