Το πλοίο του Θησέα και οι Temptations

Όταν γύρισε ο Θησέας απ’ την Κρήτη, το πλοίο του θεοποιήθηκε. Μία καλοφτιαγμένη τριακόντορος (με 30 κουπιά) με ένα μοιραίο πανί, πότε άσπρο, πότε μαύρο, που χωρίς αυτήν και τους γενναίους κωπηλάτες τίποτα από όλα αυτά τα θαυμαστά δεν θα είχε γίνει.

Ετσι οι Αθηναίοι βάλθηκαν να συντηρούν το πλοίο, αλλάζοντας κάθε τόσο τα φθαρμένα τμήματα με καινούργια, μέχρι και την εποχή του Δημητρίου του Φαληρέως, γύρω στο 300 πΧ.

Το θέμα γρήγορα απασχόλησε τους φιλοσόφους.

Μετά από τόσες αλλαγές που είχαν γίνει, ήταν ακόμα το “πλοίο του Θησέα”, ή επρόκειτο πια για κάτι άλλο;

Ο Πλούταρχος ήταν λιτός και σαφής, το παράδειγμα είναι αμφιδοξούμενον, άλλοι δηλαδή έχουν τη μία γνώμη και άλλοι την άλλη.

Ο Σωκράτης και ο Πλάτωνας μάλιστα έθεσαν το ερώτημα με διαφορετικό τρόπο:

Αν ο Σωκράτης αρχίζει να παίρνει εξαρτήματα από το άρμα του Πλάτωνα και αντικαθιστά τα εξαρτήματα από το δικό του άρμα, και κάνει και ο Πλάτωνας το ίδιο, τότε σε λίγο καιρό θα έχουν ανταλλάξει όλα τα εξαρτήματα, ενώ θα συνεχίζουν να ονομάζουν το κάθε άρμα με το όνομα του αρχικού ιδιοκτήτη!

Το θέμα συνέχισε να απασχολεί τους διανοητές των επόμενων εποχών, ο φιλόσοφος Thomas Hobbes μάλιστα (1650 μΧ) το έθεσε με πιο δραματικό τρόπο.

Αν οι Αθηναίοι φύλαγαν τα φθαρμένα κομμάτια του πλοίου του Θησέα, κάποια στιγμή θα τα συγκέντρωναν όλα στο καρνάγιο (νεώσοικος είναι η αρχαία λέξη) και θα μπορούσαν να φτιάξουν ένα καινούργιο πλοίο που θα είχε όλα τα υλικά του αρχικού. Τότε θα ήταν ακόμα πιο δύσκολο να αποφασίσουν ποιο θα ονόμαζαν “πλοίο του Θησέα”.

Παρόμοιο θέμα τέθηκε με το τσεκούρι του George Washington, που είχε αλλάξει τρεις φορές τη λαβή και δύο φορές τη μεταλλική λεπίδα, όπως αναφέρει ο Ray Broadus Browne στο βιβλίο του Objects of Special Devotion: Fetishism in Popular Culture, p. 134.

Tο θέμα πήρε διαστάσεις με το συγκρότημα των Temptations, που άλλαζαν τόσο συχνά τα μέλη της μπάντας και σύντομα οι εκτός Temptations μουσικοί ήταν πιο πολλοί από τους “κανονικούς”.

Μαζεύτηκαν λοιπόν τα αρχικά μέλη και έφτιαξαν ένα καινούργιο γκρουπ, το ονόμασαν Temptations (και με το δίκιο τους). Έτσι υπήρχε περίοδος που έδιναν συναυλίες δύο συγκροτήματα με το ίδιο όνομα. Για να αντιμετωπιστεί προσωρινά το θέμα, το καθένα έβαζε υπότιτλο “The Real Temptations”, μόνο που τη λύση την εφάρμοσαν και τα δύο γκρουπ και έτσι το πρόβλημα έγινε πιο πολύπλοκο.

Ποιοι από τους δύο Real Temptations είναι οι πραγματικοί Real Temptations;

Ο Ηράκλειτος βέβαια είχε πει ήδη από τον 6ο αιώνα: “δεν γίνεται να μπεις δύο φορές στο ίδιο ποτάμι”. Αλλά τον Ηράκλειτο τον έβλεπαν πάντα με καχυποψία οι μεταγενέστεροι, μέχρι που του κόλλησαν το παρατσούκλι “Σκοτεινός” και έτσι απέφευγαν (και αποφεύγουν) να αντιμετωπίσουν τα ενδιαφέροντα λεγόμενά του.

   dimitristsokakis.blogspot.gr

by Αντικλείδι , https://antikleidi.com

Συναφές: 

Το παράδοξο των γενεθλίων και πόσο κακοί είμαστε στην εκτίμηση του ρίσκου

Γρίφος: Η λογική του φαλακρού

Το παράδοξο του Αχιλλέα και της χελώνας

Το λογικό παράδοξο του Επιμενίδη

Το παράδοξο με τα καλικατζαράκια