Ο ‘Υλας και οι Νύμφες

Ο Ύλας ήταν Δρύοπας ήρωας, γιος του βασιλιά των Δρυόπων Θειοδάμαντα. Ο Ηρακλής, κατά την εκδίωξη των Δρυόπων από τη Δρυοπίδα της Στερεάς Ελλάδας, σκότωσε τον Θειοδάμαντα και πήρε μαζί του τον Ύλα. Οι δύο ήρωες πήραν μέρος στην Αργοναυτική Εκστρατεία

Έλεγαν ότι κάποτε όταν το πλοίο των Αργοναυτών έφθασε στο νησί της Χίου , ο Ύλας πήγε ν αναζητήσει νερό και πλησίασε σε μια πηγή, για να γεμίσει την υδρία του. Εκεί συνήθιζαν να μαζεύονται οι Νύμφες και να τραγουδούν ύμνους στην Άρτεμη ολονυχτίς.

Ο Ύλας είχε φτάσει ακριβώς την ώρα που οι Νύμφες άρχισαν να συγκεντρώνονται και μια απ’ αυτές, η Εφυδάτια, που κατοικούσε μέσα στην πηγή, σήκωσε το κεφάλι της και τον αντίκρισε. Θαμπώθηκε από τη θεϊκή του ομορφιά και τον ερωτεύτηκε.

Εκείνος, σκυμμένος είχε βουτήξει την υδρία του μέσα στο νερό, χωρίς να υποπτεύεται πως κάποιος τον παρακολουθεί με προσοχή. Η Νύμφη θέλησε ν’ αρπάξει την ευκαιρία και να τον φιλήσει· τον αγκάλιασε από το λαιμό και τον τράβηξε μαζί της στο βυθό.

Οι σύντροφοί του έψαξαν να τον βρουν, μα δεν μπορούσαν με κανένα τρόπο να εξηγήσουν την εξαφάνισή του. Ο Ηρακλής κάνοντας τις ακτές ν αντηχούν από τις κραυγές του με το όνομα Υλας συνέχισε να τον αναζητεί απαρηγόρητος

…………….

Η ιστορία της αρπαγής του Ύλα από τίς Νύμφες έχει παίξει σημαντικό ρόλο τόσο στην ελληνιστική, όσο και στη ρωμαϊκή ποίηση των αυτοκρατορικών χρόνων. Η πραγμάτευσή της ως επεισοδίου της Αργοναυτικής Εκστρατείας υπάρχει στα Αργοναυτικά του Απολλώνιου του Ρόδιου, στο ομώνυμο έπος του Valerius Flaccus, στο 13ο ειδύλλιο του Θεοκρίτου, στους μύθους του Υγίνου, και στο 20ό ποίημα των ελεγειών του Προπέρτιου. Ο Νίκανδρος ο Κολοφώνιος είχε αφηγηθεί την ιστορία του Ύλα στα Ετερειούμενά του, ενώ ο Νόννος στα Διονυσιακά του. Χαρακτηριστική για τη δημοτικότητά του μύθου στη λογοτεχνία είναι η φράση του Βιργιλίου, «cui non dictus Hylas puer?» (wikipedia).