Τώρα το κυριότερο έγινε. Δεν μπορώ ν' αρνηθώ τις λίγες αλήθειες που ξέρω. Αυτό που ξέρω, αυτό που είναι σίγουρο,…
Ήταν ένα κυριακάτικο πρωινό κι ή άνοιξη είχε γίνει πολύ όμορφη. Ό Γκέοργκ Μπέντεμαν, ένας νεαρός έμπορος, καθόταν στο μοναχικό…
Αυτή, όπως κατηγορηματικά διαβεβαιώνουν οι γονείς και οι προϊστάμενοι μου, γεννήθηκε πριν από μένα. Δε ξέρω αν έχουν ή όχι…
«Μόνο εκεί όπου το κράτος παύει να υπάρχει, μπορεί ν’ αρχίσει το τραγούδι του απαραίτητου ανθρώπου» ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ; ΤΙ ΕΙΝ'…
Οι σοφότεροι άνθρωποι όλων των εποχών κατέληξαν στο ίδιο συμπέρασμα για τη ζωή: δεν αξίζει τίποτε... Παντού και πάντα ακούει…
Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον Γιώργο, έναν καλοκάγαθο αστυφύλακα μιας κάποιας ηλικίας που έπαιρνε σύνταξη σε λίγο. Απ’ αυτόν μαθαίναμε…
Η διαπίστωση και η βίωση των γηρατειών η εμπειρία τού σώματος Να πεθάνεις νωρίς ή να γεράσεις: δεν υπάρχει άλλη…
Ο καλός γιατρός μας ζητά να κοιτάξουμε με ειλικρίνεια τους εαυτούς μας και να αναλάβουμε την ευθύνη για τις ζωές μας…
Σε φωνάζουν Ανθρωπάκο, Κοινό Άνθρωπο. Λένε πως χάραξε η εποχή σου, η «Εποχή του Κοινού Ανθρώπου». (more…)
... κι όλα αρχίζουν. Ένα διαχρονικό κείμενο του Αλμπέρ Καμύ (more…)