Βολτέρος – Έρωτας, ο κεντημένος από τη φαντασία ιστός της φύσης.


Amor omnibus idem . Εδώ πρέπει ν’ ανατρέξουμε στο φυσικό έρωτα· είναι ο κεντημένος από τη φαντασία ιστός της φύσης. Θέλεις ν’ αποκτήσεις μια ιδέα για τον έρωτα;

Δες τα σπουργίτια του κήπου σου· δες τα περιστέρια σου· παρατήρησε τον ταύρο που φέρνουν στη δαμάλα σου· κοίταξε αυτό το περήφανο άλογο που δύο υπηρέτες οδηγούν στην ήρεμη φοράδα που το περιμένει και που ανορθώνει την ουρά της για να το δεχτεί· κοίταξε πώς σπινθηροβολούν τα μάτια του- αφουγκράσου τα χλιμιντρίσματά του· παρατήρησε αυτά τα χοροπηδητά, αυτά τα τσακίσματα, αυτά τα ανασηκωμένα αυτιά, αυτό το στόμα που ανοιγοκλείνει με μικρούς σπασμούς, αυτά τα ρουθούνια που φουσκώνουν, αυτή τη φλογερή ανάσα, αυτή τη χαίτη που ανασηκώνεται και κυματίζει, κοίταξε με τι επιβλητική κίνηση εφορμά πάνω στο αντικείμενο που η φύση του προόρισε· μη ζηλέψεις όμως καθόλου και αναλογίσου τα προνόμια του ανθρώπινου είδους: στον έρωτα, αντισταθμίζουν όλα τα χαρίσματα που η φύση έδωσε στα ζώα: δύναμη, ομορφιά, ελαφράδα, ταχύτητα.

Υπάρχουν μάλιστα ζώα που δεν γνωρίζουν καθόλου την ηδονή. Τα λεπιδοφόρα ψάρια στερούνται αυτή τη γλύκα: Το θηλυκό αφήνει στο βούρκο εκατομμύρια αβγά: το αρσενικό τα βρίσκει στο διάβα του και τα γονιμοποιεί, χωρίς να νοιαστεί σε ποιο θηλυκό ανήκουν.

Τα περισσότερα ζώα που ζευγαρώνουν γεύονται την ηδονή με μία μόνο αίσθηση· και μόλις αυτή η επιθυμία ικανοποιηθεί, τα πάντα σβήνουν. Κανένα ζώο, εκτός από σένα, δεν γνωρίζει τους εναγκαλισμούς- όλο σου το σώμα είναι ευαίσθητο· τα χείλη σου, κυρίως, απολαμβάνουν μια ηδονή που τίποτα δεν μπορεί να κοπάσει, κι αυτή η τέρψη δεν ανήκει παρά μόνο στο δικό σου είδος· εντέλει, μπορείς να δίνεσαι οποιαδήποτε στιγμή, ενώ τα ζώα δεν έχουν παρά έναν ορισμένο χρόνο. Εάν αναλογιστείς αυτήν την υπεροχή, τότε θα πεις, όπως ο κόμης του Ρότσεστερ: «Ο έρωτας, σε μια χώρα άθεων, θα οδηγούσε στη λατρεία του Θείου».

Καθώς οι άνθρωποι δέχτηκαν το χάρισμα να τελειοποιούν όλα όσα η φύση τούς παρέχει, τελειοποίησαν και τον έρωτα. Η καθαριότητα, η επιμέλεια του εαυτού μας, κάνοντας το δέρμα μας πιο ευαίσθητο, αυξάνει την απόλαυσή της και η φροντίδα της υγείας μας καθιστά τα όργανα της ηδονής πιο ευαίσθητα.

Ακολούθως όλα τα συναισθήματα συνάδουν με τον έρωτα, σαν τα μέταλλα που αναμειγνύονται με το χρυσό· η φιλία, η εκτίμηση καλούνται να συνδράμουν· τα σωματικά και πνευματικά ταλέντα αποτελούν καινούργιες αλυσίδες.


Nam facit ipsa suis interdum foemina factis,

Morigerisque modis, etmundo corpore cultu,

Ut facile insuescat secum vir degere vitam.

(Λουκρήτιος, βιβλίο V)

Η φιλαυτία συσφίγγει κυρίως όλα τούτα τα δεσμά. Επιδοκιμάζουμε τον εαυτό μας για την επιλογή του και οι αμέτρητες ψευδαισθήσεις είναι τα στολίδια αυτού του δημιουργήματος το οποίο η φύση φιλοτέχνησε.

Ορίστε, λοιπόν σε τι υπερέχεις από τα ζώα· μα, εάν γεύεσαι τόσες ηδονές που εκείνα αγνοούν, πόσες δεν είναι οι πίκρες σου, για τις οποίες τα ζώα δεν έχουν την παραμικρή ιδέα!

Το άσχημο για σένα είναι ότι η φύση, στα δύο τρία του πλανήτη μας, δηλητηρίασε τις ηδονές του έρωτα και τις πηγές της ζωής με μια τρομερή αρρώστια, η οποία δεν προσβάλλει παρά μόνο τα όργανα της αναπαραγωγής, της οποίας θύμα είναι μόνο ο άνθρωπος.

Δεν ευθύνεται ο έκλυτος βίος για τούτη την ασθένεια, που είναι επακόλουθο των καταχρήσεών μας. Δεν την χάρισε στους ανθρώπους η ακολασία. Δεν πρόσβαλε ποτέ τις Φρύνες, τις Λαίδες, τις Φλώρες, τις Μεσσαλίνες. Γεννήθηκε στα νησιά, όπου οι άνθρωποι ζούσαν μέσα στην αφέλεια, και από εκεί εξαπλώθηκε στον υπόλοιπο αρχαίο κόσμο.

Εάν κάποτε διανοηθήκαμε να κατηγορήσουμε τη φύση γιατί περιφρόνησε το δημιούργημά της, γιατί αντιπαρατέθηκε στα σχέδιά της, γιατί ενήργησε εναντίον των οραμάτων της, είναι γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο.

Αυτός είναι, άραγε, ο καλύτερος δυνατός κόσμος; Πώς, λοιπόν; Εάν ο Καίσαρ, ο Αντώνιος, ο Οκτάβιος δεν είχαν ποτέ προσβληθεί από αυτή την αρρώστια, δεν αποκλείεται να πέθανε απ’ αυτήν ο Φραγκίσκος ο Α’; Όχι, λένε, έτσι είχαν διευθετηθεί τα πράγματα για το καλύτερο: Θέλω να το πιστεύω, αλλά αυτό είναι σκληρό.

***

Βολτέρος – «Φιλοσοφικό Λεξικό»

Το Φιλοσοφικό Λεξικό είναι ένα έργο του Βολταίρου, γραμμένο το 1764. Είναι ένα σύνολο άρθρων τόσο φιλοσοφικών όσο και υπεράσπισης της δικαιοσύνης. 

by Αντικλείδι , https://antikleidi.com

Σχετικά Άρθρα

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -