Οι θυμωμένοι άνθρωποι προέρχονται από θυμωμένες οικογένειες

b,w,child,sad,baby,angry,girl,beautiful-60bc38b7781d2e44a71132ae3cfaceb4_h[2][2]


Η πιο κοινή αιτία του θυμού είναι το θυμωμένο οικογενειακό περιβάλλον. Τα παιδιά μαθαίνουν να εκνευρίζονται από τους γονείς τους. Μαθαίνουν πότε να εκνευρίζονται, πώς και πόσο. Αυτό λέγεται μίμηση προτύπων.

Οι οικογένειες που τα μέλη τους είναι θυμώδη, ενεργούν συνήθως με πολύ διαφορετικό τρόπο από τις κανονικές οικογένειες. Έχουν τρεις καταστροφικές συνήθειες:         

  • Θεωρούν ότι ο θυμός είναι μία φυσιολογική και αναμενόμενη κατάσταση.
  • Νομίζουν πως κανείς δεν τους ακούει, παρά μόνο όταν έχουν νεύρα.
  • Προσπαθούν να λύσουν τα προβλήματά τους με νεύρα.

Ο θυμός αποτελεί ένδειξη ότι κάτι δεν πάει καλά. Αλλά σε ορισμένες οικογένειες ο θυμός λειτουργεί σαν χαλασμένο φανάρι σε αφύλαχτη σιδηροδρομική διάβαση. Αναβοσβήνει και σφυρίζει συνεχώς, ακόμα κι όταν δεν περνάει τρένο. Τα άτομα που ανήκουν στις οικογένειες αυτές εκνευρίζονται όλη την ώρα. Μπορεί να έχουν έναν πολύ καλό λόγο που εκνευρίστηκαν. Κι αν δεν έχουν, φροντίζουν κάθε φορά να τον επινοούν.

Σ΄αυτές τις οικογένειες είναι αναμενόμενο κάθε μέλος της να είναι θυμώδες. Όλοι είναι εκνευρισμένοι με όλους και γίνεται τουλάχιστον ένας καβγάς τη μέρα.

Το χειρότερο όμως είναι ότι όλος αυτός ο καβγάς τους φαίνεται απολύτως φυσιολογικός. Καθημερινός τρόπος ζωής. Σκέψου αυτά τα παιδιά. Πού θα τα οδηγήσει όλος αυτός ο θυμός; Τι θα μάθουν; Μα φυσικά να είναι θυμωμένα όλη την ώρα, όταν θα μεγαλώσουν.

05c1-angry_man_imageΚάποιοι ενήλικες με ρώτησαν γιατί οι άλλοι τους θεωρούν ευέξαπτους. Ιδού η απάντηση… Επειδή φωνάζουν πολύ. Νομίζουν ότι ο μόνος τρόπος να μιλάς είναι να φωνάζεις. Είναι υπερβολικά επιθετικοί. Το θλιβερό της υπόθεσης είναι ότι πολύ απλά συμπεριφέρονται έτσι όπως έμαθαν στα σπίτια τους.


Ο θυμός χρησιμοποιείται με λάθος τρόπο από τις οικογένειες αυτές. Τα μέλη τους προσπαθούν να λύσουν τα προβλήματά τους με νεύρα. Αυτό όμως δεν έχει κανένα αποτέλεσμα. Είναι σαν να προσπαθείς να βιδώσεις μία βίδα χρησιμοποιώντας ένα σφυρί. Ο θυμός είναι απλά μία ένδειξη, δεν είναι λύση. Ο θυμός σου απλά σε προειδοποιεί ότι υπάρχει πρόβλημα. Το πρόβλημα μπορεί να είναι ενδογενές (ξύπνησες με πονοκέφαλο), αλλά μπορεί να είναι και εξωγενές (τα παιδιά έσπασαν ένα τζάμι την ώρα που έπαιζαν μπάλα). Αν εκνευριστείς όμως, δε θα λυθεί ούτε το ένα ούτε το άλλο πρόβλημα.

Ας τα ξαναπούμε λοιπόν: Οι θυμώδεις άνθρωποι προέρχονται από θυμώδεις οικογένειες.

