Μισθωτοί – συνταξιούχοι: τα φορολογικά “γαϊδούρια” του Ελληνικού κράτους

Σηκώνει βάρη και δεν κλατάρει … Η αποτυχία του κράτους με τη φορολογία. Ποιοι πληρώνουν τη “νύφη”. Μια ακτινογραφία των φορολογικών δηλώσεων ενόψει και της μείωσης του αφορολογήτου.


Η παρακάτω ανάλυσή μας, βασίστηκε σε στοιχεία που δημοσίευσε πρόσφατα το υπουργείο οικονομικών, αποδεικνύοντας περίτρανα την μεγάλη αποτυχία του κράτους να συλλάβει τα αδήλωτα εισοδήματα και να εξομαλύνει τις αδικίες του συστήματος.

Τα στοιχεία αφορούν δηλώσεις που υποβλήθηκαν το 2016 (και αφορούν το 2015). Το σύνολο των δηλώσεων ήταν περίπου 6,2 εκατομμύρια

Οι φορολογούμενοι κατέβαλαν φόρο εισοδήματος συνολικού ύψους 8,2 δισ. ευρώ (έναντι 7,8 δισ. ευρώ το 2015, δηλαδή 400 εκατ. ευρώ παραπάνω). Δηλώθηκε συνολικά εισόδημα ύψους 74,2 δισ. ευρώ

Το πρώτο αξιοσημείωτο προκύπτει από την κατανομή των φόρων

Όπως θα δούμε, ο τρόπος κατανομής των φορολογικών βαρών, που έχουν επιλέξει οι (εκάστοτε) κυβερνώντες είναι αυτός που ορίζει ότι τα περισσότερα φορολογικά βάρη θα πρέπει να φορτωθούν σε έναν πολύ μικρό αριθμό φορολογουμένων με το επιχείρημα ότι αυτοί εμφανίζουν τα υψηλότερα εισοδήματα. Το «πλεονέκτημα» αυτής της σχολής είναι ότι αφήνει μεγάλο αριθμό φορολογουμένων (και ψηφοφόρων) εκτός της διαδικασίας κατανομής των φορολογικών βαρών. Έτσι:

Αυτοί που κατέβαλαν το μερίδιο του λέοντος ήταν περίπου το 8% (513.500 φορολογούμενοι), που δήλωσαν  εισοδήματα πάνω από 30.000 ευρώ, καταβάλλοντας το 60% της άμεσης φορολογίας!


Στην ενδιάμεση κλίμακα, το 34% των φορολογουμένων με εισοδήματα από 10 έως 30,000 πλήρωσε το 36% των φόρων

Στον αντίποδα, το 58% των φορολογουμένων, δηλαδή 3.575.000 οικογένειες , δήλωσαν εισοδήματα κάτω από 10,000 ευρώ και πλήρωσαν σχεδόν μηδενικό φόρο.

Πιο συγκεκριμένα:

Σε γράφημα:

Μια στις 5 οικογένειες δήλωσε ότι σχεδόν στερείτε οποιουδήποτε εισοδήματος (κάτω από 1000 ευρώ), ενώ το 38% των οικογενειών δήλωσε ότι ζει με λιγότερα από 400 ευρώ το μήνα.

Ας δούμε τώρα από τι είδους εισοδήματα συναθροίζεται το φορολογητέο εισόδημα των δηλώσεων:

Παρακάτω θα εξετάσουμε και τι συνεισέφεραν οι διάφορες επαγγελματικές κατηγορίες σε εισόδημα και σε φόρο

Οι μισθωτοί και συνταξιούχοι είναι ο βασικός αιμοδότης του συστήματος, αφού αυτοί που δήλωσαν εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες αποτελούν το 65% των δηλώσεων και πλήρωσαν το 72% των φόρων (με μέσο εισόδημα 10.479 ευρώ).

Εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα (ελεύθεροι επαγγελματίες) δήλωσε το 11% και πλήρωσε το 6% των φόρων (μέσο δηλωθέν εισόδημα 9.737 ευρώ)

Αγροτικό εισόδημα δήλωσε το 4% και πλήρωσε το 2% των φόρων (οι αγρότες παρουσίασαν μέσο εισόδημα 2.822)

Τέλος εισόδημα από ακίνητα δήλωσε το 20% που πλήρωσε το 7% των φόρων

Συγκεκριμένα:

Και σε γράφημα:

Με λίγα λόγια, όσοι δεν μπορούν να αποκρύψουν (ή το κάνουν σε μικρότερο βαθμό) – κι αυτοί είναι οι μισθωτοί/συνταξιούχοι-  είναι ακριβώς αυτοί που καλούνται -αποκλειστικά σχεδόν- ν αναλάβουν τα φορολογικά βάρη στην χώρα μας…

Και ποιοι είναι αυτοί οι σούπερ ήρωες της Ελληνικής οικονομίας; Η πλέον “προνομιούχα” τάξη:

Οι 2,7 εκ. συνταξιούχοι

Οι δημόσιοι υπάλληλοι που υπολογίζονται σε 650χιλ (ή 565 κατ άλλους χωρίς ίσως τους συμβασιούχους)

Και οι 2 εκ. ιδιωτικοί υπάλληλοι (σύμφωνα με στοιχεία του 2015). Από τους οποίους σημειωτέο το 17% είναι μερικής απασχόλησης με μέσο μισθό 394 ευρώ… ενώ το 63% πληρώνεται κάτω από 1000 ευρώ το μήνα) . Ο μέσος μισθός τους είναι 1.176,13 ευρώ (ΑΠΔ Μαΐου 2016)

Από το σύνολο των 74,2 δισ. ευρώ εισοδημάτων που δήλωσε το σύνολο των φορολογουμένων, οι παραπάνω έχουν δήλωσαν τα 57,97 δισ. 

Η Ελλάδα έχει σήμερα  3.648.565  απασχολούμενους και 1.123.990 άνεργους σύμφωνα με τη στατιστική υπηρεσία (Δ τριμ 2016).

Αν αφαιρέσουμε. από το σύνολο των απασχολουμένων. μισθωτούς δημοσίου και ιδιωτικού τομέα οι υπόλοιποι αυτοαπασχολούμενοι είναι περίπου 1 εκατομμύριο, που κάποιοι απ αυτούς δεν συνεισφέρουν ανάλογα των δυνατοτήτων τους.

Σίγουρα μερικοί μέσα από αυτά τα στοιχεία μπορεί να δουν την οικονομική ανισότητα, την ανισοκατανομή του πλούτου, ενώ κάποιοι άλλοι θα δώσουν βάση στα αδήλωτα εισοδήματα, στις αδικίες και τις στρεβλώσεις που δημιουργούνται σε βάρος των τίμιων κι αυτών που πληρώνουν

Μην ξεχνάτε ότι η απόκρυψη του φόρου, αυτών που θα πρεπε να πληρώνουν, δεν χάνεται, απλά επιβαρύνει τους υπόλοιπους. Ο κουβάς είναι ένας και πρέπει να γεμίσει…

Συνάμα το όφελος του φοροκλέπτη δεν είναι μόνο ο μειωμένος φόρος αλλά και διάφορα “παρελκόμενα” οφέλη, όπως επιδόματα ή παροχές, που και πάλι θα τα στερηθούν αυτοί που πραγματικά τα δικαιούνται

Οι ιθύνοντες θα πρέπει επιτέλους να μην συνεχίσουν να φορτώνουν τα βάρη στο “βολικό γαιδούρι”. Έχει γονατίσει, δεν το βλέπετε ; …

_______________

by Αντικλείδι , https://antikleidi.com

Συναφές: 

Ασθενέστεροι οι επιχειρηματίες από μισθωτούς και συνταξιούχους

Πληρώνουμε πολλά ή λίγα στο κράτος;

Σχετικά Άρθρα

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

3 CommentsΣχολιάστε

  • Πιστεύω ότι είναι σωστά αυτά που αναφέρονται στο κείμενο. Μια πολύ μεγάλη κατηγορία ελεύθερων (μικρών) επαγγελματιών αποκρύβει συνειδητά τα πραγματικά εισοδήματά της.

    Ήθελα, όμως, να συνεισφέρω με μια διαπίστωσή μου από την παραμονή μου (αρκετό χρόνο) σε χώρες της Ευρώπης.

    Οι άνθρωποι εκεί, γενικά, έχουν ανεπτυγμένη την φορολογική συνείδηση !

