Η εξαδέλφη της τριανταφυλλιάς

Τά λουλούδια των αγρών είχαν μεγάλη φιλονικία μεταξύ τους. Ποιό τάχα απ όλα είναι τό ευγενέστερο ; Τό καθένα έλεγε τόν έαυτό του καί εφερνε πρός υποστήριξη τά καλοχρωματισμένα ανθη του, τά δροσερά του φύλλα ή  τή γλυκιά ευωδιά του.

-Εξαφνα βγήκε καί η Τσουκνίδα στή μέση.”Ολοι άπόρεσαν άμα τήν είδαν. Τί είχε νά πεϊ κι αυτή; Νά παινεθεϊ γιά τήν ευγένειά της; Δέ γυρίζει λίγο νά ιδεί τό πρόσωπό της στό νερό καί νά ήσυχάσει; Μά η Τσουκνίδα, χωρίς νά δόσει προσοχή  στά μουρμουρίσματα των αλλων, αρχίζει νά φωνάζει, βραχνά βραχνά, ενώ κινοϋσε τά αγκαθωτά φύλλα της.

– Καλέ ποιος μιλεί έδώ γιά ευγένειες ; Μήπως τό Θυμάρι, πού καπνίζει τούς φούρνους του χωριού,η ή κυρά Ρίγανη πού νοστιμίζει τά ψητά του μαγειριου, η ή κυρά Μολόχα η μαλακτική, πού στολίζει τά φαρμακεία, ή τό χαμόμηλο μέ τό κίτρινο πρόσωπό του; Δέν εχει κανένας άλλος τό δικαίωμα νά καυχιέται γιά ευγένεια. ‘Εγώ μόνο.

Όλα τ’ αγριολούλουδα, όταν άκουσαν τά λόγια αυτά, απόρεσαν περισσότερο, Δέν περίμεναν τόση αδιαντροπιά από τήν Τσουκνίδα. Μερικά κράτησαν τά γέλια. Άλλα θύμωσαν αληθινά. Μόνο τά μικρότερα δέ φανέρωσαν τί αισθάνονται, γιατί φοβούνταν τά αγκάθια της Τσουκνίδας.

Η Τσουκνίδα όμως δέν έδωσε σημασία σε τίποτα καί είπε δυνατότερα:

– Μου φαίνεται παράξενο, πού απορείτε γιά τήν εύγένειά μου. Ή κάνετε έπίτηδες οτι δέν εννοείτε. Νά σας το έξηγήσω άμέσως. Ποιό είναι τό εύγενέστερο φυτό του κόσμου; Όλοι θ’ αποκριθείτε : η Τριανταφυλλιά. Λοιπόν εγώ είμαι η ξαδέρφη της Τριανταφυλλιάς!

Μέ τά λόγια αύτά της Τσουκνίδας όλα πια τ’ αγριολούλουδα άρχισαν νά φωνάζσυν. Κάθε άλλο περίμεναν απ’ τήν Τσουκνίδα, άλλ’ όχι κι αυτό. Τότε τό Θυμάρι, τό όποίο είχε προσβληθεί από τά λόγια της Τσουκνίδας, φωνάζει πρώτο. “Έπειτα παίρνουν μέ τή σειρά τό λόγο καί τά άλλα λουλούδια ..

Κατ’ αυτό τόν τρόπο άκούστηκε τότε εκεί ό έξης διάλογος:

Το  Θ υ μ ά ρ ι (θυμωμένο): Έξαδέλφη της Τριανταφυλλιάς εσύ; Από που κι ως που; .

Η  Τ σ ο υ κ ν ί δ α (μέ πείσμα): Θά σου τό αποδείξω εύθύς

Η  Ρ ί γ α ν η (μέ θάρρος): Βέβαια νά τό άποδείξεις.

Το Χ α μ ό μ ηλ ο (ωχρό από τό θυμό του): ‘Αφοϋ είσαι έξαδέρφη της Τριανταφυλλιάς, θά της μοιάζεις

Η  Τ σ ο υ κ ν ί δ α (χωρίς ντροπή): Βέβαια της μοιάζω!

“Ολα τ’ άγριολούλουδα άνασηκώνονται στίς ρίζες τους γιά νά δουν σέ τί ή Τσουκνίδα μοιάζει της Τριανταφυλλιάς. Κι αύτή άκόμα η Κυκλαμιά πρόβαλε από μιά σχισμή του βράχου.

Το  Θ υ μ ά ρ ι: Αφού μοιάζεις της Τριανταφυλλιάς, πού είναι τα ωραία τριαντάφυλλα σου;

Η  Τ σ ο υ κ ν ί δ α (λίγο ταπεινωμένη): Τριαντάφυλλα δέν εχω.

Η  Ρ ί γ α νη: ‘Αφού μοιάζεις της Τριανταφυλλιάς, που είναι ή ευωδιά σου;

Η  Τ σ ο υ κ ν ί δ α (περισσότερο ταπεινωμένη): Ευωδιά δεν έχω.

Όλα τα  α γ ρ ι ο λ ο ύ λ ο υ δ α μαζί (μέ ανυπομονησία): Μά τί έχεις λοιπόν; Σέ τί μοιάζεις της εξαδέλφης σου;

Η  Τ σ ο υ κ ν ί δ α: ‘Επί τέλους, νά! Έχω κι εγώ αγκάθια! Σ’ αυτό μοιάζω της εξαδέλφης μου! (‘Οχλοβοή, σφυρίγματα, γέλια πανδαιμόνιο). ..

Το  Θ υ μ ά ρ ι (πρός τά αλλα λουλούδια): ‘Ακούς εκεί!

Η  Ρ ί γ α ν η (μέ ακράτητα γέλια): ‘Ωραία .. όμοιότητα!

Η  Μ o λ ό χ α (με πικρή ειρωνεία): Δέ βρήκε κανένα από τά προτερήματα της τριανταφυλλιάς και της έμοιασε μόνο σ ένα ελάττωμα της.

Το  Χ α μ ό μ η λ ο: Καί καμαρώνει γι’ αυτό καί θέλει νά μας κάνει τήν εξευγενισμένη. Σίγουρα δέν είναι στά καλά της.

Η  Τ σ ο υ κ ν ί δ α καταθυμωμένη έπήγε καί κρύφτηκε σ’ ένα χαντάκι. ‘Από τό θυμό της μεγάλωσαν περισσότερο τ’ αγκάθια ‘της. Αυτή όμως τά βλέπει μέ ύπερηφάνεια καί νομίζει ότι μοιάζει περισσότερο της Τριανταφυλλιας της έξαδέλφης της.

Γεώργιος Δροσίνης ( (9 Δεκεμβρίου 1859 – 3 Ιανουαρίου 1951)

by Antikleidi , https://antikleidi.com

σχετικά:

Ἀντρέι Πλατόνωφ – Τὸ ἄγνωστο λουλούδι (Πα­ρα­μύ­θι βα­σι­σμέ­νο σὲ πραγ­μα­τι­κὰ γε­γο­νό­τα)

«Ο μικρός πρίγκιπας» – Tο λουλούδι