Categories: Κοινωνία

«Εσύ, γιατί δεν έχεις παιδί;»

Άλλοτε σε ρωτούν από αφέλεια. Κάποιες φορές από αδιακρισία. Συχνά από κακία, για να σε φέρουν σε δύσκολη θέση. Να σε πονέσουν. Να σε μειώσουν.

 Η ερώτηση δεν απευθύνεται πάντα σε ζευγάρια. Εκτοξεύεται ενίοτε και σε ανθρώπους που είναι μόνοι, γιατί δεν κατάφεραν να βρουν τον σύντροφο που αναζητούσαν, ή σε όσους συμβιώνουν με άτομα του ίδιου φύλου.

«Εσύ γιατί δεν έχεις παιδί;». Μια απορία-μομφή που γεννά διαφορετικά συναισθήματα σε κάθε περίπτωση, με έναν κοινό ωστόσο παρονομαστή: την βίαιη εισβολή στον προσωπικό ζωτικό χώρο τού κάθε ανθρώπου.

Σε έναν ιδεατό κόσμο, η τεκνοποίηση θα ήταν συνειδητή επιλογή και όχι αυτοσκοπός. Παιδί θα αποκτούσαν μόνο εκείνοι που θα το ήθελαν αληθινά και θα ήταν αποφασισμένοι να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό για να το μεγαλώσουν όπως του αξίζει.

Σε έναν ιδεατό κόσμο, τα παιδιά δεν θα έρχονταν στη ζωή σαν συνέπειες μιας ζωώδους σωματικής επαφής, για να καταλήξουν στους δρόμους σαν ανεπιθύμητα βαρίδια. Δεν θα γεννιούνταν καν από υποχρέωση «γιατί ο προορισμός του ανθρώπου είναι η διαιώνιση του είδους».

Σε έναν ιδεατό κόσμο, η δημιουργία μιας νέας ζωής δεν θα συνδεόταν με την εγωιστική αναπαραγωγή των γονιδίων, δεν θα προβαλλόταν ως προσόν από αρσενικά που καμαρώνουν για την ισχύ του σπέρματος τους, ούτε απο θηλυκά που διατείνονται οτι «πιάνουν παιδί με την μυρωδιά» (ιδιότητα που διαθέτουν και τα κουνέλια χωρίς να… καμαρώνουν γι αυτήν).


Σε έναν ιδεατό κόσμο, θα ήταν δεδομένη η αντίστροφη ερώτηση: «εσύ γιατί έχεις παιδί, αφού είσαι ανάξιος για γονιός;».

Εδώ, όμως, είναι ο πραγματικός κόσμος. Και σε αυτόν, η μομφή «γιατί δεν έχεις παιδί; «, δεν τελειώνει ποτέ εκεί. Συνεχίζεται σιωπηλά, με ένα βλέμμα, ένα ανεπαίσθητο νεύμα του χεριού, ένα πονηρό μειδίαμα. Που μπορεί να σημαίνει «καημένη», «ανίκανε», «δυστυχή», «ελλιπή», «αποτυχημένε».

Έγινα μητέρα σε μικρή ηλικία και δεν βίωσα τον ρατσισμό (ναι, περί ρατσισμού πρόκειται! ) τού » γιατί δεν έχεις παιδί; «. Κάθε φορά, όμως, που γίνομαι μάρτυρας ενός τέτοιου «ψυχικού βιασμού» , θαυμάζω τους ανθρώπους που τον υφίστανται, για την ψυχραιμία, την ευγένεια και την κατανόηση που δείχνουν στους «βιαστές» τους… Δεν ξέρω αν θα έβρισκα τη δύναμη να τους μιμηθώ…

____________________

  Πηγή: aixmi.gr

by Αντικλείδι , https://antikleidi.com

Συναφές: 

Η ζωή χωρίς παιδιά είναι καλύτερη;

5 πράγματα που οι γονείς πρέπει να σταματήσουν να λένε σε όσους δεν έχουν παιδιά

Η δοκιμασία του να είσαι γυναίκα

Αντικλείδι

Οι διαχειριστές του blog

Share
Published by
Αντικλείδι

Recent Posts

Σύγχρονη επιστήμη και αγνωσιολογία

Ένα από τα μεγαλύτερα παράδοξα της σύγχρονης επιστήμης είναι ότι ενώ συνθέτει μια ηγεμονική κουλτούρα,…

1 week ago

Η άγνοια δεν είναι δύναμη: Tι μας λέει το 1984 του Τζορτζ Όργουελ για τις ψεύτικες ειδήσεις

Από όλες τις προφητικές γνώσεις που μπορεί να βρει κανείς στο κλασικό μυθιστόρημα του Όργουελ,…

3 weeks ago

Τόλμα να γνωρίζεις. Τι είναι ο Διαφωτισμός;

Το 1784, σε ένα δοκίμιό του με τίτλο αυτή την ερώτηση: "Was ist Aufidarung?", ο…

3 weeks ago

Τάσος Λιόλιος – Επιστημονική γνώση

Υπάρχουν δύο απαραίτητα στοιχεία για τη γνώση: το υποκείμενο της γνώσης (ο γνωρίζων, ή ο…

3 weeks ago

Ένα μικρό αφιέρωμα στον Daniel Kahneman

Ένα μικρό αφιέρωμα στον συγγραφέα και ψυχολόγο Daniel Kahneman που διακρίθηκε για το έργο του…

1 month ago

Οι κίνδυνοι της εθελοτυφλίας

Για κάποιους είναι τόσο εύκολο να ερωτευτούν με μια ιδέα όσο και έναν άνθρωπο. Οι…

2 months ago