Μήπως μεγάλωσες μέσα σε μία θυμωμένη οικογένεια; Πόσο συχνά έβλεπες τους γονείς σου να εκνευρίζονται; Πώς διαχειρίζονταν το θυμό τους; Μήπως σου έμαθαν να θυμώνεις πολύ γρήγορα, πολύ έντονα και για πολύ καιρό; Μήπως έχεις δημιουργήσει μία εξίσου θυμώδη οικογένεια; Μήπως περνάς τη συνήθεια της οργής σε μία επόμενη γενιά ανθρώπων;

~~~~~~~

Απόσπασμα από το βιβλίο «Νίκησε το θυμό και την υπερένταση τώρα!» του Δρ. ΡΟΝ ΠΟΤΕΡ – ΕΦΡΟΝ

To είδαμε: Sxeseis-kai-sunaisthimata

Αντικλείδι , https://antikleidi.com

Συναφές: 

Πως χειριζόμαστε την επιθετική συμπεριφορά των άλλων

Έχετε νεύρα; Χρήσιμες συμβουλές για να τα ελέγχετε

Σχετικά Άρθρα

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

3 CommentsΣχολιάστε

  • Γενικά συμφωνώ, αλλά θέλω να φωτίσω μια άλλη πτυχή του θέματος. Ο θυμός είναι κι αυτό ένα από τα πάμπολλα συναισθήματα. Αυτό που κάνει τα περισσότερα συναισθήματα έως και επικίνδυνα καμιά φορά, είναι όχι η φύση τους αλλά η ένταση και η διαχείρισή τους. Για παράδειγμα, όταν νιώθω ενθουσιασμό για κάτι αυτό απο μόνο του δεν είναι κακό, το αντίθετο μάλιστα. Αρχίζει και γίνεται επικίνδυνο όταν ο ενθουσιασμός βγαίνει εκτός ελέγχου, αποκτά σφοδρή ένταση, κι έτσι καθιστά τις υπόλοιπες λειτυργίες μου υποτονικές ή αναποτελεσματικές: ατονεί η κρίση, εξασθενεί η παρατηρητικότητα, υποχωρεί η μνήμη, κ.τ.λ. Μπορεί λοιπόν ένας αρχικά και βασικά επιθυμητός και καθ’ όλα υγιής ενθουσιασμός να αποβεί σε βάρος μου με κάποιον απρόβλεπτο τρόπο. Ο θυμός είναι κάτι ανάλογο. Ως συναίσθημα θεωρώ ότι είναι απολύτως αποδεκτό, αρκεί κι αυτό να τηρεί αυτές τις δύο προϋποθέσεις: ένταση και έλεγχος. Ο ανεξέλεγκτος θυμός μπορεί να οδηγήσει εκτός από σωματική βλάβη (αν κάποιος με πλακώσει, για παράδειγμα), και σε κατάφωρες αδικίες, προσβολές, ατυχείς κουβέντες, ταπεινωτικές συμπεριφορές, κ.τ.λ. Αυτό συμβαίνει συνήθως όταν ο εύλογος θυμός έχει μεταλαχθεί από προσωρινό συναίσθημα σε μόνιμη κατάσταση. Μάλλον ο συγγραφέας σ’ αυτό αναφέρεται, διότι κατά τα άλλα ο θυμός εκεί που αρμόζει είναι, νομίζω, αποδεκτός. Οποιοδήποτε γενικά συναίσθημα ενδέχεται να μονιμοποιηθεί, και να αποτελέσει διακριτό γνώρισμα του χαρακτήρα μας. Π.χ. άλλο να έχω το χαρακτηριστικό να κατακεραυνώνω τα κακώς κείμενα όπου τα συναντώ, κι άλλο μέρα μπαίνει μέρα βγαίνει να οργίζομαι με τα πάντα γύρω μου και να μου φταίνω όλοι και όλα. Άλλο να αισθάνομαι μεγάλη χαρά όταν συναντώ αγαπημένους φίλους και να παίρνω απόθεμα χαράς και για το σπίτι, κι άλλο να χαζογελάω με τον καθένα “εκτεθειμένος στων σχέσων και των συναναστροφών την καθημερινήν ανοησία”. Άλλο να φοβηθώ μην κρυώσω βουτώντας στη θάλασσα Νοέμβρη μήνα κι ας τη λαχταρω, κι άλλο να φοβάμαι μην κρυώσω, μην καώ, μην πνιγώ, μην βραχώ, μην με πάρει ο αέρας, μην πονέσουν οι πατούσες μου στα βότσαλα, κ.τ.λ. Τα πρώτα είναι προσωρινά και υγιή συναισθήματα που είναι συστατικό της “καύσιμης ύλης” μου, και τα άλλα είναι μόνιμες νοσηρές καταστάσεις, που μπορεί να οφείλονται σε πολλά συνδυαστικά αίτια.