Ο κύριος Μάριος Παπαδάκης ζει στην Ταϊβάν και εργάζεται σε νοσοκομείο. Έγραψε το παρακάτω συγκλονιστικό κείμενο. Μπορεί να είναι μεγάλο αλλά αξίζει η κάθε λέξη του.
“Η ανάρτηση αυτή αφορά τη διαχειριση του κορωνοιού στην Ταιβαν, που ως τωρα εχει αποδειχτεί αρκετά καλή αν και η Χουμπέι ειναι κοντά. Αναγνωρίζω ότι τα έγραψα αρκετά αναλυτικά, όποιος βαριέται να τα διαβάσει, παρακαλείται να προσπεράσει χωρίς σχόλια. Δυστυχώς, δεν είναι μια σύντομη ανάρτηση. Επίσης, δεν είναι μια ανάρτηση για να δουμε τι μετρα μπορούν να εφαρμοστούν στην Ευρώπη, στις περισσότερες χώρες μάλλον δε μπορούν να εφαρμοστούν και πολλά, αφού η επιτυχια του εδώ συστήματος ήταν στην πρόληψη.
Μερικές απαραίτητες πληροφορίες για τη χώρα:
Η Ταιβαν (επίσημο όνομα Δημοκρατία της Κινας) είναι ενα νησί με έκταση όση η Πελοπόννησος και η Στερεα Ελλάδα μαζί. Τα 2/3 είναι βουνα και εθνικα πάρκα, οπότε το κατοικήσιμο μέρος είναι λιγο μικρότερο από όλη τη Θεσσαλία. Σε ένα τόσο μικρό χώρο ζουν 23 εκατομμυρια άνθρωποι και ευκολα μπορεί να φανταστει κανείς πόσο δραματικά αποτελέσματα έχει μια επιδημία.
Πρόκειται για εντελως εξελιγμένη χωρα, πιο μπροστά από όλες τις χώρες της Ευρώπης που εχω επισκεφτει εγώ προσωπικά (και εχω παει σε 30), καμία σχέση επίσης με Βιετναμ, Φιλιππίνες ή χώρες του τριτου κόσμου όπως με ρωτάει πολύς κόσμος. Το ιντερνετ ειναι φλατ, σχεδον δωρεαν και από τα πιο γρηγορα δίκτυα του κοσμου και έτσι όλα γίνονται ηλεκτρονικά (παντού πληρωμες contactless με το τηλεφωνο, live tracking στα μεσα συγκοινωνιας, παγκάκια με wireless φορτισεις παντου, αμετρητα gadgets κλπ), είναι ένας τεχνολογικός παράδεισος.
Το σύστημα υγείας και η επιδημία.
Το σύστημα υγείας καταφέρνει να πλασάρεται σε πολύ υψηλές θέσεις, μάλιστα σε ανάλυση του Health Care Index ήρθε φέτος πρώτο στον κόσμο για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, πράγμα που είτε ισχύει είτε όχι, εύκολα καταλαβαινει κανείς ότι έχει γινει σημαία από τους ντόπιους που το εμπιστεύονται απόλυτα.
Βασικά του πλεονεκτήματα είναι η δυνατοτητα που δινει για καθολική προσβασιμότητα, οι μικροί χρόνοι αναμονής και το κόστος. Είναι όλα πάρα πάρα πολύ φτηνά. Η εθνική ασφάλεια καλύπτει το 99% των ασθενών, αλλά ακόμα και οι ανασφάλιστοι χρειαζεται να πληρώσουν πολυ λιγα. Κάθε ασθενής έχει μια κάρτα υγείας στην οποία είναι αποθηκευμένο όλο το ιστορικό που διαβάζεται με ένα απλό swipe σε οποιοδήποτε μηχάνημα.
Η χώρα έχει αρκετά μεγάλα νοσοκομεία, υπερλουξ ξενοδοχειακά, με ακριβά ιατρικά facilities πρώτης κλάσης (gamma-knife, da vinci κλπ) ενώ κοντά στην πρωτεύουσα Ταιπει βρίσκεται το μεγαλύτερο νοσοκομείο του κόσμου, με μέγιστη χωρητικότητα τα 10.000 κρεβάτια . Είναι επίσης η τρίτη χώρα στον κόσμο σε κλίνες εντατικής μετα την Αμερική και τη Γερμανία. Οι γιατροί δουλεύουν πάρα πολλές ώρες για μισθούς λίγο καλύτερους από τους Γερμανικούς. Μεγάλο ποσοστό των γιατρών έχει εξειδικευτεί στην Αμερική ενώ όλη η ιατρική μαθαίνεται στα αγγλικά (δεν υπάρχουν κινεζικά ιατρικά συγγραμματα). Η χώρα επίσης, για όποιον δε γνωρίζει, εχει συνταγματική δημοκρατία, πραγματική, όχι κατ΄ επίφαση. Αυτά όλα τα λέω και πλατειάζω για να διαλύσω την πλάνη της τριτοκοσμικής χώρας.
