Το πιθανότερο είναι, νομίζω, πως η τύχη καθορίζει τις μισές μας πράξεις, όμως τις άλλες μισές, ή τις άλλες σχεδόν μισές, αφήνει να τις καθορίσουμε εμείς.
Η μοίρα μοιάζει, για μένα, με ορμητικό ποτάμι, που όταν φουσκώνει πλημμυρίζει τις πεδιάδες, ξεριζώνει δέντρα, γκρεμίζει σπίτια, παρασέρνει κομμάτια γης και τα μεταφέρει αλλού.
Ο κόσμος τρέχει να σωθεί, τα πάντα υποχωρούν μπροστά στη λύσσα του, τίποτα δεν μπορεί να του αντισταθεί.
Όσο παντοδύναμο κι αν είναι όμως, οι άνθρωποι μπορούν να εκμεταλλευτούν τα διαστήματα της ηρεμίας του, να φτιάξουν φράγματα και αναχώματα για να κρατήσουν τα νερά μέσα στην κοίτη όταν θα ξαναφουσκώσουν, ή έστω να περιορίσουν την ορμή τους, για να μην αποδειχτεί και πάλι ξέφρενη και καταστροφική.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με το πεπρωμένο. Δείχνει τη δύναμή του εκεί που δεν έχουν ληφθεί τα κατάλληλα μέτρα για να του αντισταθείς, και ξεσπάει την καταστροφική του μανία εκεί που ούτε φράγματα υπάρχουν, ούτε και αναχώματα για να το συγκρατήσουν.
Ο ηγεμόνας, XXV
Νικολό Μακιαβέλι
———
Αντιγραφή – επιμέλεια : Ρένα Χατζοπούλου
by Αντικλείδι , https://antikleidi.com
Συναφές:
Αντιμετωπίζοντας τους θρησκευτικούς και πολιτικούς φανατισμούς, ο John Locke θέλει να δείξει ότι οι βεβαιότητες…
Θα ξεκινήσω με εκείνη τη διάσημη, ειλικρινά ενοχλητική, σωκρατική μέθοδο: με μια ερώτηση. Ποιος από…
Μετά από χιλιάδες χρόνια διανοητικού μόχθου, φαίνεται ότι ξαναγυρίζουμε ταπεινά στον Σωκράτη. Αφού κυνηγήσαμε τις…
Τι είναι αλήθεια και πώς μπορούμε να τη γνωρίσουμε; (more…)
Ας υποθέσουμε μια Πρόταση Α: (Αυτό το αυτοκίνητο είναι Πράσινο) και την Άρνησή της, Πρόταση…
Αφορμή για αυτή την εργασία υπήρξαν δύο λόγοι: 1. To ενδιαφέρον μου για την Επικούρεια…
