Γιατί οι Σύροι εγκαταλείπουν τη χώρα τους;

siria5Στη Συρία λαμβάνει χώρα μια πρωτοφανής ανθρωπιστική κρίση. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη μετακίνηση προσφύγων από το 2011, οπότε και άρχισε ο πόλεμος. Ο αριθμός τους αυξάνεται δραματικά μέρα με τη μέρα, ενώ μια άλλη κρίση, αυτή της υποδοχής τους λαμβάνει χώρα στην Ε.Ε.


Ποιοι είναι όμως όλοι αυτοί οι άνθρωποι και γιατί εγκαταλείπουν κατά χιλιάδες καθημερινά τα σπίτια τους για να κάνουν το μακρύ ταξίδι για την αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής;

Με τη βοήθεια του παγκόσμιου παρατηρητηρίου δίνουμε απαντήσεις

Πότε ξεκίνησε η κρίση;

Οι αντικυβερνητικές διαδηλώσεις ξεκίνησαν το Μάρτιο του 2011, ως μέρος της Αραβικής Άνοιξης. Αλλά οι ειρηνικές διαδηλώσεις κλιμακώθηκαν γρήγορα μετά την βίαιη καταστολή της κυβέρνησης, και οι αντάρτες άρχισαν να αγωνίζονται ενάντια στο καθεστώς. Μέχρι τον Ιούλιο του ΄11, οι αποστάτες του στρατού οργανώθηκαν στον Ελεύθερο Συριακό Στρατό, ενώ αρκετοί πολίτες πήραν τα όπλα και εντάχθηκαν στους επαναστατικούς κόλπους. Οι διαιρέσεις μεταξύ κοσμικών και ισλαμιστών μαχητών, καθώς και μεταξύ των εθνοτικών ομάδων, περιπλέκουν την πολιτική των συγκρούσεων.

siria4Τι συμβαίνει με τον εμφύλιο πόλεμο;

Περισσότερα από τέσσερα χρόνια μετά την έναρξή του, ο πλήρως ανεπτυγμένος εμφύλιος πόλεμος έχει σκοτώσει πάνω από 220.000 άτομα, τα μισά εκ των οποίων πιστεύεται ότι είναι άμαχοι. Οι βομβιστικές επιθέσεις καταστρέφουν πολυσύχναστες πόλεις και οις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι πλέον ευρέως διαδεδομένες. Βασικές ανάγκες όπως τροφή και ιατρική περίθαλψη είναι αδύνατο να καλυφθούν. Ο ΟΗΕ εκτιμά ότι 7,6 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί στο εσωτερικό της χώρας. Αν σκεφτεί κανείς και τους πρόσφυγες, περισσότερο από το ήμισυ του προπολεμικού πληθυσμού της χώρας των 23 εκατομμυρίων έχει ανάγκη από επείγουσα ανθρωπιστική βοήθεια, είτε βρίσκονται στη χώρα, είτε έχουν περάσει τα σύνορά της. Πόλεμος και Ισλαμικό κράτος στη Συρία Η Δύση έχει στηρίξει ανοιχτά τη συριακή αντιπολίτευση κατά τη διάρκεια του εμφυλίου που μαίνεται στη χώρα εδώ και τρία χρόνια. Στο στρατόπεδο των αντικαθεστωτικών ωστόσο, βρίσκονται και οι τζιχαντιστές, οι οποίοι όμως συγκρούονται και με τους αντάρτες της αντιπολίτευσης. Στη μέση αυτών των συγκρούσεων υπάρχουν χιλιάδες άμαχοι. Στα πεδία των μαχών του Συριακού εμφυλίου οι τζιχαντιστές έχουν καταλάβει σημαντικές περιοχές και έχουν σημειώσει σημαντικές νίκες τόσο εναντίον του συριακού στρατού όσο και εναντίον των ανταρτών. Οι θηριωδίες των τζιχαντιστών προκαλούν τον τρόμο στους εναπομείναντες πολίτες της Συρίας. Αποκεφαλισμοί, βιασμοί, βάρβαρες δολοφονίες και τρομοκρατία είναι καθημερινά φαινόμενα, με τη Δύση να μην έχει επιλέξει αν θα στηρίξει τον Άσαντ στον πόλεμο κατά του Ισλαμικού κράτους ή τους αντάρτες (στους κόλπους των οποίων όμως προσχώρησαν και οι τζιχαντιστές).

 siria1Πώς “δραπετεύουν” οι Σύροι;

Χιλιάδες Σύροι εγκαταλείπουν τη χώρα τους κάθε μέρα. Συχνά αποφασίζουν να διαφύγουν αφού τα σπίτια και οι γειτονιές τους έχουν βομβαρδιστεί, ή γιατί μέλη της οικογένειάς τους σκοτώθηκαν. Ο κίνδυνος που ενέχει το ταξίδι μέχρι τα σύνορα μπορεί να είναι τόσο υψηλός όσο και η παραμονή τους στη Συρία: Οικογένειες περπατούν για μίλια μέσα στη νύχτα για να αποφύγουν τα πυρά ελεύθερων σκοπευτών ή για να μην πιαστούν από στρατιώτες, οι οποίοι θα απαγάγουν τους νέους άνδρες και θα τους επιβάλλουν να αγωνιστούν για το καθεστώς.

