Πολλοί θεωρούν, ότι με το να συγχωρέσουν κάποιον, δείχνουν αδύναμοι, παραχωρώντας τη δύναμή τους στον θύτη. Περισσότερα
Αναζήτηση αποτελεσμάτων για -freedomsays
Ο εγκέφαλός μας, είναι καλωδιωμένος με τέτοιο τρόπο, ώστε να διαμερισματοποιεί και να δημιουργεί μοτίβα. Κατά μία έννοια, εξελικτικά, αυτό μας προσφέρει ένα ασφαλές περιβάλλον. Η απουσία επιλογής και ελέγχου της έκβασης του αποτελέσματος, μας μετατρέπουν σε ακινητοποιημένες μηχανές, που πολεμούν παθητικά να ξεφύγουν με ανασφάλεια, φόβο και άγχος.
Το σημείο συνειδητοποίησης όλων των «γιατί» στη ζωή μας, είναι σχεδόν βέβαιο ότι δε θα το φτάσουμε ποτέ. Αυτό, βέβαια, είναι και το ενδιαφέρον κομμάτι στην όλη πορεία μας, διότι μας προκαλεί να εξερευνούμε και να αμφισβητούμε κάθε πτυχή της, με διαφορετική οπτική κάθε φορά.
Επαναπαυμένοι στην επιστράτευση της Λογικής, μεταφράζουμε -ή μάλλον ονοματοθετούμε- με δικά μας κριτήρια, τα οποία τείνουν να θεμελιωθούν λόγω μαζικής αποπροσανατολισμένης αποδοχής, βασικές συναισθηματικές καταστάσεις, με στρουθοκαμηλίστικη επιτυχία.
Δύο είναι οι πιο σημαντικές μέρες στη ζωή σου: η μέρα που γεννιέσαι και η μέρα που καταλαβαίνεις το λόγο που γεννήθηκες. – Μαρκ Τουαίην
Αυτός που θα καταλάβει από νωρίς -ο χρόνος είναι πολύ σχετικός βέβαια- το λόγο ύπαρξής του και μπορέσει να θέσει προτεραιότητα στις επιλογές, τους στόχους και τα όνειρά του, έχει υλοποιήσει το πρώτο βήμα προς την επίτευξή τους.
Από τη στιγμή που μία πληροφορία θα περάσει στον σκληρό μας δίσκο ως γεγονός, αυτομάτως σώζεται ως προσωπικό πιστεύω και η διαδικασία διαγραφής του καθίσταται δύσκολη και ορισμένες φορές ακατόρθωτη.
Είμαστε, άραγε, θύματα των περιστάσεων ή του εαυτού μας; Ή για να θέσω πιο ξεκάθαρα αυτή τη πρακτικά ρητορική ερώτηση: είμαστε το αποτέλεσμα της τύχης ή των επιλογών μας;
Οι περισσότεροι από εμάς διαλέγουμε την εύκολη δίοδο και τον πιο πολυταξιδεμένο δρόμο για να πορευτούμε στη ζωή μας, αποφεύγοντας να εκτεθούμε σε τρίτα πρόσωπα και κυρίως στον εαυτό μας.
Όταν προσπαθείς να καταπιαστείς με ένα θέμα που εκτείνεται σε ένα ευρύ φάσμα απόψεων, δύο είναι τα τινά: είτε να μείνεις στην επιφάνεια κενολογώντας είτε να εκφραστείς τόσο σύνθετα, ώστε στο τέλος να μη καταλάβεις ούτε εσύ ο ίδιος τον εαυτό σου.
Ως ανθρώπινα όντα βουτηγμένα στη περιέργεια, προσπαθούμε να εξερευνήσουμε τις απόκρυφες πτυχές των “άλλων” καταβάλλοντας υπέρμετρη προσπάθεια στη κατανόηση της συμπεριφοράς τους, καθώς και στις σκέψεις που τους οδήγησε στη συγκεκριμένη ενέργεια.
Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που μπορεί να συναντήσει ένας άνθρωπος σήμερα είναι η αντιμετώπιση των σκέψεών του. Σε ένα κόσμο γρήγορης και εύπεπτης κατανάλωσης, υλικής και άκρως επιφανειακής φύσεως, παγιδεύεται σε μία φανταστική πραγματικότητα και λειτουργεί με δυαδικό σύστημα 0-1, μεταφράζοντας τη σκέψη του αυτόματα και άκριτα, σε πράξη.
Η δεξιοτεχνία του να είσαι σαρκαστικός, είναι αρκετά υποτιμημένη, ενώ αντιθέτως θα έπρεπε να θεωρείται ως ένα γνήσιο χαρακτηριστικό της προσωπικής μας ταυτότητας.