Εντμόντ Αμπού – Δεισιδαιμονία και μισαλλοδοξία

“Μπροστά από το σπίτι όπου μέναμε στην Κόρινθο κατοικούσε μια φτωχή γυναίκα και ο μοναχογιός της. Το παιδί ήταν καχεκτικό και ραχιτικό. Πέρασε ένας Βλάχος που έσερνε μια αρκούδα από την αλυσίδα. Έκανε τον γύρο της χώρας με το ζώο του και μάζευε χούφτες τα λεπτά.

Η δύστυχη η γειτόνισσά μας βρήκε αυτό τον άνθρωπο και του έδωσε χρήματα για να πατήσει η αρκούδα πάνω στο σώμα του παιδιού. Αγόρασε έπειτα μερικές τρίχες που διάλεξε η ίδια από την πλάτη του ζώου. Ήλπιζε να φτιάξει ένα φυλαχτό για να ισιώσει το σώμα του γιου της.

Οι Έλληνες της υπαίθρου πιστεύουν στη μαγεία. Κατ’ αυτούς, ο γιατρός είναι ένας μάγος με την άδεια της κυβέρνησης· η ιατρική συνταγή είναι μια συλλογή από λόγια μαγικά. Δεν την πηγαίνουν στον φαρμακοποιό, αλλά τη βουτούν σε βραστό νερό και το πίνουν σαν αφέψημα.

Στο βάθος του μυαλού τους διατηρείται κάποιος παγανισμός. Βλέπει κανείς σε κάποια βρόμικη συνοικία των Αθηνών μία κολόνα, τελευταίο απομεινάρι ενός ναού του Ασκληπιού. Εκείνοι που προσδοκούν να γιατρευτεί ένας άρρωστος παίρνουν μια τρίχα από τα μαλλιά του ή μια κλωστή από τον κνημοδέτη του, δένουν μια μπάλα κερί σε κάθε άκρη και πάνε να την κολλήσουν σε αυτή την κολόνα.

Οι Έλληνες εκείνοι που δεν είναι και τόσο σχολαστικοί σε θέματα εντιμότητας τηρούν πολύ αυστηρά τους κανόνες της Εκκλησίας και υπακούν τυφλά τους παπάδες τους. Όταν μια μητέρα πουλά την κόρη της σε έναν πλούσιο, διευκρινίζει πάντα ότι θα δώσουν τόσα για την κόρη της, τόσα για τους γονείς και τόσα για την Εκκλησία.

Είχα την τιμή να δειπνήσω με έναν δολοφόνο και την ατυχία να τον σκανδαλίσω. Ήμαστε στην Αίγινα και τρώγαμε αρνί κλέφτικο έξω στο ύπαιθρο και εν μέσω Σαρακοστής. Ένας Έλληνας που δεν τον γνωρίζαμε ήρθε και κάθισε μαζί μας, έφαγε το ψωμί μας και τα σύκα μας, ήπιε το κρασί μας και αποχώρησε, αγανακτισμένος από τη συμπεριφορά μας, όταν είχε πια χορτάσει για καλά.


Έμαθα την επομένη ότι ο κατσούφης συνδαιτυμόνας μας κουβαλούσε στη συνείδησή του τον θάνατο ενός ανθρώπου και ότι η δικαιοσύνη τον έψαχνε τόσο προσεκτικά που ποτέ δεν τον έβρισκε, θεωρούσε τον εαυτό του καλύτερο χριστιανό από εμάς”

***

Πηγή: La Grèce contemporaine – του Εντμόντ Αμπού. Η νέα ελληνική έκδοση του βιβλίου έχει τον τίτλο «Η Ελλάδα του Οθωνα». Αριστέα Κομνηνέλλη. Εκδόσεις Μεταίχμιο. Το βιβλίο εκδίδεται για πρώτη φορά το 1854.

by Αντικλείδι , https://antikleidi.com

Αντικλείδι

Οι διαχειριστές του blog

Recent Posts

Σύγχρονη επιστήμη και αγνωσιολογία

Ένα από τα μεγαλύτερα παράδοξα της σύγχρονης επιστήμης είναι ότι ενώ συνθέτει μια ηγεμονική κουλτούρα,…

1 week ago

Η άγνοια δεν είναι δύναμη: Tι μας λέει το 1984 του Τζορτζ Όργουελ για τις ψεύτικες ειδήσεις

Από όλες τις προφητικές γνώσεις που μπορεί να βρει κανείς στο κλασικό μυθιστόρημα του Όργουελ,…

3 weeks ago

Τόλμα να γνωρίζεις. Τι είναι ο Διαφωτισμός;

Το 1784, σε ένα δοκίμιό του με τίτλο αυτή την ερώτηση: "Was ist Aufidarung?", ο…

3 weeks ago

Τάσος Λιόλιος – Επιστημονική γνώση

Υπάρχουν δύο απαραίτητα στοιχεία για τη γνώση: το υποκείμενο της γνώσης (ο γνωρίζων, ή ο…

3 weeks ago

Ένα μικρό αφιέρωμα στον Daniel Kahneman

Ένα μικρό αφιέρωμα στον συγγραφέα και ψυχολόγο Daniel Kahneman που διακρίθηκε για το έργο του…

4 weeks ago

Οι κίνδυνοι της εθελοτυφλίας

Για κάποιους είναι τόσο εύκολο να ερωτευτούν με μια ιδέα όσο και έναν άνθρωπο. Οι…

2 months ago