Η εικόνα του ελληνικού κρασιού σήμερα

2012112500139-preview_425x


Η φήμη των ελληνικών κρασιών δεν είναι κάτι καινούριο. Το ελληνικό κρασί, το οποίο επαινείται από τον Ομηρο στην «Ιλιάδα» και στην «Οδύσσεια», που γράφτηκαν σχεδόν πριν από 3.000 χρόνια, πέρασε μεγάλους κλυδωνισμούς, κυρίως λόγω της κακής ποιότητας Ρετσίνας, που διοχετευόταν αφειδώς και για πολλές δεκαετίες στο εξωτερικό, στοιχειώνοντας το όνομα του ελληνικού κρασιού.

AlmaTademaGreekWine1873MexicoCityPerezSimonColl450

Η απενοχοποίηση και η απόλαυση

Η νέα γενιά ελληνικών κρασιών, με κάποια εξαιρετικά δείγματα, δείχνει τώρα σημάδια ανάκαμψης και κατά πολλούς είναι όλα έτοιμα για να γίνει το «next big thing».

Στη χώρα μας, παρόλο που στην πράξη –δυστυχώς- είμαστε πολύ πιο μανιώδεις καταναλωτές σε τσιγάρα και κινητά τηλέφωνα, και παρά τις «φιλότιμες» προσπάθειες διαφόρων αποχρώσεων «σωτήρων» να βουλιάξουμε στο βούρκο της μιζέριας, η κατανάλωση κρασιού, ιδιαίτερα από τους νέους, δείχνει να είναι ένα δυναμικά ανερχόμενο trend, συνοδεύοντας τις εξόδους ή ακόμα και ένα χαλαρό γεύμα ή δείπνο.

Από τις παιχνιδιάρες Μαλαγουζιές και τα αρωματικά Μοσχάτα μέχρι τα αυστηρά Ασύρτικα Σαντορίνης και από τα πολυδυναμικά Ξινόμαυρα μέχρι το εκπληκτικό Μαυροτράγανο και την κομψότητα της Μανδηλαριάς, η Ελλάδα διαθέτει πάνω από 300 ντόπιες, μοναδικές ποικιλίες απαράμιλλης ποιότητας. Σιγά σιγά, οι εν λόγω ποικιλίες γίνονται γνωστές στην ελληνική αγορά αλλά και στο εξωτερικό, προκαλώντας έκπληξη και θαυμασμό σε ξένους οινοκριτικούς και δημοσιογράφους οίνου – ανεξάρτητα από το αν μπορούν να τις προφέρουν.

WineMixing[2]

Η δικαίωση του ελληνικού κρασιού

Τη χρονιά που μας πέρασε το ελληνικό κρασί διεκδίκησε και κέρδισε πάνω από 300 βραβεία και διακρίσεις σε διεθνείς διαγωνισμούς –περισσότερα από κάθε άλλη χρονιά- δικαιώνοντας και επιβραβεύοντας απόλυτα τις προσπάθειες εκατοντάδων Ελλήνων παραγωγών κρασιού αλλά και χιλιάδων αμπελουργών.

Εκτός αυτού, καθημερινά ολοένα και περισσότερα ελληνικά κρασιά φιγουράρουν στις wine-list κορυφαίων εστιατορίων σε ολόκληρο τον κόσμο.

Αν πάτε στο εστιατόριο «Boulud Sud» του διάσημου σεφ Daniel Boulud στη Νέα Υόρκη, θα βρείτε σχεδόν δύο δωδεκάδες διαφορετικά ελληνικά κρασιά στο μενού, από κρασιά της Πελοποννήσου ώς της Κρήτης. Στο κοντινό «Le Bernardin», ο οινοχόος Aldo Sohm προσφέρει με ενθουσιασμό ένα μπουκάλι Ασύρτικο από τη Σαντορίνη $70, ένα κρασί που το χαρακτηρίζει «υπερ-μεταλλικό, κομψό, φρέσκο, και συμπυκνωμένο» – και ιδανικό για να συνδυαστεί με τα περίφημα θαλασσινά του εστιατορίου.


