Πίνακες ζωγραφικής με θέμα την ταβέρνα

“Η Ταβέρνα,  είναι ο χώρος έκφρασης του ασυνείδητου. Εδώ οι άνθρωποι μιλούν με τη γλώσσα της ψυχής και όχι της λογικής. Πίνουν, μιλούν, τραγουδούν, γλεντούν, αδελφώνονται, αγαπούν, πονούν, υποφέρουν θυμούνται, λυτρώνονται. ” ( Αθηναϊκή ταβέρναΓιώργος Πίττας)

Οι περισσότεροι ,αν δεν την έχουμε κόψει εντελώς ,την έχουμε τουλάχιστον περιορίσει, ελπίζουμε όμως ότι δεν θα καταντήσει μακρινό παρελθόν όπως αυτοί οι πίνακες ζωγραφικής..

Στην ταβέρνα – Laszlo Mednyanszky, 1899

Πορτραίτο του καλλιτέχνη με τη γυναίκα του Isabella de Wolff σε μια ταβέρνα – Gabriel Metsu – 1661

Χωρικοί χορεύοντας σε μια ταβέρνα – Adriaen van Ostade – circa 1675

Μια βραδιά σε μια ταβέρνα – Adriaen van Ostade – 1655

Η ιταλική ταβέρνα – Fyodor Bronnikov 1858

Laszlo Mednyanszky 1899

Adriaen van Ostade

Edvard Munch 1890

Αψέντι – Vincent van Gogh

Pablo Picasso 1914

Μοσχοβίτικη ταβέρνα – Boris Kustodiev 1916

Στην ταβέρνα- Adriaen Brouwer

Στην ταβέρνα- Adriaen Brouwer

Jan Steen 1670

Τυχερά παιχνίδια σε μια ταβέρνα – David Teniers the Younger 1670

ΟΙ ΜΟΙΡΑΙΟΙ – Κώστας Βάρναλης

Mες την υπόγεια την ταβέρνα,
μες σε καπνούς και σε βρισές
(απάνω στρίγγλιζε η λατέρνα)
όλ’ η παρέα πίναμ’ εψές·
εψές, σαν όλα τα βραδάκια,
να πάνε κάτου τα φαρμάκια.

Σφιγγόταν ένας πλάι στον άλλο
και κάπου εφτυούσε καταγής.
Ω! πόσο βάσανο μεγάλο
το βάσανο είναι της ζωής!
Όσο κι ο νους να τυραννιέται,
άσπρην ημέρα δε θυμιέται.

Ήλιε και θάλασσα γαλάζα
και βάθος τ’ άσωτ’ ουρανού!
Ω! της αβγής κροκάτη γάζα,
γαρούφαλα του δειλινού,
λάμπετε, σβήνετε μακριά μας,
χωρίς να μπείτε στην καρδιά μας!

Tου ενού ο πατέρας χρόνια δέκα
παράλυτος, ίδιο στοιχειό·
τ’ άλλου κοντόημερ’ η γυναίκα
στο σπίτι λυώνει από χτικιό·
στο Παλαμήδι ο γιος του Mάζη
κ’ η κόρη του Γιαβή στο Γκάζι.


― Φταίει το ζαβό το ριζικό μας!
― Φταίει ο Θεός που μας μισεί!
― Φταίει το κεφάλι το κακό μας!
― Φταίει πρώτ’ απ’ όλα το κρασί!
Ποιος φταίει; ποιος φταίει; Kανένα στόμα
δεν τό βρε και δεν τό πε ακόμα.

Έτσι στη σκότεινη ταβέρνα
πίνουμε πάντα μας σκυφτοί.
Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα
όπου μας έβρει μας πατεί.
Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,
προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!

από τα “Ποιητικά” Εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ από το ΣΠΟΥΔΑΣΤΗΡΙΟ ΝΕΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

by Αντικλείδι , https://antikleidi.com

Συναφές: 

Πάμπλο Πικάσο 

Τα 10 πιο ακριβά έργα τέχνης

Wassily Kandinsky: 1866-1944

Αρτεμισία Τζεντιλέσκι (1593-1653)

Εγγονόπουλος Νίκος (1907 – 1985)

Tupke-Grande, Helene (1871-1946)

Αντικλείδι

Οι διαχειριστές του blog

Recent Posts

John Locke – Δοκίμιο για την ανθρώπινη νόηση : Το βέβαιο και το πιθανό.

Αντιμετωπίζοντας τους θρησκευτικούς και πολιτικούς φανατισμούς, ο John Locke θέλει να δείξει ότι οι βεβαιότητες…

3 weeks ago

Η Τέχνη της Ευτυχίας: Ένα ταξίδι με οδηγό την αρχαία φιλοσοφία

Θα ξεκινήσω με εκείνη τη διάσημη, ειλικρινά ενοχλητική, σωκρατική μέθοδο: με μια ερώτηση. Ποιος από…

3 weeks ago

Φωτεινά Εργαλεία με σκοτεινές χρήσεις: Τα κοινά γνωσιακά υλικά της Επιστημονικής και της Συνωμοσιολογικής Σκέψης και το παράδειγμα της Νομπελίτιδας

Μετά από χιλιάδες χρόνια διανοητικού μόχθου, φαίνεται ότι ξαναγυρίζουμε ταπεινά στον Σωκράτη. Αφού κυνηγήσαμε τις…

1 month ago

Aρχαίος Σκεπτικισμός: Όταν τίποτε δεν ενοχλεί

Τι είναι αλήθεια και πώς μπορούμε να τη γνωρίσουμε; (more…)

2 months ago

Π. Ιακωβής – Ένα Πράσινο Αυτοκίνητο: Η Ασυμμετρία της Άρνησης και η Οντολογία του Όχι

Ας υποθέσουμε μια Πρόταση Α: (Αυτό το αυτοκίνητο είναι Πράσινο) και την Άρνησή της, Πρόταση…

2 months ago

Επίκουρος και ασυνείδητο: Από την αρχαία φιλοσοφία στη σύγχρονη νευροεπιστήμη και ψυχοθεραπεία.

Αφορμή για αυτή την εργασία υπήρξαν δύο λόγοι: 1. To ενδιαφέρον μου για την Επικούρεια…

3 months ago