Μονμάρτη, Χρωματιστές παλέτες πίσω από γκρίζα τείχη

Μακριά από τους γκρίζους τοίχους των σύγχρονων Ευρωπαϊκών αστικών κέντρων, βρίσκεται ψηλά σε ένα λόφο η πιο καλλιτεχνική και δημιουργική συνοικία του Παρισιού, η περίφημη Μονμάρτη. Γραφικά καφέ, ξακουστά καμπαρέ, σπίτια με ωραίους κήπους, ανεμόμυλοι,  ατελιέ, υπαίθριοι ζωγράφοι, μελωδίες από ακορντεόν συνθέτουν μια μοναδική ατμόσφαιρα σε ένα τοπίο διαφορετικό από το υπόλοιπο Παρίσι. Εκεί η τέχνη συνδέεται με κάθε κομμάτι της ζωής  και της καθημερινότητας.

Νοσταλγικές μνήμες  ενός αθάνατου παρελθόντος γυρνούν πίσω στα μέσα του 19^ου αιώνα και στις αρχές του 20^ου όταν  ζωγράφοι , ποιητές, γλύπτες και μουσικοί, άνθρωποι που αγαπούν την ζωή και την τέχνη από όλες τις χώρες μαζεύονται σε αυτή τη γωνιά του Παρισιού, για να δημιουργήσουν μια συνοικία τέχνης. Μια ‘’επανάσταση’’ ξεκινά. Καλλιτέχνες διανοούμενοι, σπουδαστές ακόμα και γυναίκες ελευθέρων ηθών γοητευμένοι από έναν νέο κόσμο, άτομα που διάγουν ζωή περιπλανώμενη, χωρίς κανόνες και έγνοιες για το αύριο,  πιστοί στη νιότη τους, σε αυτό που θα μπορούσαμε να του δώσουμε το ωραίο, μελωδικό και παρωχημένο όνομα ‘’ μποέμ’’  προσδίδουν ένα ιδιότυπο χαρακτήρα στην περιοχή.

Άλλοτε κλασσικοί όπως ο Braque, ο Picasso, ο Toulouse-Lautrec, ο Degas, ο Renoir ή ο Matisse και άλλοτε υπο-ομάδες γνωστοί ως les maudits ( καταραμένοι) κορυφαίες μορφές των εικαστικών σφράγισαν την περιοχή με την παρουσία τους και το έργο τους. Ζώντας φτωχικά πολλές φορές μίζερα απομονωμένα με την τάση αυτοκαταστροφής του μποεμισμού χωρίς αυτό να τους ενοχλεί διατηρούσαν μέσα τους την φλόγα που κινούσε το χέρι τους στο καμβά ποτίζοντας τον με χρώματα.

Παρά τη δυσκολία να διεισδύσει μια γυναίκα σε ένα γοητευτικό αλλά και συγχρόνως ανδροκρατούμενο χώρο ως ισότιμο μέλος υπήρξαν πολλές εκείνες που ζωγράφισαν στα λιθόστρωτα σοκάκια της περιοχής. Λίγες ωστόσο από αυτές ξεχώρισαν όπως η Suzanne Valadon γνωστή και ως η Ερωμένη της Μονμάρτης.

‘’Le chat noir’’, ‘’le lapin Agile’’, ‘’le Moulin Rouge’’ από τα πιο γνωστά καμπαρέ της γαλλικής πρωτεύουσας αποτέλεσαν επίκεντρο της μποέμικης ζωής στην Ευρώπη. Η Μονμάρτη μέσα σε έναν αιώνα καθιερώθηκε ως ένα σημαντικό χώρο συνάντησης καλλιτεχνών. Κοσμικοί χοροί τα Σαββατόβραδα, νυχτερινά κέντρα, μικρά καφέ στέκια διανοούμενων, καλλιτεχνών αλλά και σπουδαστών, αλκοόλ, ποιητικοί στίχοι και μουσικές μελωδίες ‘ στιγμές μιας θρυλικής εποχής.  Η εκκλησία της Sacre-Coeur , μια από τις πιο εντυπωσιακές του Παρισιού αποτυπώνεται σε πολλούς πίνακες των καλλιτεχνών. Σε πολλά έργα της εποχής τα χρώματα προσπαθούν να αποδώσουν την κίνηση και τη λάμψη της νυχτερινής ζωής.

Σήμερα ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος και επιφέρει σοβαρές επιπτώσεις. Αναπαραγωγές που πουλιούνται σε εξευτελιστικές τιμές ακόμα και σε καταστήματα αναμνηστικών δώρων, καλλιτέχνες που δουλεύουν παράνομα σε διπλανούς δρόμους καθώς και μια μεγάλη λίστα αναμονής για την λήψη αδειών δημιουργούν ανησυχίες για το τέλος μιας παράδοσης.

Το Πνεύμα και η διάθεση της παρισινής κοινωνίας της belle époque διατηρείται μέχρι τις μέρες μας. Καλλιτέχνες που  στήνουν τα καβαλέτα τους  στα πεζοδρόμια  προσκαλούν τους περαστικούς για να αποτυπώσουν την μορφή τους στο μουσαμά, έτοιμοι να φιλοτεχνήσουν το πορτρέτο τους. Οι ζωγράφοι Μονμάρτης  αποτελούν μέρος της εικόνας της Γαλλικής πρωτεύουσας τόσο όσο ο Πύργος του Άιφελ και η Παναγιά των Παρισίων. Η Μονμάρτη γοητεύει, παραμένει διαχρονική μέσα από την ιστορική της αξία.  Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως την περίοδο του Μεσαίωνα αποτελούσε έδρα ενός σημαντικού γυναικείου Αβαείου ενώ το 1871 έγινε το επίκεντρο πολλών δολοφονιών κατά την επανάσταση της παρισινής κομμούνας. Για το όνομά της οι απόψεις διίστανται , ωστόσο σύμφωνα με την πιο πιθανή αυτό προέρχεται από τους μάρτυρες των πρώτων χριστιανικών χρόνων.

Αυτή είναι λοιπόν η Μονμάρτη. Χρώματα, πινέλα, μελωδίες, σκιές του παρελθόντος , σύγχρονοι καλλιτέχνες. Ένας μύθος με άρωμα από Παρίσι του 19^ου και 20^ου αιώνα.

—

 Μαρία Ξυπολοπούλου

https://antikleidi.com/author/xypolopoulou/

by Αντικλείδι , https://antikleidi.com

Συναφές:

Ρεκόρ πώλησης σε δημοπρασία για έργο του Μπέικον

Justin Gaffrey – Σμιλεύοντας με χρώμα

“Ομορφιά” – η τέχνη σε κίνηση

Από πού ερχόμαστε; Τι είμαστε; Πού πάμε;