Τα γονίδιά μας, σύμφωνα με μελέτη, μας ανταμείβουν με υγιή γενετική δραστηριότητα όταν επιδεικνύουμε αλτρουισμό, όταν δεν είμαστε εγωιστές, ενώ μας τιμωρούν σε μοριακό επίπεδο όταν βάζουμε πρώτα απ’ όλα την ικανοποίηση των δικών μας αναγκών και επιθυμιών.
Για να καταλήξουν στο ομολογουμένως παράδοξο συμπέρασμα, ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας και της Καλιφόρνιας ζήτησαν από 80 υγιείς εθελοντές να απαντήσουν για ποιους λόγους αισθάνονταν ικανοποίηση στη ζωή, ενώ στη συνέχεια συνέλεξαν δείγματα αίματος και ανέλυσαν τα λευκά αιμοσφαίρια. Οι επιστήμονες ανέκαθεν υποψιάζονταν ότι η ψυχική διάθεση επηρεάζει την υγεία. Ομως, οι ακριβείς κυτταρικοί μηχανισμοί που διέπουν αυτή τη σχέση δεν ήταν σαφείς μέχρι τη στιγμή που άρχισαν να αναζητούν τη μεταβολή της έκφρασης των γονιδίων στον πυρήνα των λευκών αιμοσφαιρίων. Πρόκειται για μια εξαιρετικά πολύπλοκη διαδικασία, κατά την οποία τα γονίδια ρυθμίζουν την παραγωγή των πρωτεϊνών που θέτουν σε λειτουργία άλλες διαδικασίες. Στην περίπτωση των λευκών αιμοσφαιρίων, οι πρωτεΐνες ρυθμίζουν το ανοσοποιητικό σύστημα.
Οπως διαπιστώθηκε, οι διαφορετικές μορφές ευτυχίας σχετίζονταν με διαφορετικά πρότυπα γονιδιακής έκφρασης. Ειδικότερα, οι εθελοντές, που θεωρούσαν ότι η ευτυχία τους βασιζόταν κατά κύριο λόγο στην κατανάλωση, δεν ήταν υγιείς. Μάλλον το αντίθετο θα μπορούσε να πει κανείς, καθώς είχαν υψηλά επίπεδα βιολογικών δεικτών που συνδέονται με την εμφάνιση φλεγμονής σε ολόκληρο το σώμα, οι οποίες σχετίζονται με την εμφάνιση καρκίνου, διαβήτη ή καρδιαγγειακών νοσημάτων. Επίσης, όπως διαπιστώθηκε, είχαν χαμηλά επίπεδα άλλων δεικτών, που μαρτυρούν ικανοποιητική ικανότητα καταπολέμησης των λοιμώξεων.
Οσοι εθελοντές πίστευαν πως ευτυχία είναι η ύπαρξη ενός ευγενούς σκοπού και η υπηρεσία προς τους άλλους, μια μικρή μειοψηφία, είχαν υψηλότερα επίπεδα της γονιδιακής έκφρασης για την παραγωγή αντισωμάτων και χαμηλότερα επίπεδα έκφρασης φλεγμονής.
Οπως αναφέρει ο Στίβεν Κόουλ, καθηγητής Ιατρικής στο UCLA, ο οποίος συνυπογράφει τη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση The Proceedings of The National Academy of Sciences, τα γονίδιά μας γνωρίζουν τη διαφορά ανάμεσα σε μια ζωή με περιεχόμενο και μια ζωή αφιερωμένη στην κατανάλωση, ακόμα και όταν εμείς δεν μπορούμε. Φυσικά, τα γονίδια δεν μπορούν να κατανοήσουν ή να κρίνουν τη συμπεριφορά, αλλά η αλλαγή στην έκφραση των γονιδίων μάλλον ρυθμίζεται από μια εξελικτική στρατηγική που ευνοεί την εργασία προς το κοινό καλό.
The New York Times, well.blogs.nytimes.com
by Αντικλείδι , https://antikleidi.com
Συναφές:
Το νόημα της ύπαρξης σε περιόδους κρίσης
Αλτρουισμός ή Άλλη Μια Ανοησία για Εκμετάλλευση;
Ένα από τα μεγαλύτερα παράδοξα της σύγχρονης επιστήμης είναι ότι ενώ συνθέτει μια ηγεμονική κουλτούρα,…
Από όλες τις προφητικές γνώσεις που μπορεί να βρει κανείς στο κλασικό μυθιστόρημα του Όργουελ,…
Το 1784, σε ένα δοκίμιό του με τίτλο αυτή την ερώτηση: "Was ist Aufidarung?", ο…
Υπάρχουν δύο απαραίτητα στοιχεία για τη γνώση: το υποκείμενο της γνώσης (ο γνωρίζων, ή ο…
Ένα μικρό αφιέρωμα στον συγγραφέα και ψυχολόγο Daniel Kahneman που διακρίθηκε για το έργο του…
Για κάποιους είναι τόσο εύκολο να ερωτευτούν με μια ιδέα όσο και έναν άνθρωπο. Οι…
