Το πείραμα του βιασμού

Φανταστείτε ότι διασχίζετε ένα δρόμο στο Νέο Δελχί και ξαφνικά ακούτε μια γυναίκα να ουρλιάζει μέσα από ένα φορτηγάκι με φιμέ παράθυρα. Θα σταματούσατε να βοηθήσετε ή θα αδιαφορούσατε και θα συνεχίζατε το δρόμο σας;

Σε ένα συγκλονιστικό νέο βίντεο που αναρτήθηκε στο Youtube, πολλοί άνδρες απλώς αδιαφόρησαν, ή έστω κοντοστάθηκαν πριν συνεχίσουν την πορεία τους. Μόνο μια μικρή μειοψηφία των ανδρών εμφανίζονται στο βίντεο να προσπαθούν να βοηθήσουν. Ένας ηλικιωμένος άντρας χτύπησε το φορτηγάκι με το μπαστούνι του, ενώ ένας άλλος άνδρας επιχείρησε να εισέλθει στο φορτηγό για να βοηθήσει τη γυναίκα.

Στην πραγματικότητα, στο φορτηγάκι δεν υπήρχε καμία γυναίκα, παρά μόνο ένα μαγνητόφωνο. Οι κραυγές για βοήθεια είχαν καταγραφεί ως μέρος ενός κοινωνικού πειράματος που διεξήχθη από την ινδική ακτιβιστική οργάνωση YesNoMaybe  για να επιστήσει την προσοχή του κόσμου στην ανάπτυξη της κουλτούρας του βιασμού που έχει διεισδύσει σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας στην Ινδία  Παρά το γεγονός ότι τα τελευταία  χρόνια έχουν αναφερθεί στα μέσα ενημέρωσης πολλοί βίαιοι ομαδικοί βιασμοί που κατέληξαν ακόμα και στο θάνατο νεαρών κοριτσιών, το βίντεο αποδεικνύει ότι εξακολουθεί να υπάρχει απάθεια για τη σεξουαλική βία κατά των γυναικών.

Το βίντεο είχε περισσότερες από 150.000 προβολές μέσα στις πρώτες 24 ώρες από τη δημοσίευση του και έκτοτε έχει ξεπεράσει τις 2 εκατομμύρια προβολές. Ενώ τα περισσότερα σχόλια εκφράζουν την αγανάκτηση για  την απάθεια που εμφανίζεται στο βίντεο, πολλοί σχολιαστές κατακρίνουν τους παραγωγούς του βίντεο για το γεγονός ότι εμφανίζουν την Ινδία να είναι η «πρωτεύουσα των βιασμών όλου του κόσμου.”

Παρά τις επικρίσεις, η οργάνωση YesNoMaybe αναφέρει ότι βίντεο όπως αυτό αποδεικνύουν ότι πρέπει να γίνουν πολύ περισσότερα για την καταπολέμηση του προβλήματος του βιασμού στις πόλεις της Ινδίας. «Ακούμε για κάποιο βιασμό κάθε μέρα στην Ινδία, κάτι που οδηγεί σε εκτεταμένες διαμαρτυρίες. Χιλιάδες άνθρωποι συμμετέχουν σε πορείες διαμαρτυρίας υπό το φως των κεριών. Αλλά μόνο ελάχιστοι άνθρωποι ενδιαφέρονται πραγματικά. Γι ‘αυτό και  προσπαθήσαμε να βρούμε πόσοι άνθρωποι θα είχαν τη διάθεση να βοηθήσουν πραγματικά, αν κάποια γυναίκα είχε πρόβλημα.”

Σε  συνέντευξη που έδωσε στην εφημερίδα Telegraph η ακτιβίστρια για τα δικαώματα των γυναικών, Ranjana Kumari,  αναφέρει ότι παραμένει η  αδιαφορία για το τι συμβαίνει με τις γυναίκες, αν και οι συμπεριφορές αλλάζουν σιγά σιγά. Πολλοί άνθρωποι είναι απρόθυμοι να παρέμβουν λόγω του φόβου να βρεθούν στη δίνη μιας μακράς αστυνομικής έρευνας. “Δυστυχώς υπάρχει ακόμα  σε αρκετούς το σκεπτικό ότι η γυναίκα κάτι πρέπει να έχει κάνει  για να αξίζει την επίθεση”.

Τέλος, οι κοινωνιολόγοι αναφέρουν ότι η εισροή εκατομμυρίων νεαρών ανδρών από φτωχές περιοχές για αναζήτηση εργασίας, έχει μετατρέψει το Νέο Δελχί σε μια «πόλη των ξένων” χωρίς συλλογικό  πνεύμα και διάθεσης συνδρομής  στη μείωση των επιθέσεων κατά γυναικών.

Άραγε, το ίδιο πείραμα στην  Ελλάδα θα είχε διαφορετικά αποτελέσματα;

—–

__________

by Αντικλείδι , https://antikleidi.com

Συναφές: 

Δεν μου αξίζει να βιαστώ

Η άλλη όψη της Ινδίας – Γκρεμίζοντας τον τοίχο των διακρίσεων