“Αχ θάλασσα, τα δάκρυά μας θα μπορούσαν να σε πνίξουν”

Το σπαρακτικό τραγούδι-θρήνος του Σύριου πρόσφυγα μόλις φτάνει στα ελληνικά παράλια.

Δηλώσεις και σχέδια και σύνοδοι και συνθήκες. Και δικαιώματα και διεθνή δίκαια που καταπατούνται. Και συμφέροντα που δημιουργούν τις αιτίες του ξεριζωμού και ύστερα προκλητικά και αλαζονικά κάθονται και κάνουν debate για το αν χωράνε, ποιοι χωράνε, πως χωράνε… Και από κοντά οι υποτακτικοί με το κήρυγμα του μίσους. Αυτοί που δεν μπορούν και δεν θέλουν να διώξουν τρόϊκες εσωτερικού και εξωτερικού αλλά διώχνουν κάθε μέρα στη νοσηρή τους φαντασία ανθρώπινες ψυχές. Που στην τελική, σιγά μην θέλανε οι ψυχές αυτές να μείνουν και μαζί τους.

Τί νόημα έχουν όλα αυτά μπροστά στο ανθρώπινο δράμα, μπροστά στην ασταμάτητη από τις κακουχίες μάχη για επιβίωση; Πόσο μπορεί κανείς να δώσει σημασία σε όλα αυτά μπροστά στις καθημερινές εικόνες, τα στιγμιότυπα των ανθρώπων που παλεύουν για το όνειρο, για τη ζωή την ίδια; Χιλιάδες, εκατομμύρια τα στιγμιότυπα, κατακλύζουν τις οθόνες, τις ειδήσεις αλλά και αυτούς που προστρέχουν να βοηθήσουν. Και έτσι προσπαθούν να διορθώσουν κάτι από όλη αυτή την αδικία αιώνων που ήρθε και κατακάθισε πάνω στην περιοχή μας, αλλά έτσι κερδίζουν και ανεκτίμητα πράγματα για τους ίδιους. Γιατί έρχονται σε επαφή με αυτή την ανθρώπινη εποποιία, γιατί μαθαίνουν τη δύναμη της αλληλεγγύης, αυτή που αύριο μπορεί να γίνει δύναμη και στον αγώνα τον δικό τους, για αξιοπρέπεια και δημιουργία.

Ένα τέτοιο στιγμιότυπο κατέγραψε χρήστης του ίντερνετ και υποτίτλησε. Μια συγκλονιστική καταγραφή που ανέβασε στο λογαριασμό του στο facebook ο δημοσιογράφος Δημήτρης Αλικάκος. Ένας Σύρος πρόσφυγας μόλις έχει φθάσει στα ελληνικά παράλια και ξεκινάει ένα συγκλονιστικό τραγούδι – θρήνο για τον ξεριζωμό και το δύσκολο ταξίδι της προσφυγιάς από την Συρία. Από ότι φαίνεται οι στίχοι είναι αυτοσχεδιασμός πάνω σε παραδοσιακή συριακή μελωδία, είναι βιωματικοί στίχοι, τέτοιοι που δεν μπορούν να σε αφήσουν εύκολα σε ησυχία. Τέτοιοι που μπορείς ίσως απλά να αναφωνήσεις:

Σωπάστε! Σωπάστε και ακούστε: