Αναζήτηση αποτελεσμάτων για -Ντοστογιέφσκι

Μεγάλη ήταν η επιθυμία τους να ξανακατακτήσουν την ευτυχία ~Ντοστογιέφσκι


..Μάθανε να λένε ψέμματα και τους άρεσε το ψέμα , και μάθανε την ομορφιά του ψέματος . Ίσως όλα αυτά να αρέσανε πολύ αθώα , για τ’ αστεία , από απλή φιλαρέσκεια , σαν ένα ευχάριστο παιχνίδι , και ίσως πραγματικά εξ αιτίας κάποιου μορίου , μα αυτό το μόριο εισχώρησε μέσα στην καρδία τους και τους φάνηκε ευχάριστο.
Περισσότερα

Ντοστογιέφσκι – Δε μιλάω για τα βάσανα των μεγάλων, αυτοί φάγανε το μήλο κι άστους να πάνε στο διάολο


Εμείς έχουμε τηv ιστορική, τηv άμεση απόλαυση vα τσακίζουμε τους αvθρώπους στο ξύλο. Ο Νεχράσοβ έγραψε κάτι στίχοuς για το πώς έvας μουζίκος χτυπούσε με το κνούτο τ’ άλογό του στα μάτια, «στα πράα του μάτια». Αυτό όλοι το ‘χoυv δει, αυτό είvαι ρωσισμός.

Περισσότερα

Το υπόγειο – Ντοστογιέφσκι


Είμαι, λόγου χάρη, τρομερά εγωπαθής. Είμαι φιλύποπτος και εύθικτος, σαν καμπούρης ή σα νάνος, μα, σας βεβαιώνω, μου ’τυχαν κάτι τέτοιες στιγμές, που, αν τύχαινε να μου ’διναν μια φάπα, ίσως να ευχαριστιόμουν γι’ αυτό.
Περισσότερα

Ντοστογιέφσκι – Ένα υπέροχο απόσπασμα από το «Υπόγειο»

to_ipogeio


Όλοι έχουμε ξεσυνηθίσει σε τέτοιο βαθμό τη ζωή, που σε μερικές στιγμές αισθανόμαστε κάποια αηδία για την πραγματική ζωή και για τούτο την αποστρεφόμαστε όταν μας τη θυμίζουν. Καταντήσαμε να θεωρούμε την πραγματική ζωή σαν αγγαρεία, σχεδόν σαν ένα επάγγελμα, και όλοι μέσα μας είμαστε της γνώμης ότι είναι προτιμότερο να ζει κανείς τη ζωή των βιβλίων.
Περισσότερα

Ντοστογιέφσκι: Ένας άνθρωπος με αυτογνωσία μπορεί να σέβεται έστω και ελάχιστα τον εαυτό του ;

Dostovieki1


Κοιτάξτε τους κοσμικούς, όλον αυτὸν τον κόσμο που υψώνεται αλαζονικὰ πάνω απ’ το λαὸ του Θεού. Δε διαστρέβλωσαν τάχα την μορφή του Θεού και την αλήθειά Του; Έχουν την επιστήμη τους. Μα η επιστήμη μπορεί να εξετάσει μονάχα εκείνα που γίνονται αντιληπτὰ με τις αισθήσεις.
Περισσότερα

Φ.Ντοστογιέφσκι – Το κυριότερο είναι να μη λέτε ψέματα στον ίδιο σας τον εαυτό

Dostovieki1
«Το κυριότερο είναι να μη λέτε ψέματα στον ίδιο σας τον εαυτό.

Αυτός που λέει ψέματα στον εαυτό του και πιστεύει στο ίδιο του το ψέμα, φτάνει στο σημείο να μη βλέπει καμιά αλήθεια ούτε μέσα του ούτε και στους άλλους. Περισσότερα

Σαν σήμερα στις 9 Φεβρουαρίου πέρασε στην αιωνιότητα ο Φ.Μ.Ντοστογιέφσκι

dostoyevsky-91


Ο ρωσικής καταγωγής, Φιόντορ Μιχάηλοβιτς Ντοστογιέφσκι (ρωσ. Фёдор Михайлович Достоевский) (1821-1881), υπήρξε κορυφαία μορφή της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Τα καλύτερά του έργα: Ο παίκτης, Οι αδερφοί Καραμαζώφ, Έγκλημα και Τιμωρία, Ο Ηλίθιος, Οι δαιμονισμένοι.
Περισσότερα

23 ρητά από τον Ντοστογιέφσκι που θα απελευθερώσουν το μυαλό σας

man-sunset-staring


Ο Fyodor Dostoyevsky είναι ένας από τους πιο διάσημους συγγραφείς της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Τα  αριστουργηματικά έργα του ερευνούν  ερωτήματα  γύρω από την ζωή και τον θάνατο. Διαβάστε παρακάτω 23 από τα πιο διορατικά ρητά αυτού του μεγάλου συγγραφέα.

Περισσότερα

Φ. Ντοστογιέφσκι: Το όνειρο ενός γελοίου ανθρώπου

Είμαι γελοίος άνθρωπος. Τώρα με λένε τρελό. Αυτός θα ήταν ανώτερος τίτλος, αν δεν έπαυα να είμαι γελοίος για τους ανθρώπους. Μα τώρα πια δεν θυμώνω, γιατί όλοι είναι αρκετά «ευγενικοί μαζί μου, και όταν με κοροϊδεύουν, είναι, θάλεγες, ακόμα πιο ευγενικοί. Ευχαρίστως θα γελούσα μαζί τους, όχι τόσο με τον εαυτό μου, όσο για να τους είμαι ευχάριστος, αν δεν ένοιωθα τόση θλίψη κοιτάζοντάς τους. Θλίβομαι που βλέπω πως δεν γνωρίζουν την αλήθεια, αυτή την αλήθεια που εγώ την γνωρίζω. Τι σκληρό που είναι να την γνωρίζεις μόνο εσύ! Μα δεν θα καταλάβουν. Όχι, δεν θα καταλάβουν.


Περισσότερα

Εἶναι ἐλεύθερος ἕνας τέτοιος ἄνθρωπος; – Ντοστογιέφσκι

mind_trap-2


Στο διήγημα Ἀδελφοὶ Καραμαζὼφ ο Ντοστογιέφσκι προβάλλει τὴ μορφὴ ενὸς χαρισματικού γέροντα, του Στάρετς Ζωσιμᾶ. Στο απόσπασμα που ακολουθεῖ μιλάει ὁ Στάρετς περὶ ελευθερίας.
Περισσότερα

Φ. Ντοστογιέφσκι: Το όνειρο ενός γελοίου ανθρώπου

Φιόντορ Ντοστογιέφσκι


Το μικρό αυτό διήγημα «Το όνειρο ενός γελοίου» δεν θα ήταν υπερβολικό να πούμε ότι αποτελεί μια συνοπτική ιστορία της ανθρώπινης κοινωνίας από τις απαρχές της μέχρι σήμερα. Μιας κοινωνίας που ξεκίνησε σαν ένας μικρός παράδεισος, χωρίς τάξεις, με κοινοκτημοσύνη στα αγαθά, με δημοκρατία, χωρίς ζήλιες, με ερωτικές σχέσεις χωρίς διαστροφές και χωρίς το σαδισμό και το μαζοχισμό της σύγχρονης κοινωνίας που τότε ήταν άγνωστες έννοιες.

Περισσότερα

Ο Ορχάν Παμούκ περιγράφει μέσα από την παγκόσμια λογοτεχνία τα φυλετικά, θρησκευτικά και εθνοτικά μίση που γεννούσαν οι πανδημίες


«Τα τελευταία τέσσερα χρόνια γράφω ένα ιστορικό μυθιστόρημα αναφορικά με την τρίτη, όπως είναι γνωστή, πανδημία πανούκλας, μιας βουβωνικής πανώλης που σκότωσε το 1901 εκατομμύρια ανθρώπων στην Ασία, αλλά όχι πάρα πολλούς στην Ευρώπη. Το τελευταίο δίμηνο, φίλοι, συγγενείς, εκδότες και δημοσιογράφοι, που γνωρίζουν το αντικείμενο αυτού του μυθιστορήματος με τίτλο “Nights of Plague”, μου θέτουν ένα μπαράζ ερωτήσεων για τις πανδημίες.

Περισσότερα

Κορωνοϊός και “cabin fever”: Πώς διαχειριζόμαστε την απομόνωση;


Ένα από τα προληπτικά μέτρα των παγκόσμιων οδηγιών υγείας είναι η παραμονή στο σπίτι για 14 ημέρες των ανθρώπων που έχουν έρθει σε επαφή με άτομα που είναι θετικά στον ιο. Από την άλλη σε αρκετές περιπτώσεις, όπως στη δική μας χώρα, έχουν προταθεί περιοριστικά μέτρα όπως η παραμονή στο σπίτι μιας μεγάλης μερίδας κόσμου.

Περισσότερα

Η μελαγχολία της ευφυΐας


Πριν από 2.500 χρόνια ο Αριστοτέλης υποστήριξε πως «δεν υπάρχει καμία μεγάλη ιδιοφυΐα χωρίς κάποια δόση παράνοιας». Σήμερα ο ισχυρισμός του αποδεικνύεται επιστημονικά καθώς πολυάριθμες μελέτες αποδεικνύουν πως η ευφυΐα σχετίζεται με την μελαγχολία.
Περισσότερα

Κορνήλιος Καστοριάδης: Αν Πρόκειται να Υπάρξει μια Δημοκρατική Ευρώπη


Η συγκεκριμένη συνέντευξη του Κορνήλιου Καστοριάδη δόθηκε στο ACTA Foundation (Fundació per a lesidees i les arts) και δημοσιεύθηκε στον συλλογικό τόμο “EuropesEls Intellectuals i la Qüestió Europea (1993), σελ. 343-48. Μεταφράσθηκε, επιμελήθηκε και δημοσιεύθηκε στην Αγγλική ανώνυμα και δωρεάν στο Διαδίκτυο τον Μάρτιο του 2011.

Περισσότερα

Η αποδοχή του εαυτού μας κατά τον Φερνάντο Πεσσόα

 

Η αποδοχή του εαυτού μας, τόσο από εμάς τους ίδιους, όσο κι από τους άλλους, είναι ένα ζήτημα που σαν επίμονο ζιζάνιο ενοχλεί διαρκώς τη καρδιά της ανθρώπινης ύπαρξης.


Περισσότερα