Οι σχέσεις με την Κίνα (Λαική Δημοκρατία της Κίνας) είναι τεταμένες για διάφορους λόγους, κυρίως πολιτικούς, με βασικότερο τη μη αναγνώριση της Ταιβαν ως ανεξαρτητης χωρας από την Κίνα που τη θεωρεί επαρχία της. Αυτό εχει μεγάλη αντανάκλαση και στις πολιτικές υγείας αφού ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας δεν αναγνωρίζει την Ταιβαν ως ανεξάρτητο κράτος. Έτσι, οποιαδήποτε απαγόρευση εφαρμόζεται για την Κίνα αυτομάτως ισχύει και για την Ταιβαν.
Ένας άλλος λόγος για τις κακες σχέσεις των δυο χωρων είναι επίσης η επιδημία του SARS το 2003, που άργησε να γίνει αντιληπτή στην Ταιβαν εξαιτίας της απόκρυψής της από την Κίνα. Πρόκειται για την πιο επώδυνη περίοδο στην ιστορία της χώρας τα τελευταία 40 χρόνια σύμφωνα με όλους όσους έχω ρωτήσει. Όχι μόνο γιατι πέθαναν 73 άτομα, αλλά γιατί κατέρρευσαν τα πάντα. Σταμάτησαν οι συγκοινωνίες εντελώς, διεκόπη όλη η βιομηχανική παραγωγή, υπήρξε μεγάλη ανεργία και φτώχεια, το σύστημα υγείας ζούσε χειρότερη φάση από αυτή της Ιταλίας. Η κοινωνία έζησε το απόλυτο shut down για περίπου 1 χρόνο, η κανονικότητα στην οικονομία επανήλθε μετα από 2-3 χρόνια. Το σοκ ήταν τόσο μεγάλο που ένα σεβαστό μέρος του πληθυσμού (5/10%) από τότε δεν εβγαλε ποτέ τη χειρουργική μάσκα σε δημόσιους χώρους και μέσα μαζικής μεταφορας. Η μάσκα λοιπόν έγινε μέρος της κουλτούρας.
Το ιστορικό αυτό είναι η βασικότερη αιτία για την τωρινή εξέλιξη. Το 2003 μετά την επιδημία του SARS ενισχύθηκε σημαντικά το Κέντρο Ελέγχου Ασθενειών της Ταιβαν (που είχε ιδρυθει το 1999), το οποίο πριν 3 μηνες εξαιτίας αναφορών για κρούσματα πνευμονίας στην Κίνα, διέταξε έλεγχο σε όλες τις πτήσεις από την Ούχαν. Αυτό έγινε στις 31 Δεκεμβρίου 2019 (!) και στις 5 Ιανουαρίου διατάχθηκε προληπτική καραντίνα όλων των αφιχθέντων από την Ούχαν για 14 ημέρες. Να θυμίσω εδώ ότι ο ιός ανακοινώθηκε από την Κίνα στις 7 Γενάρη και το γονιδίωμα του στις 12 Γενάρη. Η Ταιβαν λοιπόν έβαλε στοπ προτού καν ανακοινωθεί ο ιός. Δεν ανέμεναν βέβαια καινούριο ιό, οι έλεγχοι γίνονταν για να αποκλείσουν ανθεκτικά στελέχη του SARS και γίνονταν κάθε φορά που υπήρχε υποψία νέας επιδημίας τα τελευταία 15 χρόνια (στην Ταιβαν είναι διάχυτη, από όλους ακόμα και επίσημα χείλη, η δυσπιστία σε οποιαδήποτε ανακοίνωση ερχεται από την Κίνα. Ακόμα και τώρα, όλοι εδώ λένε σε όλους τους τόνους ότι τα νούμερα που δίνει η Κίνα είναι ψεύτικα. Οι ντόπιοι μάλιστα λένε τον ιό Wuhan-virus).
