Μια φορά και έναν καιρό σε ένα χωριό ζούσε ένας γέρος. Ήταν ένας από τους πιο άτυχους ανθρώπους στον κόσμο. Όλο το χωριό είχε κουραστεί από αυτόν, ήταν πάντα μίζερος, συνέχεια παραπονιόταν και ήταν σε άσχημη διάθεση. Όσο περισσότερο ζούσε, τόσο τα λόγιο του γίνονταν πιο δηλητηριώδη…
Οι άνθρωποι τον απέφευγαν, επειδή η ατυχία του γινόταν κολλητική. Ακόμη ήταν αφύσικο και προσβλητικό να είσαι χαρούμενος δίπλα του. Δημιουργούσε μια αίσθηση λύπης στους άλλους.
Αλλά μία μέρα, όταν πια έκλεισε τα ογδόντα, κάτι πολύ σημαντικό συνέβη. Ξαφνικά όλοι έμαθαν το νέο: “ O γέρος είναι πλέον χαρούμενος σήμερα, δεν παραπονιέται πλέον για τίποτα, χαμογελά και έχει φωτίσει το πρόσωπό του.” Μαζεύτηκε ολόκληρο το χωριό. Τότε ρώτησαν τον γέρο:
– Τι έπαθες;
– Τίποτα το σημαντικό απάντησε. – Ογδόντα χρόνια κυνηγούσα την χαρά και ήταν μάταιο. Μετά αποφάσισα να ζήσω χωρίς χαρά και να χαρώ την ζωή. Γι’αυτό είμαι χαρούμενος.
Συμπέρασμα: Η χαρά είναι μια βιωματική εμπειρία η οποία έχει ελάχιστη σχέση με τις εξωτερικές συνθήκες. Όπως είπε ο Χένρι Ντέιβιντ Θόρο ” Η ευτυχία είναι σαν μια πεταλούδα: όσο την κυνηγάς σου ξεφεύγει, αλλά αν στρέψεις την προσοχή σου σ’ άλλα πράγματα, θα έλθει και θ’ ακουμπήσει απαλά στον ώμο σου…”
_____________
Μετάφραση/Επεξεργασία: Παναγιώτης Τσινόπουλος
Πηγή: enallaktikidrasi.com
by Αντικλείδι , https://antikleidi.com
Συναφές:
Ένα από τα μεγαλύτερα παράδοξα της σύγχρονης επιστήμης είναι ότι ενώ συνθέτει μια ηγεμονική κουλτούρα,…
Από όλες τις προφητικές γνώσεις που μπορεί να βρει κανείς στο κλασικό μυθιστόρημα του Όργουελ,…
Το 1784, σε ένα δοκίμιό του με τίτλο αυτή την ερώτηση: "Was ist Aufidarung?", ο…
Υπάρχουν δύο απαραίτητα στοιχεία για τη γνώση: το υποκείμενο της γνώσης (ο γνωρίζων, ή ο…
Ένα μικρό αφιέρωμα στον συγγραφέα και ψυχολόγο Daniel Kahneman που διακρίθηκε για το έργο του…
Για κάποιους είναι τόσο εύκολο να ερωτευτούν με μια ιδέα όσο και έναν άνθρωπο. Οι…
