Oxford Economics: Τα ρομπότ φέρνουν και… παίρνουν δουλειές

Η ιδέα μιας «ρομποτικής επανάστασης» αιχμαλώτιζε ανέκαθεν τη φαντασία του κόσμου. Μέχρι που το άλλοτε φαντασιακό άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά. Έτσι, τα τελευταία χρόνια η έλευση των ρομπότ μοιάζει περισσότερο εφιάλτης και λιγότερο ευκαιρία.

 Αντίδραση εν πολλοίς δικαιολογημένη αφού από το 2010, ο αριθμός των βιομηχανικών ρομπότ που βρίσκονται σε κατάσταση ΟΝ έχει επιταχυνθεί σημαντικά. Με δεδομένο, λοιπόν, ότι για κάθε ρομπότ που παίρνει τη θέση του στο βιομηχανικό πάτωμα, χάνουν την δουλειά τους  1,6 εργαζόμενοι, η χρήση τους προκαλεί αισθήματα ανασφάλειας και φόβου. Είναι, όμως, έτσι τα πράγματα;

Όχι ακριβώς όπως αποκαλύπτει η Oxford Economics, η οποία περιγράφει την υπαρκτή πρόκληση που συνιστούν τα ρομπότ για την οικονομία και εκατομμύρια θέσεις εργασίας, τονίζοντας ωστόσο πως η άποψη ότι η αυτοματοποίηση «σκοτώνει» τις δουλειές είναι απλοϊκή.

Ξεκινώντας από τα δυσάρεστα, η Oxford Economics επισημαίνει ότι πράγματι η ολοένα και μεγαλύτερη χρήση των ρομπότ ίσως οδηγήσει στην αντικατάσταση 20 εκατομμυρίων εργαζομένων στη βιομηχανία μέχρι το 2030. Στο ερώτημα ποιοι κινδυνεύουν από αυτή την εξέλιξη, η απάντηση είναι οι εργαζόμενοι σε περιοχές με χαμηλότερο εισόδημα.

Συγκεκριμένα, ένα νέο ρομπότ εκτοπίζει σχεδόν διπλάσιες θέσεις εργασίας σε περιοχές χαμηλότερων εισοδημάτων, σε σύγκριση με περιφέρειες υψηλότερων εισοδημάτων, στην ίδια χώρα. Η εξήγηση του φαινομένου είναι απλή: Οι εργαζόμενοι στις χαμηλότερες εισοδηματικά περιοχές τείνουν να έχουν και λιγότερα προσόντα με αποτέλεσμα να είναι πιο ευάλωτοι στην αυτοματοποίηση.

Στα θετικά της χρήσης ρομπότ, η έκθεση της Oxford Economics υπογραμμίζει ότι το κύμα αυτοματοποίησης αναμένεται να αυξήσει την παραγωγικότητα και την οικονομική ανάπτυξη, δημιουργώντας τον ίδιο αριθμό θέσεων εργασίας με αυτές που καταργεί. Μάλιστα, οι αναλυτές εκτιμούν πως η παγκόσμια οικονομία μπορεί να αυξηθεί έως και κατά 4,9 τρισεκατομμύρια δολάρια έως το 2030 ακριβώς λόγω της αύξησης της παραγωγικότητας.


Κατά συνέπεια, το πραγματικό πρόβλημα σύμφωνα με την έκθεση δεν είναι ο συνολικός αριθμός των εργαζομένων που θα καταργηθούν, αλλά το λεγόμενο displacement effect: η εκτόπιση ανθρώπων από την αγορά εργασίας, οι οποίοι λόγω έλλειψης δεξιοτήτων δεν θα μπορούν να απορροφηθούν από τις νέες θέσεις εργασίας που θα δημιουργούνται. Όπως για παράδειγμα, οι παραδοσιακοί παγοπώλες έχασαν τη δουλειά τους από τα ηλεκτρικά ψυγεία, επειδή δεν είχαν καμία γνώση για την πώληση ή τη συντήρησή τους.

Σαν γενικός κανόνας ισχύει ότι δουλειές που απαιτούν ενσυναίσθηση, δημιουργικότητα ή κοινωνική ευφυΐα είναι πιο πιθανό να συνεχίσουν να εκτελούνται από τους ανθρώπους για δεκαετίες ακόμη. Παράλληλα, τα ρομπότ θα έχουν όλο και μεγαλύτερη παρουσία στο εμπόριο, στην υγεία, στα ξενοδοχεία και τον τομέα της εστίασης, στις μεταφορές, αλλά και τον τομέα των κατασκευών και τη γεωργία, σύμφωνα με την Oxford Economics.

To συμπέρασμα είναι ότι τα ρομπότ ήρθαν για να μείνουν. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η έκθεση η εποχή του αυτοματισμού παρουσιάζει σημαντικές ευκαιρίες για την ενίσχυση της παραγωγικότητας. Ταυτόχρονα, όμως, δημιουργεί νικητές και ηττημένους στην αγορά εργασίας. Εκατομμύρια εργαζόμενοι, σε όλους τους τομείς της οικονομίας, θα δουν πολλά από τα καθήκοντα τους να εκτελούνται από τη νέα τεχνολογία. Και ακόμα περισσότεροι θα δουν τη φύση της εργασίας τους να αλλάζει σημαντικά. Σε αυτό το τοπίο απαιτείται να κυριαρχήσουν νέες δεξιότητες, ώστε οι άνθρωποι να είναι σε θέση να συνεργάζονται με «έξυπνες» μηχανές.

_______________________

   Πηγή: liberal.gr

by Αντικλείδι , https://antikleidi.com

 

Αντικλείδι

Οι διαχειριστές του blog

Recent Posts

John Locke – Δοκίμιο για την ανθρώπινη νόηση : Το βέβαιο και το πιθανό.

Αντιμετωπίζοντας τους θρησκευτικούς και πολιτικούς φανατισμούς, ο John Locke θέλει να δείξει ότι οι βεβαιότητες…

3 weeks ago

Η Τέχνη της Ευτυχίας: Ένα ταξίδι με οδηγό την αρχαία φιλοσοφία

Θα ξεκινήσω με εκείνη τη διάσημη, ειλικρινά ενοχλητική, σωκρατική μέθοδο: με μια ερώτηση. Ποιος από…

3 weeks ago

Φωτεινά Εργαλεία με σκοτεινές χρήσεις: Τα κοινά γνωσιακά υλικά της Επιστημονικής και της Συνωμοσιολογικής Σκέψης και το παράδειγμα της Νομπελίτιδας

Μετά από χιλιάδες χρόνια διανοητικού μόχθου, φαίνεται ότι ξαναγυρίζουμε ταπεινά στον Σωκράτη. Αφού κυνηγήσαμε τις…

1 month ago

Aρχαίος Σκεπτικισμός: Όταν τίποτε δεν ενοχλεί

Τι είναι αλήθεια και πώς μπορούμε να τη γνωρίσουμε; (more…)

2 months ago

Π. Ιακωβής – Ένα Πράσινο Αυτοκίνητο: Η Ασυμμετρία της Άρνησης και η Οντολογία του Όχι

Ας υποθέσουμε μια Πρόταση Α: (Αυτό το αυτοκίνητο είναι Πράσινο) και την Άρνησή της, Πρόταση…

2 months ago

Επίκουρος και ασυνείδητο: Από την αρχαία φιλοσοφία στη σύγχρονη νευροεπιστήμη και ψυχοθεραπεία.

Αφορμή για αυτή την εργασία υπήρξαν δύο λόγοι: 1. To ενδιαφέρον μου για την Επικούρεια…

3 months ago