Τα στάδια ανάπτυξης της νοημοσύνης

Πως ερμηνεύεται το παραπάνω φαινόμενο;

Στο ερώτημα αυτό προσπαθούν να απαντήσουν πειραματικά οι μικροί ερευνητές στο βίντεο που ακολουθεί:

Ο Jean Piaget χρησιμοποιεί το πρόβλημα της μετάδοσης της κίνησης – όταν μια σφαίρα προσπίπτει σε μια σειρά από ακίνητες σφαίρες – για να δείξει την αναλογία μεταξύ της ανθρώπινης προόδου και της ατομικής εξέλιξης…

• Το παιδί των 4 ή 5 ετών πιστεύει, ότι η σφαίρα φτάνει στη σειρά, προσπερνά και χτυπά τελικά την σφαίρα που φεύγει. Ένα παιδί 6 ετών, πιστεύει η κάθε μια σφαίρα χτυπάει την επόμενη και έτσι φεύγει η τελευταία.
• Ένα παιδί 7 ετών πιστεύει το ίδιο, προσθέτοντας όμως την άποψη ότι υπάρχει ένα μικρό κύμα που διατρέχει τη σειρά, μια ορμή, μια δύναμη που μεταβιβάζει η μια στην άλλη και έτσι διατρέχει τη σειρά. Εδώ συνεχίζει το παιδί να παραδέχεται μια μικρή κίνηση των ενδιάμεσων σφαιρών.
• Τέλος ένα παιδί 11 ετών θεωρεί αναγκαία την μετακίνηση κάθε σφαίρας για την ενεργοποίηση της επόμενης, αλλά παραδέχεται την ορμή της πρώτης που διέτρεξε όλη τη σειρά και μεταδόθηκε στην τελευταία.(…)

Στο παράδειγμα της ερμηνείας του φαινομένου μετάδοσης της κίνησης, ο Piaget βλέπει μια εκπληκτική αντιστοιχία μεταξύ των παρατηρήσεων των παιδιών στις διάφορες ηλικίες με τις περιόδους της προ-νευτώνειας φυσικής.

Έτσι, διακρίνει 4 περιόδους μέχρι τον 17ο αιώνα – πριν την φυσική του Νεύτωνα – όσον αφορά την ερμηνεία του φαινομένου μετάδοσης της κίνησης στις διαδοχικά εφαπτόμενες σφαίρες :

• (α) η περίοδος του Αριστοτέλη, που αναφέρεται στη θεωρία των δυο κινητήρων:η ενεργός σφαίρα χτύπησε την παθητική, που και αυτή έχει την αυτοδυναμία της και το δικό της εσωτερικό κινητήρα. Η μετάδοση της κίνησης οφείλεται στη διέγερση του εσωτερικού κινητήρα της δεύτερης σφαίρας από την πρώτη. Ο Piaget αποδίδει στην πρώτη περίοδο τη θεωρία του Αριστοτέλη, την αντιπερίσταση, που εξηγεί γιατί το βλήμα, που εκτοξεύεται, δεν πέφτει αμέσως στο έδαφος, αλλά συνεχίζει το δρόμο του. Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, η αντίδραση του περιβάλλοντος δημιουργεί ένα ρεύμα που παρακολουθεί το κινητό και το ωθεί προς τα εμπρός.
• (β) Στην δεύτερη περίοδο εγκαταλείπεται ο εσωτερικός κινητήρας και παραμένει η ισχύς και η δύναμη του εξωτερικού κινητήρα.
• (γ) Κατά την τρίτη περίοδο αποδίδεται σημασία στην ορμή. Μεταξύ αιτίου και αποτελέσματος μεσολαβεί η έννοια της ορμής, που αποτελεί παρόρμηση που ξεκινά από τον εξωτερικό κινητήρα και μεταβιβάζεται στον λανθάνοντα, δηλαδή στο παθητικό στοιχείο. Και τέλος
• (δ) έχουμε την τέταρτη περίοδο, λίγο πριν τον Νεύτωνα, όπου δίνεται ιδιαίτερη σημασία στην ορμή που γίνεται πλέον επιτάχυνση.

Ο Piaget ανακαλύπτει στο παιδί τις 4 αυτές περιόδους, μεταξύ τεσσάρων, πέντε, επτά και έντεκα-δώδεκα χρόνων της ζωής του (….)

______

  ΠΗΓΗ: Conversations libres avec Jean Piaget

   http://physicsgg.me/

Αντικλείδι , https://antikleidi.com

Συναφές: 

Πώς η φιλία «ανάβει» τον εγκέφαλό μας

Γιατί δεν πέφτουν τα πουλιά όταν κοιμούνται στα κλαδιά;

Η ομορφιά των μαθηματικών

Η επίδραση της μαζορέτας: Γιατί φαινόμαστε πιο όμορφοι όταν είμαστε με άλλους;