ΕΙΠ΄ Ο ΔΙΑΣ: «Πλάσματα του κόσμου, όλα σας ελάτε μπρος μου κι άν ή φτιάξη κάποιου δεν άρέσει νάβγει νά το πει, στη μέση, και ’γώ μεμιάς τον ξαναφτιάνω.

«Χάιντε, Μαϊμού, για σήκω απάνω,

κοίτα μέ τοϋ ματιού γύρω την κόχη,

στάσου κοντά σε Γάτες, Σκύλους, Βόδια:

ειν’ άσκημο σε σένα κάτι;» «Όχι.

Σάμπως τέσσερα και ’γω δεν έχω πόδια;

Έγνια απ’ τη φάτσα μου ποτές δεν πήρα.

Η αδερφή μου ’Αρκούδα, ή κακομοίρα,

αυτή ’ναι πουχει χάλια και μεγάλα.»

Μα ευτύς σηκώθη ’Αρκούδα ή μπατάλα,

παινεύοντας τα κάλλη της στα ίσια,

και λέγοντας: «Λυπάμαι τον Έλέφα,

πούχει λειψήν ουρά κι άφτιά περίσια και πάχος,

πού παντού τον παίρνουν πρέφα.»

Ό Έλέφας, οταν έφτασ’ ή σειρά του,

μ’ ολη τή γνώση του, τα ίδια λέει:

Η Φάλαινα, πιστεύ’ ή αφεντιά του,

μοιάζει σά χοντροκάραβο άμα πλέει.

Τέλος ο Μέρμηγκας βρήκε μικρή τή Μύγα,

τον εαυτό του βλέποντας γιά γίγα.

Ο Δίας τούς ξανάστειλ’ ολους πίσω,

μά πιο τρελούς, παρόλους του τούς κόπους,

άλλους δέ βρήκε άπ’ τούς άνθρώπους:

τυφλοί σέ μάς, σ’ άλλους άνοιχτομάτες,

στούς εαυτούς μας στρίβουμε τις πλάτες,

στυλώνοντας στο γείτονα τό μάτι.

Ά, μάστορα καί πλάστη, γιά τον καθένα δυο δισάκια έχεις κάνει,

άπ’ οταν έφτιαξες τον κόσμο μάλλον,

ένα πίσω, τις πομπές του γιά νά βάνει,

κ’ ένα μπροστά, γιά τά στραβά των άλλων.

Jean de La FontaineΜύθοι από τους μύθους του Λαφοντέν

O Jean De La Fontaine γεννήθηκε στο Chateau-Thierry το 1621 και πέθανε στο Παρίσι το 1695. Ηθογράφος, δραματουργός, λιμπρετίστας και μυθιστοριογράφος, έγινε γνωστός κυρίως για τους “Μύθους” του, που αποτελούν διασκευές των “Μύθων” του Αισώπου όπως ο παρακάτω:

Αντικλείδι , https://antikleidi.com

Συναφές: 

Ο μύθος της Αλήθειας

Τα δάκρυα ενός βουνού – Ο μύθος της Νιόβης

Αντικλείδι

Οι διαχειριστές του blog

Recent Posts

John Locke – Δοκίμιο για την ανθρώπινη νόηση : Το βέβαιο και το πιθανό.

Αντιμετωπίζοντας τους θρησκευτικούς και πολιτικούς φανατισμούς, ο John Locke θέλει να δείξει ότι οι βεβαιότητες…

3 weeks ago

Η Τέχνη της Ευτυχίας: Ένα ταξίδι με οδηγό την αρχαία φιλοσοφία

Θα ξεκινήσω με εκείνη τη διάσημη, ειλικρινά ενοχλητική, σωκρατική μέθοδο: με μια ερώτηση. Ποιος από…

3 weeks ago

Φωτεινά Εργαλεία με σκοτεινές χρήσεις: Τα κοινά γνωσιακά υλικά της Επιστημονικής και της Συνωμοσιολογικής Σκέψης και το παράδειγμα της Νομπελίτιδας

Μετά από χιλιάδες χρόνια διανοητικού μόχθου, φαίνεται ότι ξαναγυρίζουμε ταπεινά στον Σωκράτη. Αφού κυνηγήσαμε τις…

1 month ago

Aρχαίος Σκεπτικισμός: Όταν τίποτε δεν ενοχλεί

Τι είναι αλήθεια και πώς μπορούμε να τη γνωρίσουμε; (more…)

2 months ago

Π. Ιακωβής – Ένα Πράσινο Αυτοκίνητο: Η Ασυμμετρία της Άρνησης και η Οντολογία του Όχι

Ας υποθέσουμε μια Πρόταση Α: (Αυτό το αυτοκίνητο είναι Πράσινο) και την Άρνησή της, Πρόταση…

2 months ago

Επίκουρος και ασυνείδητο: Από την αρχαία φιλοσοφία στη σύγχρονη νευροεπιστήμη και ψυχοθεραπεία.

Αφορμή για αυτή την εργασία υπήρξαν δύο λόγοι: 1. To ενδιαφέρον μου για την Επικούρεια…

3 months ago