Ποιες είναι οι μεγαλύτερες ανάγκες των προσφύγων;

Οι πρόσφυγες χρειάζονται τρόφιμα, ρούχα, και βασικά είδη υγιεινής. Χρειάζονται προμήθειες καθαρού νερού, καθώς και εγκαταστάσεις υγιεινής. Τα παιδιά χρειάζονται ένα ασφαλές, προστατευμένο περιβάλλον και την ευκαιρία να παίξουν και να πάνε στο σχολείο. Οι ενήλικες πρέπει να έχουν επιλογές απασχόλησης σε περίπτωση μακροχρόνιας μετατόπισης.


Πού ζουν οι πρόσφυγες;

Περισσότεροι από 1,1 εκατομμύρια είναι οι πρόσφυγες στο Λίβανο. Πολλοί έχουν εγκατασταθεί εκεί σε εγκαταλελειμμένα κτίρια κοινοτήτων, υπόστεγα, δωμάτια, γκαράζ, και σε σκηνές που έχουν στήσει στη γη. Οι συνθήκες είναι πολύ συχνά κάκιστες. Ακόμα κι έτσι, οι οικογένειες αγωνίζονται να πληρώσουν ενοίκιο για αυτούς τους χώρους. Η Τουρκία φιλοξενεί περισσότερους από 1 εκατομμύριο πρόσφυγες από τη Συρία. Το Ιράκ, που αντιμετωπίζει τις δικές του ένοπλες συγκρούσεις, φιλοξενεί περίπου 220.000 Σύρους. Περισσότεροι από 610.000 πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν στην Ιορδανία, ως επί το πλείστον σε οικογένειες υποδοχής ή σε ενοικιαζόμενα καταλύματα. Περίπου 80.000 ζουν σε ένα στρατόπεδο κοντά στα βόρεια σύνορα με τη Συρία, και περίπου 12.400 ζουν σε ένα στρατόπεδο που άνοιξε στα τέλη του Απριλίου.

siria5Ποιους κινδύνους αντιμετωπίζουν τα παιδιά;

Τα παιδιά είναι ιδιαίτερα ευάλωτα στον υποσιτισμό και τις ασθένειες που σχετίζονται με την κακή υγιεινή. Πολλά υποφέρουν από διαρροϊκές ασθένειες και αφυδάτωση. Λόγω της καταστροφής του συστήματος υγείας της Συρίας και της έλλειψη επαρκούς εμβολιασμού, υπήρξαν κρούσματα ιλαράς και πολιομυελίτιδας, ακόμη και στα παιδιά των προσφύγων της Συρίας. Τα παιδιά είναι πιο ευάλωτα στη σεξουαλική κακοποίηση και εκμετάλλευση ειδικά σε συνθήκες συνωστισμού. Χωρίς επαρκές εισόδημα για να στηρίξουν τις οικογένειές τους και φοβούμενοι ότι οι κόρες τους μπορεί να κακοποιηθούν σεξουαλικά, γονείς παντρεύουν τα κορίτσια από την ηλικία των 13 ετών.

siria2

 Πόσοι πρόσφυγες υπάρχουν;

Τέσσερα εκατομμύρια Σύριοι πρόσφυγες έχουν καταγραφεί ή αναμένουν την εγγραφή τους σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες της, η οποία ηγείται της έκτακτης ανάγκης.

