Ποτέ δεν είναι αργά για αλλαγές – Γιάλομ

«Αν κοιτάξουμε το παρελθόν, είναι εύκολο να μας πιάσουν τύψεις. Σημαντικό είναι όμως να στραφούμε προς το μέλλον. Πρέπει να σκεφτούμε την αλλαγή».

ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ -μερικές φορές στα πρώτα μας χρόνια, άλλοτε όψιμα- είναι βέβαιο ότι όλοι μας θα ξυπνήσουμε και θα αντιληφθούμε τη θνητότητά μας. Είναι τόσο πολλά αυτά που την πυροδοτούν: μια ματιά στον καθρέφτη που δείχνει το σαγόνι μας να κρεμάει, τα μαλλιά μας ν’ ασπρίζουν, τους ώμους να καμπουριάζουν.

Η ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ ΙΔΙΩΣ ΟΣΩΝ ΑΦΟΡΟΥΝ στρογγυλές δεκαετίες -πενήντα, εξήντα, εβδομήντα. Η συνάντηση μ’ ένα φίλο που έχεις καιρό να τον δεις και σε σοκάρει το πόσο έχει γεράσει. Όταν βλέπεις παλιές φωτογραφίες του εαυτού σου και των ανθρώπων που γέμιζαν την παιδική σου ηλικία κι είναι πια από καιρό νεκροί. Μια συνάντηση με τον Κύριο Θάνατο σ’ ένα όνειρο.

ΤΙ ΝΙΩΘΕΙ ΚΑΝΕΙΣ, ΟΤΑΝ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑ; Και τι κάνει γι’ αυτό; Βυθίζεται σε μια φρενιτιώδη δραστηριότητα, για να εξαντλήσει το άγχος και ν’ αποφύγει το θέμα; Προσπαθεί ν’ απομακρύνει τις ρυτίδες με αισθητική χειρουργική ή να βάψει τα μαλλιά του; Αποφασίζει να παραμείνει για μερικά χρόνια στην ηλικία των τριάντα εννέα ετών; Περισπά πολύ γρήγορα τον εαυτό του με τη δουλειά και τη ρουτίνα της καθημερινής ζωής; Σβήνει από τη μνήμη του κάθε τέτοια εμπειρία; Αγνοεί τα όνειρά του;

ΣΑΣ ΠΡΟΤΡΕΠΩ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΙΣΠΑΤΕ τον εαυτό σας. Το αντίθετο, γευτείτε την αφύπνισή σας. Εκμεταλλευτείτε την. Κάντε ένα σταμάτημα, καθώς κοιτάζετε τη φωτογραφία του νεότερου εαυτού σας. Αφήστε την έντονη στιγμή να σας κατακλύσει και παρατείνετέ τη λιγάκι. Γευτείτε και τη γλυκύτητά της μαζί με την πικρή της γεύση. Μην ξεχνάτε το πλεονέκτημα που προσφέρει το να παραμείνετε εν επίγνωση του θανάτου, το ν’ αγκαλιάσετε τη σκιά του. Μια τέτοια επίγνωση μπορεί ν’ αφομοιώσει το σκοτάδι με τη σπίθα σας για ζωή και να βελτιώσει τη ζωή σας, όσο ακόμα την έχετε.

Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΚΤΙΜΗΣΟΥΜΕ τη ζωή, για ν’ αγαπήσουμε οτιδήποτε πολύ βαθιά, είναι να έχουμε επίγνωση ότι οι εμπειρίες αυτές είναι προορισμένες να χαθούν. Έχω πολλές φορές εκπλαγεί ευχάριστα βλέποντας έναν ασθενή να κάνει ουσιαστικές θετικές αλλαγές πολύ αργά στη ζωή του, ακόμα και κοντά στον θάνατο.

ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ. Ποτέ δεν είμαστε πολύ γέροι για κάτι τέτοιο.

___________________

Απόσπασμα από το βιβλίο του Irvin D. Yalom, Στον Κήπο του Επίκουρου – Αφήνοντας πίσω τον τρόμο του θανάτου, εκδ. Άγρα. Ο Ίρβιν Γιάλομ (Irvin David Yalom,13 Ιουνίου 1931) είναι Αμερικανός ψυχοθεραπευτής, συγγραφέας και ομότιμος καθηγητής Ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ. Αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους εν ζωή εκπροσώπους της υπαρξιακής σχολής ψυχοθεραπείας. Εκτός από το ακαδημαϊκό του έργο είναι γνωστός και για τα μυθιστορήματά του. Από τα πιο γνωστά του είναι Ο Δήμιος του Έρωτα και Όταν έκλαψε ο Νίτσε.

  Πηγή: doctv.gr

by Αντικλείδι , https://antikleidi.com

Συναφές: 

Αυτό που είμαστε. Του Ίρβιν Γιάλομ

Γιατί αντιστεκόμαστε στις αλλαγές