Τότε σημανε πραγματικά συναγερμός, με στρατηγικούς στόχους να μην ξεφύγουν κρούσματα (δηλαδή ιχνηλάτηση), να μηδενιστεί η μεταδοτικότητα για να μην πληγει η δημοσια υγεια και φυσικα να μην πληγεί και η βιομηχανία. Η προσέγγιση ήταν πολύ επιθετική και βασίστηκε στο αξίωμα “κάθε εμπύρετο είναι κορωνοιός μέχρι αποδείξεως του εναντίου”. Οι μάσκες έγιναν υποχρεωτικές και σύντομα καθιερώθηκε θερμομέτρηση και αντισηψία παντού. Επιστρατεύτηκε ο στρατός να βοηθήσει την παραγωγή μασκών και αντισηπτικών αυξάνοντας το capacity από 1 σε 9 εκατομμυρια μάσκες τη μέρα (οι ανάγκες ήταν περί τα 2 εκατομμύρια, οι υπολοιπες πλεον εξαγονται).
Τελικά το πρώτο κρούσμα επιβεβαιώθηκε στις 21 Ιανουαρίου, μια 50χρονη δασκάλα που ήρθε από την Ουχαν. Αυτο συνέβη 2 ημέρες πριν την επίσημη έναρξη του Κινεζικού Νέου έτους, τη μεγαλύτερη γιορτή της χρονιάς, μια 7ημερη αργία, σε ένα κράτος που οι εργαζόμενοι εχουν 14 μερες άδεια το χρόνο (που σχεδον πουθενα δεν την παιρνουν όλη) και είναι υποχρεωμένοι να πάρουν άδεια εκείνη τη βδομάδα. Γράφεται ότι στη Χουμπέι μένουν 400.000 Ταιβανέζοι και στην Κίνα συνολικά 1 εκατομμύριο, οι οποίοι εκ των πραγμάτων έπρεπε όλοι να έρθουν να περάσουν τις γιορτές με τις οικογένειες τους. Στη μεγαλύτερη τραγική ειρωνεία της πανδημίας η Ιταλία ήταν η πρώτη (και για μια βδομαδα η μοναδικη) χωρα που σταμάτησε τις πτήσεις για Ταιβαν, θεωρώντας τη χώρα υψηλού κινδύνου και μέρος της Κίνας (σήμερα, η Ταιβαν εχει 1 νεκρό και η Ιταλία 2200).
Το διάστημα αυτό εντατικοποιήθηκαν τα μέτρα τα οποία στο φόβο των μεγάλων προστίμων τηρήθηκαν μεχρι κεραίας και τα οποία συνοψίζω ως εξής (η αρίθμηση γίνεται για να διευκολυνθεί η συζήτηση):
Αυτά είναι τα νέα από την Ταιβαν αυτη τη χρονικη στιγμη, τουλάχιστον από τη δική μου οπτική. Αν θυμηθώ και άλλα θα τα προσθέσω. Οι βασικοί άξονες είναι ασφάλεια, έλεγχος και ιχνηλάτηση στο πλαίσιο “συμμορφωση ή πρόστιμο” για το δημόσιο καλό. Για όσους φορανε μάσκα και δεν εχουν ταξιδεψει σε μέρη φωτιά δεν υπάρχει κανένας περιορισμός. Όλα φρι. Προς το παρον η χώρα εχει 60 κρουσματα, σε περιπου 20.000 τεστ, τα τελευταια δέκα ταξιδιώτες από την Ευρώπη, οπότε πλέον τέρμα και οι πτήσεις για Ευρώπη μέχρι νεωτέρας.
Εύχομαι τα καλύτερα σε όλους, όσοι τυχον κολλήσετε μην κατηγορήσετε κανέναν, είναι πανδημία, δε φταίει πλέον κανείς. Το αποτέλεσμα είναι κυρίως θέμα τύχης. Στα μάτια μου δεν υπάρχουν ήρωες και σωτήρες, εκτός από τους γιατρούς, που εχουν κάνει την κόλαση των άλλων καθημερινότητα.
Να είστε καλα.”
Αντικλείδι , https://antikleidi.com
Ένα από τα μεγαλύτερα παράδοξα της σύγχρονης επιστήμης είναι ότι ενώ συνθέτει μια ηγεμονική κουλτούρα,…
Από όλες τις προφητικές γνώσεις που μπορεί να βρει κανείς στο κλασικό μυθιστόρημα του Όργουελ,…
Το 1784, σε ένα δοκίμιό του με τίτλο αυτή την ερώτηση: "Was ist Aufidarung?", ο…
Υπάρχουν δύο απαραίτητα στοιχεία για τη γνώση: το υποκείμενο της γνώσης (ο γνωρίζων, ή ο…
Ένα μικρό αφιέρωμα στον συγγραφέα και ψυχολόγο Daniel Kahneman που διακρίθηκε για το έργο του…
Για κάποιους είναι τόσο εύκολο να ερωτευτούν με μια ιδέα όσο και έναν άνθρωπο. Οι…