    Από μικρή ηλικία, ακόμη, προσπαθούν να αναπτύξουν την κοινωνική ευθύνη σε κάθε εκδήλωση της ζωής τους.
    Έτσι, σιγά-σιγά ο καθένας πολίτης θεωρεί ότι έχει τα ίδια δικαιώματα με τον συν-πολίτη του και δεν προσπαθεί να τον υπερκεράσει. Με αυτόν τον τρόπο υπάρχει αποδοχή και εφαρμογή του Νόμου γνωρίζοντας ότι η ενέργεια παράβασής του δεν θα γίνει αποδεκτή. Υπάρχει, δηλαδή, μια τυπικότητα η οποία νομίζω ότι είναι απαραίτητη για την εύρυθμη λειτουργία του κοινωνικού ιστού.

    Στη χώρα μας, υπάρχει φοβερή δυσπιστία και προς το κράτος και προς τον εκάστοτε άλλον ! Δεν είναι τωρινό αυτό το φαινόμενο και όλοι γνωρίζουμε από πού, ιστορικά, προέρχεται !

    Νομίζω ότι η πολιτεία χρειάζεται, εκτός από τα πρακτικά μέτρα, να διαπαιδαγωγήσει (με ομιλίες στα ΜΜΕ) τους πολίτες για την ευθύνη τους αυτή που, τελικά, θα αποβεί, συν τω χρόνω, σε όφελός τους.

    Με εκτίμηση, Α.Λ.

  • Πολύ καλό άρθρο.Είναι μήπως εύκολο και ένα αντίστοιχο άρθρο για τη φορολογία και των νομικών προσώπων όπως επίσης και την αναλόγια της ως προς τους έμμεσους φόρους δηλαδή το ΦΠΑ;
    Ανέκαθεν είχα την απορία πώς γίνεται από τα κέρδη των επιχειρήσεων που φορολογούνται οι έμμεσοι φόροι που πληρώνουν οι καταναλωτές να είναι μεγαλύτεροι.Όπως και η σχέση φορολογίας φυσικών και νομικών προσώπων ποιά αποδίδει περισσότερο στο κράτος.Συγχαρητήρια για το σάιτ σας είναι απ’τα πιο όμορφα στο ελληνικό διαδίκτυο

  • Τα πραγματικά φορολογικά γαϊδούρια στο ελληνικό κράτος είναι οι ελεύθεροι επαγγελματίες. Αυτοί που, μόνο αυτοί, συντηρούν δύο σύνολα: σπίτι και δουλειά (γραφείο, μαγαζί, εταιρεία) επιφορτισμένοι αποκλειστικά και μόνο οι ίδιοι με το πώς θα βρούν αυτούς που θα τους συντηρήσουν (τους πελάτες τους) και που κάθε άλλο παρά δεδομένους τους έχουν, αλλά, αντίθετα, οφείλουν να τους διεκδικήσουν από όλους τους υπόλοιπους συναδέλφους του κλάδου τους που αγωνίζονται και αγωνιούν για τον ίδιο ακριβώς σκοπό. Είναι αυτοί, που χωρίς να ζητούν (δεν μπορούν άλλωστε καθώς οι συντεχιακές – απεργιακές τους δυνατότητες είναι σαφώς ασήμαντες έναντι εκείνων των δημοσιομισθοσυντήρητων αλλά και των υπαλλήλων γενικά) από το Κράτος τίποτα, αλλά, αντίθετα, παράγοντας μόνοι αυτοί καθαρό υγιές και όχι πληθωρικό χρήμα, έχουν το χέρι του Κράτους στη τσέπη τους να τους βουτάει το μόχθο τους για να πληρώσει τη διορισμένη πολιτική του πελατεία με την (αθετούμενη) υπόσχεσή πως θα συμμετέχουν σε παροχές του, τις οποίες εκείνοι επίσης έχουν πληρώσει με το χρήμα που έχει παράξει η δημιουργικότητα και η εργατικότητά τους.

    Σχόλιο, περισσότερο από αγανάκτηση για το μονότονο και αέναο μοιρολόϊ των βολεμένων, με μαέστρους τους εργατοπατέρες τους και χορηγό το Κράτος (εργοδότη κα αφέντη τους) ή τους ελεύθερους εργοδότες και αληθή υποζύγιά τους, παρά προς αποκατάσταση της βιαζόμενης αλήθειας, μιας κι αυτή είναι γνωστή στη ψυχή και το νού όλων.