Τι θα ψηφίσω

Γελάω συχνά.

Μ’ αρέσει να τσακώνομαι με τους φίλους μου. Με τους άλλους δεν έχω κανένα λόγο να τσακωθώ.

Ξέρω ότι ελάχιστα πράγματα θα γνωρίσω σε βάθος στη ζωή μου.

Ξέρω ότι θα φύγω με πολύ περισσότερες ερωτήσεις από τις απαντήσεις που θα έχω πάρει.

Ξέρω ότι τα λίγα που γνωρίζω προτιμώ να τα κάνω πράξη ή λόγο παρά να διδάσκω τους άλλους πώς να τα κάνουν.

Μου αρέσουν οι προγραμματισμένες εκδρομές με άλλους αλλά και οι μοναχικές λοξοδρομήσεις.

Μου αρέσουν οι παρέες αλλά βρίσκω χαρές όταν είμαι μόνος μου.

Μπορώ να διακρίνω έναν άνθρωπο από τον τρόπο που διορθώνει έμπρακτα ή προφορικά τις βλακείες που λέει από έναν άλλον που καταστρέφει με βλακείες, προφορικές ή έμπρακτες, όλα αυτά που λέει.

Θυμώνω συχνά και φωνάζω αλλά μετά σκέφτομαι και τις περισσότερες φορές ανακαλύπτω τον λόγο του θυμού ή της φωνής. Δεν ζορίζομαι να ζητήσω συγχώρεση για τα λάθη μου.

Νομίζω ότι συμφωνώ με το “ουδείς εκών κακός”. Μάλλον ξεστρατισμένοι είναι οι “κακοί”. Και ο μόνος τρόπος να τους αντιμετωπίσεις είναι τρεις: Να προσέχεις, να τους προσέχεις και να μην κάνεις ότι κάνουν.

Λέω συχνά ψέματα αν η αλήθεια μου μπορεί να πληγώσει κάποιον που συμπαθώ.

Σπανίως αφήνω την εγκράτεια να μου στερήσει απολαύσεις που δεν γνώριζα πριν γεννηθώ και θα ξεχάσω όταν πεθάνω. Εκτός κι αν αυτές οι απολαύσεις θέτουν σε κίνδυνο την αγάπη μου για εκείνους που αγαπάω.

Σπανίως έχω σοβαρά επιχειρήματα να αντιτάξω στις αλήθειες των άλλων επειδή έχω μάθει πια ότι κάθε ερμηνεία θέσεων, απόψεων, ιδεολογημάτων και λοιπά παρόμοια, οδηγεί σε μια ταυτολογία πίστης με άλλες λέξεις. Και σε θέματα πίστης δεν μπορώ να έχω λογικά επιχειρήματα.


Συμφωνώ με τον Τολστόι που έχει πει (Πόλεμος και Ειρήνη) ότι δυστυχία είναι οι τύψεις και η αρρώστεια και ότι ευτυχία είναι η απουσία τους.

Με τα χρόνια έφτασα στο συμπέρασμα ότι με τις τύψεις προϋποθέτει την ύπαρξη συνείδησης του αμαρτήματος (με την έννοια του λάθους) και με την αρρώστεια εννοεί την αδυναμία να υπάρχεις με την ελευθερία που σου έχει υποσχεθεί το σώμα σου.

Αυτά και κάμποσα άλλα με οδηγούν στο συμπέρασμα ότι δεν ξέρω ποιο είναι το σωστό να ψηφίσω στις επερχόμενες εκλογές.

Άρα, μπορεί και να ψηφίσω λάθος, για μερικούς.

Το σίγουρο όμως είναι ότι θα ψηφίσω.

Γιατί η άρνηση της ψήφου με οδηγεί σε κάτι που αντιπαθώ: τη μοναξιά.

Και μειώνει την αξία ενός πολύτιμου –για μένα– αγαθού: της εγκόσμιας μοναχικότητας.

Κωστής Α. Μακρής

Πηγήhttp://www.iporta.gr

Αντικλείδι ,  https://antikleidi.com

Συναφές: 

Υπάρχει Ηθική Ψήφος;

Μας τυφλώνουν οι διαμορφωμένες πολιτικές πεποιθήσεις μας

Πώς ο εγκέφαλος δημιουργεί ηθικές κρίσεις.

Ο εγκέφαλος καθορίζει τις πολιτικές μας αντιλήψεις

Κοινωνική σχιζοφρένεια

Εκλογή ή κλήρωση;

Αντικλείδι

Οι διαχειριστές του blog

Share
Published by
Αντικλείδι

Recent Posts

John Locke – Δοκίμιο για την ανθρώπινη νόηση : Το βέβαιο και το πιθανό.

Αντιμετωπίζοντας τους θρησκευτικούς και πολιτικούς φανατισμούς, ο John Locke θέλει να δείξει ότι οι βεβαιότητες…

3 weeks ago

Η Τέχνη της Ευτυχίας: Ένα ταξίδι με οδηγό την αρχαία φιλοσοφία

Θα ξεκινήσω με εκείνη τη διάσημη, ειλικρινά ενοχλητική, σωκρατική μέθοδο: με μια ερώτηση. Ποιος από…

4 weeks ago

Φωτεινά Εργαλεία με σκοτεινές χρήσεις: Τα κοινά γνωσιακά υλικά της Επιστημονικής και της Συνωμοσιολογικής Σκέψης και το παράδειγμα της Νομπελίτιδας

Μετά από χιλιάδες χρόνια διανοητικού μόχθου, φαίνεται ότι ξαναγυρίζουμε ταπεινά στον Σωκράτη. Αφού κυνηγήσαμε τις…

1 month ago

Aρχαίος Σκεπτικισμός: Όταν τίποτε δεν ενοχλεί

Τι είναι αλήθεια και πώς μπορούμε να τη γνωρίσουμε; (more…)

2 months ago

Π. Ιακωβής – Ένα Πράσινο Αυτοκίνητο: Η Ασυμμετρία της Άρνησης και η Οντολογία του Όχι

Ας υποθέσουμε μια Πρόταση Α: (Αυτό το αυτοκίνητο είναι Πράσινο) και την Άρνησή της, Πρόταση…

2 months ago

Επίκουρος και ασυνείδητο: Από την αρχαία φιλοσοφία στη σύγχρονη νευροεπιστήμη και ψυχοθεραπεία.

Αφορμή για αυτή την εργασία υπήρξαν δύο λόγοι: 1. To ενδιαφέρον μου για την Επικούρεια…

3 months ago