Γυρνώντας όμως και στον υπόλοιπο κόσμο – στο «Chez Panisse» του Berkeley, στο «Girl and the Goat» του Σικάγο, ή στο «Slanted Door» του Σαν Φρανσίσκο – υπάρχει μια παρόμοια τάση. «Η ποιότητα των ελληνικών κρασιών είναι εξαιρετική και επιλέγονται πολύ καλά από τους εισαγωγείς», σημειώνει η οινοχόος Juliette Pope του «Gramercy Tavern» της Νέας Υόρκης. «Η Ελλάδα έχει απίστευτη ποικιλία ντόπιων κρασιών, που καλλιεργούνται μόνο εκεί», λέει ο σεφ Μιχάλης Ψιλάκης, του οποίου τα εστιατόρια στη Νέα Υόρκη περιλαμβάνουν το περίφημο Κέφι.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι περισσότερες περιοχές του Νέου Κόσμου βασίζονται σε μια ποικιλία σταφυλιών, όπως π.χ. η Χιλή στο carmenere και η Νότια Αφρική στο Pinotage, η Ελλάδα φαίνεται να έχει ένα ακόμα «δυνατό ατού». Η τόσο μεγάλη ποικιλία θα είναι πάντα ένα σημαντικό πλεονέκτημα. Η Ελλάδα μπορεί να μη γίνει ποτέ σοβαρός παίκτης στο παιχνίδι του κρασιού ευρείας κατανάλωσης και χαμηλής τιμής παγκοσμίως, αλλά παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον για το λάτρη του ποιοτικού οίνου, που προτίθεται να ξοδέψει από 5 έως 15 € το μπουκάλι, αλλά και για μερικές ακόμα ακριβότερες σπάνιες και δυσεύρετες εμφιαλώσεις.

________

  Του Βασίλη Γαλανού

  Δημοσιεύτηκε: Κυριακή, 3 Μαρτίου 2013 | ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Αντικλείδι , https://antikleidi.com/

Συναφές: 

Αφιέρωμα στο κρασί: 4. Ετικέτα οίνου και Σερβίρισμα 

Αφιέρωμα στο κρασί: 1. Ποικιλίες οινοποιήσιμων αμπελιών.

Οταν έσπαγαν πιάτα στην (αρχαία) ταβέρνα 

Τι κρασάκι θα πιούμε;… και κάντε το σταυρό σας! 

Οι 7 γνωστότεροι «μύθοι» για το κρασί 

…το παραμύθι για το κρασί

Σχετικά Άρθρα

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

1 σχόλιοΣχολιάστε

  • Νομίζω ότι και στην Ελλάδα τα κρασιά τα εκτιμάμε όσο και στο εξωτερικό (ελληνικά ή μη). Όπως σε ένα πολύ καλό εστιατόριο στην Αμερική όπως λέτε θα δεις να πίνουν κρασί, έστω και μη ελληνικό, έτσι και στην Ελλάδα σε αντίστοιχα καλά εστιατόρια θα δεις να καταναλώνουν καλά ελληνικά κρασιά. Το ότι δεν καταναλώνουμε καλά κρασιά στις ταβέρνες είναι το ίδιο πιστεύω με το ότι οι Αμερικάνοι καταναλώνουν γαλόνια Coca Cola στα fast food τους ή μπύρας οι Γερμανοί στις μπυραρίες. Ένας άλλος λόγος είναι πιστεύω η υπερτίμηση του κρασιού το οποίο σε μία κάβα μπορείς να το βρεις 13 ευρώ και στο εστιατόριο να στο δώσει 30 ευρώ. Για ποιό λόγο? Επειδή το διατηρεί σε ένα μη προβλεπόμενο χώρο?