Ήταν απ’ αυτές τις ρημαδιασμένες αντιστίξεις που δεν σ’ αφήνουν ν’ αγιάσεις.
Απ’ τη μια οι θαλασσοδαρμένοι πρόσφυγες που ξεβράζονταν κουβαλώντας μαζί τους ό,τι είχαν και δεν είχαν:
παιδιά, κειμήλια, αναμνήσεις, απόγνωση· κι ανάμεσά τους μερικοί, κάνας δυο, που παιδί, κειμήλιο, ανάμνηση κι απόγνωση μαζί την κουβαλούσαν μαζεμένη στο κορμάκι ενός ζώου. Μιας γάτας. Ενός σκύλου. Παιδί, κειμήλιο, ανάμνηση, απόγνωση — αλλά κυρίως αγάπη. Ω, ναι. Αγάπη. Αυτή η μπαναλιτέ.
Κι απ’ την άλλη εκείνο το ρεπορτάζ του BBC για το ένα εκατομμύριο τετράποδα που προσφύγεψαν στον ίδιο τους τον τόπο λόγω της κρίσης. Η κρίση ως δικαιολογία. Η κρίση ως άλλοθι. Η κρίση ως αναλγητικό συνείδησης. Γιατί πώς παρατάς το ζώο σου στο δρόμο επειδή τάχα «δεν μπορείς να το συντηρήσεις»; Πώς κοιμάσαι τα βράδια; Πώς κοιτάς το παιδί σου στα μάτια όταν σε ρωτάει πού είναι το σκυλί του; Τι του απαντάς;
Και, ναι, ήρθαν μέρες δύσκολες, που είχα μόνο για τροφή στα ζώα μου. Και δεν μπήκε ούτε στιγμή δίλημμα.
Και, όχι, δεν έχω προτάσεις. Δεν έχω ιδανικές λύσεις. Δεν έχω καν εκκλήσεις. Και δεν τσουβαλιάζω συλλήβδην «ένα λαό» κατά την προσφιλή συνήθεια πολλών. Γιατί για κάθε έναν που αναζητά άλλοθι όταν παρατάει το ζώο του στον δρόμο υπάρχουν άλλοι που τρέχουν και φροντίζουν γι’ αυτό.
Και, όχι, δεν έχω προτάσεις και υποδείξεις. Μόνο αυτό:
Ρηγούλα Γεωργιάδου
Πηγή: amagi
Αντικλείδι , https://antikleidi.com
Συναφές:
Πώς φτάσαμε ως εδώ; Το δράμα της Συρίας, μέσα από ένα βίντεο
Ένα από τα μεγαλύτερα παράδοξα της σύγχρονης επιστήμης είναι ότι ενώ συνθέτει μια ηγεμονική κουλτούρα,…
Από όλες τις προφητικές γνώσεις που μπορεί να βρει κανείς στο κλασικό μυθιστόρημα του Όργουελ,…
Το 1784, σε ένα δοκίμιό του με τίτλο αυτή την ερώτηση: "Was ist Aufidarung?", ο…
Υπάρχουν δύο απαραίτητα στοιχεία για τη γνώση: το υποκείμενο της γνώσης (ο γνωρίζων, ή ο…
Ένα μικρό αφιέρωμα στον συγγραφέα και ψυχολόγο Daniel Kahneman που διακρίθηκε για το έργο του…
Για κάποιους είναι τόσο εύκολο να ερωτευτούν με μια ιδέα όσο και έναν άνθρωπο. Οι…