Το μυστικό της ελευθερίας


Ο ανεμπόδιστος άνθρωπος, αυτός που όλα του ’ρχονται όπως θέλει, είναι ελεύθερος. Evω αυτός που είναι δυνατό να του φέρουν προσκόμματα, να τον εξαναγκάσουν ή να τον εμποδίσουν ή να τον μπλέξουν παρά τη θέλησή του σε μια κατάστα­ση, είναι δούλος.

Όμως, σε ποιον είναι αδύνατο να φέρει κανείς προσκόμματα; Σ’ αυτόν που δεν επιθυμεί τίποτα από τα ξένα.

Και ποια είναι τα ξένα; Αυτά που δεν είναι στο χέρι μας ούτε να τα έχουμε ούτε να μην τα έχουμε ούτε να τα έχουμε υπό μιαν ο­ρισμένη ποιότητα ή υπό ορισμένες συνθήκες.

Επομένως, το σώ­μα μας είναι κάτι ξένο, τα μέρη του δεν μας ανήκουν, η περιου­σία μας είναι ξένη. Αν λοιπόν πάσχεις για κάτι απ’ αυτά σαν να τανε δικό σου, θα τιμωρηθείς όπως αξίζει να τιμωρείται κάποιος που επιθυμεί ξένα πράγματα. Ο δρόμος που οδηγεί στην ελευθε­ρία, η μόνη απαλλαγή από τη δουλεία, είναι το να μπορέσεις κά­ποτε να πεις με όλη σου την ψυχή,

οδήγησε με, Δία, και συ Πεπρωμένο,

εκεί όπου από παλιά μ’ έχετε ορίσει.

Θ’ ακολουθήσω δίχως δισταγμό.

ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΛΕΓΧΟΥΜΕ τις εν­τυπώσεις του νου’ τις «φαντασίες» μας. Τις εντυπώσεις που μας δίνουν οι αισθήσεις μας, τις ιδέες μας, τις απόψεις ότι κάτι είναι ευχάριστο ή ο­δυνηρό ή επιθυμητό κ.ο.κ. Η επιτυχία στη ζωή εξαρτάται από τον έλεγ­χο αυτών των φαντασιοκοπιών, έτσι ώστε να μη μας ελκύουν ανύπαρ­κτοι θεοί ούτε να μας ταλαιπωρούν ανύπαρκτα δεινά. Ο Επίκτητος λέει:

«Αν με ρωτήσεις ποιο αγαθό διαθέτει ο άνθρωπος, δεν θα ’χω να απα­ντήσω άλλο από το ότι διαθέτει κάποια ικανότητα να επιλέγει.

Αλλά, θα μπορούσε κανείς να ρωτήσει, αν μόνον η ψυχή μετράει, γιατί ασχολούνται οι άνθρωποι με τα υλικά πράγματα; Γιατί να μην περιφρονούν την πολιτική, την εργασία, την κοινωνική ζωή; Γιατί να μην αφοσιώνονται στον εσωτερικό τους κόσμο, αφήνοντας το φθαρτό κόσμο να τραβήξει το δρόμο του;

Σ’ αυτό ο Επίκτητος δίνει μια πειστική απάντη­ση, που δείχνει γιατί οι στωικοί, παρά το γεγονός ότι αποκήρυσσαν τα εγκόσμια, έπαιζαν σημαντικό ρόλο στην κοινωνία.

Από το βιβλίο «Η αποστολή της Ελλάδας» του sir Richard Livingstone .  Εκδόσεις: Θύραθεν. Πρόλογος – Μετάφραση Γ. Αβραμίδης

by Αντικλείδι , https://antikleidi.com

Συναφές: 

Μη συζητάς καθόλου για το πώς είναι ο καλός άνθρωπος’ γίνε τέτοιος

Ποιος ήταν ο δαίμονας του Αλέξανδρου που αναγνώρισε ο Διογένης;

Αντικλείδι

Οι διαχειριστές του blog

Recent Posts

John Locke – Δοκίμιο για την ανθρώπινη νόηση : Το βέβαιο και το πιθανό.

Αντιμετωπίζοντας τους θρησκευτικούς και πολιτικούς φανατισμούς, ο John Locke θέλει να δείξει ότι οι βεβαιότητες…

3 weeks ago

Η Τέχνη της Ευτυχίας: Ένα ταξίδι με οδηγό την αρχαία φιλοσοφία

Θα ξεκινήσω με εκείνη τη διάσημη, ειλικρινά ενοχλητική, σωκρατική μέθοδο: με μια ερώτηση. Ποιος από…

3 weeks ago

Φωτεινά Εργαλεία με σκοτεινές χρήσεις: Τα κοινά γνωσιακά υλικά της Επιστημονικής και της Συνωμοσιολογικής Σκέψης και το παράδειγμα της Νομπελίτιδας

Μετά από χιλιάδες χρόνια διανοητικού μόχθου, φαίνεται ότι ξαναγυρίζουμε ταπεινά στον Σωκράτη. Αφού κυνηγήσαμε τις…

1 month ago

Aρχαίος Σκεπτικισμός: Όταν τίποτε δεν ενοχλεί

Τι είναι αλήθεια και πώς μπορούμε να τη γνωρίσουμε; (more…)

2 months ago

Π. Ιακωβής – Ένα Πράσινο Αυτοκίνητο: Η Ασυμμετρία της Άρνησης και η Οντολογία του Όχι

Ας υποθέσουμε μια Πρόταση Α: (Αυτό το αυτοκίνητο είναι Πράσινο) και την Άρνησή της, Πρόταση…

2 months ago

Επίκουρος και ασυνείδητο: Από την αρχαία φιλοσοφία στη σύγχρονη νευροεπιστήμη και ψυχοθεραπεία.

Αφορμή για αυτή την εργασία υπήρξαν δύο λόγοι: 1. To ενδιαφέρον μου για την Επικούρεια…

3 months ago