Η ανατομία της μελαγχολίας

Η “Ανατομία της μελαγχολίας” είναι βιβλίο του Άγγλου συγγραφέα Ρόμπερτ Μπέρτον (1577-1640) που πρωτοδημοσιεύθηκε το 1621 και μέχρι το θάνατό του (1640) επανατυπώθηκε πέντε φορές με ανάλογες κάθε φορά προσθήκες και διορθώσεις.

Η ανατομία της μελαγχολίας του Ρόμπερτ Μπέρτον (1638).

Αν τα τρία από τα τέσσερα βιβλία που πρέπει να διαθέτει ένας Άγγλος είναι η Βίβλος, ο Σαίξπηρ και ο Τσώσερ, το τέταρτο είναι απαραιτήτως “Η ανατομία της μελαγχολίας“.

Η περιβόητη πραγματεία που έγραψε στα τέλη της Αναγέννησης ο θεολόγος Robert Burton (1577-1640) είναι αφενός μία σπουδή πάνω στη σκοτεινή αρρώστια που σήμερα ονομάζουμε κατάθλιψη, αφετέρου μία μνημειώδης αφήγηση της ανθρώπινης συνθήκης. Παράλληλα συνιστά και ένα απολαυστικό, ψυχαγωγικό ανάγνωσμα, αντίδοτο στην αρρώστια.

Η μελαγχολία του Άλμπρεχτ Ντύρερ (1514)

————————–

Απόσπασμα

Είναι εντελώς παράλογο και γελοίο για οποιοδήποτε θνητό να αναζητά την αέναη ευτυχία σε όλη του τη ζωή. Δεν υπάρχει τίποτα τόσο επιτυχημένο και ευχάριστο που να μην έχει μέσα του πίκρα, παράπονα και γκρίνια. Όλα είναι ένα μείγμα παθών και όπως σ΄ ένα τραπέζι του σκακιού υπάρχουν άσπροι και μαύροι άνθρωποι, οικογένειες, πόλεις που έχουν τις δικές τους πτώσεις και παρακμές, τώρα έχουμε τα αστρολογικά σημεία, άλλοτε τρίγωνα και εξάγωνα και άλλοτε τετράγωνα και αντιθέσεις.

Δεν βρισκόμαστε όμως εδώ όπως αυτοί οι άγγελοι, οι ουράνιες δυνάμεις και τα σώματα, ο ήλιος και το φεγγάρι, προκειμένου να ολοκληρώσουμε την πορεία μας χωρίς κανένα παράπτωμα, με μια τέτοια αιώνια συνέπεια, αλλά είμαστε εδώ για να υποστούμε ασθένειες, αθλιότητες, με διακοπές, με συγχύσεις και με ανακατέματα, παρασυρμένοι από το κάθε φύσημα, συχνά κακοποιημένοι και αναστατωμένοι από το παραμικρό πρόβλημα, αβέβαιοι, εύθραυστοι· και αυτό είναι το μοναδικό πράγμα για το οποίο μπορούμε να είμαστε βέβαιοι». 

     ~ Robert Burton, 1638

Pablo Picasso -μελαγχολική γυναίκα 1902-3

Πηγήwikipedia

Αντικλείδι , https://antikleidi.com

Συναφές: 

Το φάρμακο της λύπης.

Albrecht Durer

Μοναξιά

Ο τρελός με τα πουλιά

Η μελαγχολία του τέλους των διακοπών

Αποφθέγματα σοφίας…. για δύσκολους καιρούς!

Αντικλείδι

Οι διαχειριστές του blog

Recent Posts

John Locke – Δοκίμιο για την ανθρώπινη νόηση : Το βέβαιο και το πιθανό.

Αντιμετωπίζοντας τους θρησκευτικούς και πολιτικούς φανατισμούς, ο John Locke θέλει να δείξει ότι οι βεβαιότητες…

3 weeks ago

Η Τέχνη της Ευτυχίας: Ένα ταξίδι με οδηγό την αρχαία φιλοσοφία

Θα ξεκινήσω με εκείνη τη διάσημη, ειλικρινά ενοχλητική, σωκρατική μέθοδο: με μια ερώτηση. Ποιος από…

3 weeks ago

Φωτεινά Εργαλεία με σκοτεινές χρήσεις: Τα κοινά γνωσιακά υλικά της Επιστημονικής και της Συνωμοσιολογικής Σκέψης και το παράδειγμα της Νομπελίτιδας

Μετά από χιλιάδες χρόνια διανοητικού μόχθου, φαίνεται ότι ξαναγυρίζουμε ταπεινά στον Σωκράτη. Αφού κυνηγήσαμε τις…

1 month ago

Aρχαίος Σκεπτικισμός: Όταν τίποτε δεν ενοχλεί

Τι είναι αλήθεια και πώς μπορούμε να τη γνωρίσουμε; (more…)

2 months ago

Π. Ιακωβής – Ένα Πράσινο Αυτοκίνητο: Η Ασυμμετρία της Άρνησης και η Οντολογία του Όχι

Ας υποθέσουμε μια Πρόταση Α: (Αυτό το αυτοκίνητο είναι Πράσινο) και την Άρνησή της, Πρόταση…

2 months ago

Επίκουρος και ασυνείδητο: Από την αρχαία φιλοσοφία στη σύγχρονη νευροεπιστήμη και ψυχοθεραπεία.

Αφορμή για αυτή την εργασία υπήρξαν δύο λόγοι: 1. To ενδιαφέρον μου για την Επικούρεια…

3 months ago