Η προσωπική νοημοσύνη δε θα έπρεπε να αγνοηθεί, κυρίως γιατί έχει και διαισθητικό και λογικό νόημα.
Για παράδειγμα, όταν ο Ρόμπερτ Στέρνμπεργκ, ένας ψυχολόγος του Γέηλ, ζήτησε από ανθρώπους να του περιγράφουν ένα «ευφυές άτομο», τα πρώτα χαρακτηριστικά που του ανέφεραν ήταν οι πρακτικές δεξιότητες. Μια πιο συστηματική έρευνα οδήγησε τον Στέρνμπεργκ πίσω στο συμπέρασμα του Θορντάικ:
ότι η κοινωνική νοημοσύνη είναι ταυτόχρονα και διακριτική των ακαδημαϊκών ικανοτήτων και ένα ενδεικτικό στοιχείο τού τι κάνει τους ανθρώπους να τα πηγαίνουν καλά στην πρακτική πλευρά της ζωής. Ανάμεσα στις πρακτικές μορφές νοημοσύνης που τόσο πολύ εκτιμώνται, για παράδειγμα στους χώρους εργασίας, είναι και το είδος της ευαισθησίας που επιτρέπει στους αποτελεσματικούς μάνατζερ να συλλαμβάνουν τα σιωπηρά μηνύματα.
Τα τελευταία χρόνια, μια ομάδα ψυχολόγων, που μεγαλώνει σε αριθμό όλο και περισσότερο, κατέληξε σε παρόμοια συμπεράσματα, συμφωνώντας, με τον Γκάρντνερ, ότι δηλαδή οι παλιές αντιλήψεις περί Δείκτη Νοημοσύνης αφορούσαν μόνο μια περιορισμένη κλίμακα γλωσσικών και μαθηματικών δεξιοτήτων, και ότι η επιτυχία στα τεστ νοημοσύνης ήταν ένας σχεδόν άμεσος δείκτης επιτυχίας στην τάξη ή στην ακαδημαϊκή έδρα, που είχε όμως όλο και μικρότερη σημασία όσο το μονοπάτι της ζωής απέκλινε από τα θρανία.
Αυτοί οι ψυχολόγοι — μεταξύ των οποίων ήταν και οι Στέρνμπεργκ και Σάλοβι— εξέφρασαν μια ευρύτερη άποψη της νοημοσύνης, επιχειρώντας να την επαναπροσδιορίσουν με βάση το τι χρειάζεται για μια πετυχημένη ζωή. Και αυτή η μορφή έρευνας μας επαναφέρει σε μια εκτίμηση του πόσο ουσιαστική είναι η «προσωπική» ή συναισθηματική νοημοσύνη, η νοημοσύνη της καρδιάς.
Ο Σάλοβι εντάσσει τα είδη της προσωπικής νοημοσύνης στο βασικό του ορισμό περί συναισθηματικής νοημοσύνης, επεκτείνοντας αυτές τις ικανότητες σε πέντε βασικούς τομείς:
Φυσικά, οι άνθρωποι διαφέρουν ως προς τις ικανότητες τους σε καθέναν από αυτούς τους τομείς. Μερικοί από εμάς μπορεί να είμαστε πολύ επιδέξιοι στο να χειριζόμαστε, ας πούμε, τα άγχη μας, αλλά συγκριτικά ανεπίδεκτοι στο να κατευνάσουμε τη δυστυχία του άλλου. Το θεμελιακό στοιχείο του επιπέδου επιδεξιότητάς μας είναι αναμφίβολα νευρωνικό, αλλά, ο εγκέφαλος είναι εντυπωσιακά εύπλαστος και μαθαίνει ακατάπαυστα. Πολλά κενά στις συναισθηματικές δεξιότητες μπορούν να καλυφθούν: σε ευρεία κλίμακα, καθένας από αυτούς τους τομείς αντιπροσωπεύει ένα σύνολο συμπεριφορών και αντιδράσεων που, με τη σωστή προσπάθεια, μπορούν να βελτιώνονται αδιάκοπα.
***
Daniel Goleman – Η συναισθηματική νοημοσύνη
Αντικλείδι , https://antikleidi.com
Ένα από τα μεγαλύτερα παράδοξα της σύγχρονης επιστήμης είναι ότι ενώ συνθέτει μια ηγεμονική κουλτούρα,…
Από όλες τις προφητικές γνώσεις που μπορεί να βρει κανείς στο κλασικό μυθιστόρημα του Όργουελ,…
Το 1784, σε ένα δοκίμιό του με τίτλο αυτή την ερώτηση: "Was ist Aufidarung?", ο…
Υπάρχουν δύο απαραίτητα στοιχεία για τη γνώση: το υποκείμενο της γνώσης (ο γνωρίζων, ή ο…
Ένα μικρό αφιέρωμα στον συγγραφέα και ψυχολόγο Daniel Kahneman που διακρίθηκε για το έργο του…
Για κάποιους είναι τόσο εύκολο να ερωτευτούν με μια ιδέα όσο και έναν άνθρωπο. Οι…