Το πολύ υψηλό μορφωτικό τους επίπεδο (53% κάτοχοι μεταπτυχιακού, 20% πτυχιούχοι, 8% διδάκτορες) και η αποδοχή ότι η έλλειψη αξιοκρατίας και διαφάνειας τους «έδιωξε» από τη χώρα. Στην εύλογη, δε, ερώτηση, αν σχεδιάζουν κάποτε να γυρίσουν, το ένα τρίτο (36%) απαντά κατηγορηματικά ότι δεν σκοπεύει να παλιννοστήσει ποτέ. Εξ ου, άλλωστε, και μόλις το 36% συμμετέχει σε δράσεις για την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της Ελλάδας.
«Πρωτιά» στη μετανάστευση έχουν οι άνδρες, που εκπροσωπούν το 64%. Μπορεί η μετανάστευση να έχει φύλο, αλλά δεν έχει πια ηλικία, καθώς 31% των ερωτηθέντων είναι άνω των 41 ετών, 25% είναι από 31 έως 35 ετών, 19% είναι 36 έως 40 ετών, 19% είναι 26 έως 30 ετών και ένα 6% είναι 18 έως 25 ετών. Οι μισοί εξ αυτών (50%) είναι ανύπαντροι, όμως ένα 16% είναι παντρεμένοι και ένα 29% είναι παντρεμένοι με παιδιά, αποδεικνύοντας ότι η μετανάστευση πλέον παίρνει οικογενειακό και άρα πιο μόνιμο χαρακτήρα. To 35% εξ αυτών έχει σπουδάσει οικονομικά, διοίκηση, μάρκετινγκ, 19% μηχανική, 12% πληροφορική, 9% φιλολογία, ιστορία και γλώσσες, ενώ το πρώτο πτυχίο κατά 80% το έχουν πάρει σε ελληνικό ΑΕΙ.
Εξ όσων έλαβαν μέρος στην έρευνα του 2017, ένα 13% επέστρεψε στην Ελλάδα, κυρίως για οικογενειακούς λόγους, που αφορούν τη φροντίδα των ηλικιωμένων γονέων τους (24%) ή τη δημιουργία οικογένειας και ανατροφή των παιδιών σε ελληνικό περιβάλλον (19%). Λιγότεροι ανέφεραν ως αιτία την ύπαρξη κατάλληλου περιβάλλοντος για την ανάπτυξη επιχειρηματικότητας (11%) ή την αξιοποίηση της οικογενειακής περιουσίας (10%).
Στο θεωρητικό ερώτημα για πιθανά κίνητρα που θα τους προσείλκυαν πίσω στην πατρίδα, οι μισοί (50%) δηλώνουν ότι ένα αντίστοιχο ή καλύτερο πακέτο αποδοχών (βάσει του κόστους ζωής) θα τους μετέπειθε. Ακολουθούν το εύκρατο ελληνικό κλίμα και ο τρόπος ζωής (38%), η βελτίωση της οικονομίας (34%), η αναγνώριση της εργασιακής εμπειρίας του εξωτερικού (21%). Αξιοσημείωτο, πάντως, είναι ότι 18% απαντά ρητά ότι τίποτα δεν θα το έκανε να γυρίσει.
Σε ερώτημα σχετικά με τον αρχικό προγραμματισμό, 20% διευκρινίζει ότι αποφάσισε να φύγει χωρίς επιστροφή, ενώ και τώρα, έχοντας πλέον εγκατασταθεί στη νέα «πατρίδα» για το 36% η Ελλάδα δεν βρίσκεται ούτε καν στα μακροπρόθεσμα πλάνα του. Αλλωστε, το 88% ζει για πάνω από έναν χρόνο στο εξωτερικό, έχοντας ήδη εργασιακή εμπειρία στην Ελλάδα (59%). Μπορεί οι περισσότεροι να εργάζονται ως υπάλληλοι (43%), συν τω χρόνω, όμως, ανεβαίνουν στην ιεραρχία με 23% να είναι πλέον προϊστάμενοι, 10% ανώτατα στελέχη και 10% διευθυντές. Αυτό αποτυπώνεται και στις αποδοχές, με το 13% να κερδίζει πάνω από 100.000 ευρώ τον χρόνο. Ωστόσο, παρά το φιλικότερο στην επιχειρηματικότητα οικονομικό περιβάλλον, στο εξωτερικό μόνο 3% έχουν γίνει επιχειρηματίες.