Ξαφνικά, λες και κάποιο πεπρωμένο μαγικό με γιάτρεψε από μια τύφλωση παλιά, με αποτελέσματα εκπληκτικά κι αιφνίδια, σηκώνω το κεφάλι…
Eυγνωμονώ τις ελλείψεις μου ό,τι μου λείπει με προστατεύει από κείνο που θα χάσω (more…)
Είναι ένας αγαθός γεροντάκος. Έπειτα από τριάντα χρόνων υπηρεσία, έχει να διατρέξει όλους τους βαθμούς. Γραφεύς στο πρωτόκολλο. (more…)
Οι «Μέρες Επιταφίου» ήταν μια παραγγελία του Μάνου Χατζιδάκι για να έγραφε εκείνος μουσική πάνω στους στίχους του Νίκου Γκάτσου…
Εις τo λεύκωμα της κ. Στ. Α. Κουρτίδου Στο δρόμο πού ’ψηλά πηγαίνει απαντήθηκαν μια φορά η Λύπη η μαυροφορεμένη…
«Πρέπει, οπωσδήποτε, ν’ αλλάξω ζωή, αλλιώς είμαι χαμένος. Βέβαια, έχω καιρό μπροστά μου, είμαι ακόμα νέος (more…)
“Άνοιξη παρά τέταρτο! Δύο νέοι κοιτάζονται στα μάτια και κανείς τους δεν κατεβάζει τα βλέφαρα. (more…)
Το 1862 δημοσιεύτηκε το αριστουργηματικό μυθιστόρημα του Ιβάν Τουργκένιεφ «Πατέρες και γιοί» και ξέσπασε σάλος στη Ρωσία. Ένας από τους…
Η Έλλη Λαμπέτη απαγγέλλει το ποίημα ο Χαρταετός , από την ποιητική συλλογή Μαρία Νεφέλη, του Οδυσσέα Ελύτη. (more…)
Στην ελληνική μυθολογία, ο Φόβος εμφανίζεται στον κόσμο από το ζευγάρωμα του Άρη με την ερωμένη του Αφροδίτη. Μαζί με…
Μια σπάνια ηχογράφηση σε ένα εξαιρετικό ποίημα. (more…)
Θεούλη μου, τί σου 'λθε νὰ μ' ἁγιάσεις; νομίζεις πῶς θὰ μ' ἔμελλε καθόλου, ἂν ἤθελες κι ἐμένα νὰ κολάσεις…
Μια μέρα γεννήθηκε στη μακρινή Βηθλεέμ ο έρωτας στην κοιλιά του καρπού λησμονημένος και του έδωσαν το όνομα Καρπός όλα…
στην Ελένη Θ. Κωνσταντινίδη Είναι τα λυπημένα Χριστούγεννα 1987 (more…)
Αγαπάω τ’ ό,τι θλιμμένο στον κόσμο τα θολά τα ματάκια, τους αρρώστους ανθρώπους, τα ξερά, γυμνά δέντρα και τα έρημα…
Η ζωγραφική είναι σιωπηλή ποίηση, η ποίηση ομιλούσα ζωγραφική, αναφέρει ο Πλάτων. Η ρήση του Πλάτωνα, βρίσκει πλήρη εφαρμογή στο ποιητικό…
Μετά μια γυναίκα είπε, Μίλησέ μας για τη χαρά και τη λύπη. Κι εκείνος απάντησε: (more…)
Mετά από λίγο μαθαίνεις την ανεπαίσθητη διαφορά ανάμεσα στο να κρατάς το χέρι και να αλυσοδένεις μια ψυχή. (more…)