_________

 Πηγή: www.lifo.gr

Αντικλείδι , https://antikleidi.com

Συναφές: 

Σχετικά Άρθρα

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

2 CommentsΣχολιάστε

  • Ας αρχίσω το σχόλιο αντίστροφα.
    Πόσοι πρόσφυγες υπάρχουν; Αναφέρει το άρθρο τον αριθμό 4 εκατομμύρια. Πού είναι αυτός ο αριθμός. Ένας τέτοιος αριθμός αναφέρθηκε στα Μικρασιατικά παράλια περιμένοντας να περάσει στην Ελλάδα προς Γερμανία – Αγγλία (κυρίως).
    Το πιο πάνω απαντά κυρίως και στο κεφάλαιο “που ζουν οι πρόσφυγες”. Κανείς από αυτούς δεν “φιλοξενείται” στην Τουρκία καθώς όλοι όσοι περνούν τα Συρο-Τουρκικά σύνορα τελικά προωθούνται στα Μικρασιατικά παράλια.
    Πώς “δραπετεύουν” (τα εισαγωγικά του κειμένου) οι Σύριοι. Αναφέρει το κείμενο ότι οι νέοι, αν συλληφθούν, θα εξαναγκαστούν να αγωνιστούν για το καθεστώς. (Αν, άραγε, συλληφθούν από τους αντάρτες ή τους τζιχαντιστές δεν ισχύει το ίδιο; Παράξενα το κείμενο επικεντρώνει το ενδιαφέρον του στο “καθεστώς”). Αναρωτιέμαι λοιπόν: και γιατί φεύγουν; Γιατί δεν κάθονται στη χώρα τους να αγωνιστούν για ό,τι και όποιους θέλουν οι ίδιοι; Για το “καθεστώς”, για τους αντάρτες, για τους τζιχαντιστές ή για την ειρήνη σε τελική ανάλυση. Αν δεν το κάνουν αυτοί ποιοι περιμένουν να ενδιαφερθούν για την πατρίδα τους; Γιατί λιποτακτούν (¨δραπετεύουν”);
    “Τι συμβαίνει με τον εμφύλιο πόλεμο”. Σ’ αυτό το κεφάλαιο του άρθρου αναφέρονται συνοπτικά οι διάφορες παρατάξεις που εμπλέκονται στη σύρραξη. Διερωτώμαι λοιπόν, πώς συντονίστηκε αρχικά και εξεγέρθηκε αυτό το ετερόκλητο πλήθος; Επειδή οι αληθείς απαντήσεις είναι συνήθως απλές, η άποψή μου είναι ότι “ο δάκτυλος” που άναψε το φιτίλι για την ανατροπή του αιφνιδίως μη αρεστού στις ΗΠΑ (συμπτωματικά και στην Τουρκία επίσης) Άσσαντ ενδιαφέρθηκε να ανάψει η φωτιά. Γνωρίζοντας τις ιδιαιτερότητες γνώριζαν ότι τα υπόλοιπα θα έρχονταν μόνα τους. Και αν όχι θα ξανάβαζαν το χεράκι τους.
    “Πότε ξεκίνησε η κρίση”. Το Μάρτιο του ΄11 λέει το κείμενο, ως μέρος της Αραβικής Άνοιξης. Η ιστορία μετά από χρόνια θα καταγράψει από ποιους, πώς και πού πράγματι οργανώθηκε η “Αραβική Άνοιξη”, που αποσταθεροποίησε όλη την Αραβο-Αφρικανική Μεσόγειο και δημιούργησε αυτό που ζούμε.
    “Γιατί οι Σύροι εγκαταλείπουν τη χώρα τους”. Ήδη από τον τίτλο του άρθρου προκύπτει η αναντιστοιχία της πραγματικότητας με την έννοια “πρόσφυγας”. Πρόσφυγας είναι αυτός που εγκαταλείπει τη χώρα του, τον τόπο του παρά τη θέλησή του καταδιωκόμενος. Είτε από εισβολέα είτε από θεομηνία. Εδώ από το ίδιο το άρθρο προκύπτει, αυτό που άλλωστε γνωρίζουμε, ότι όλος αυτός ο κόσμος ΕΠΙΛΕΓΕΙ να εγκαταλείψει τη χώρα του. Πρόκειται δηλαδή για “μετανάστευση”, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στη συνέχεια για τον περαιτέρω προσδιορισμό της.
    Νομίζω πως οποιαδήποτε “ανθρωπιστική” λύση τακτοποίησης αυτών των μεταναστών οπουδήποτε στην Ευρώπη, όχι μόνο δεν λύνει το πρόβλημα αλλά αντίθετα το υποδαυλίζει. Την πραγματικά ανθρωπιστική λύση, επειδή είναι απλή, την είπε ένα παιδάκι οικογένειας μεταναστών:
    “για να σταματήσουμε να ερχόμαστε σταματήστε τον πόλεμο!”.
    Αυτή η λύση ενδιαφέρει …κανέναν ή μήπως χαλάει σχέδια; Παρεμπιπτόντως είναι άλλη μια κρίση, που χωρίς να ευθύνεται ή τουλάχιστον όχι κυρίως, την υφίσταται αποκλειστικά η Ε.Ε.!!! Τυχαίο;