Πρόλογος από τον αείμνηστο Ιάκωβο Καμπανέλη για το “Παραμύθι χωρίς όνομα” που γράφτηκε (ή καλύτερα διαμορφώθηκε) το 1958-1959 για το θίασο Βασίλη Διαμαντόπουλου-Μαρίας Αλκαίου.
____________________________________
Κι ήταν που λέτε μία φορά
οπού είχαμε έναν βασιλιά
καλό ανθρωπάκι
Βαριά του ερχόταν η δουλειά
κι ήταν τα ζώα μου αργά
καλό ανθρωπάκι
Απ’το να τρέχει δω κι εκεί
κάλλιο είχε μάσα και πιοτί
κι ένα υπνάκι
Έτσι μας άφησε η χαρά
κι έτσι μας ήρθε η συμφορά
και το φαρμάκι
Ρημάζουνε τα μαγαζιά
κλέφτει τους νιούς η ξενιτιά
καλό ανθρωπάκι
Μας εβαρέθει και ο Θεός
στάλα δε ρίχνει ο ουρανός
πάει το ψωμάκι
Κι όλο πληθαίνουν οι φτωχοί
κι η πείνα μας καλοναρχεί
ψωμί ψωμάκι
Αυτά που λέτε τη φορά
που είχαμε ένα βασιλιά
καλό ανθρωπάκι
____________________________________
Είναι θλιβερό λόγια που γράφτηκαν πριν 55 χρόνια να παραμένουν τόσο επίκαιρα. Δεν είναι ότι ο Καμπανέλης έβλεπε τόσο μακριά αλλά ότι εμείς κάναμε βήματα προς τα πίσω…
__
Ευχαριστούμε τον κ. Παναγιώτη Κολέλη για την υπόδειξη του συγκεκριμένου αποσπάσματος.
by Αντικλείδι , https://antikleidi.com
Συναφές:
Ανέκδοτα κείμενα του Ιάκωβου Καμπανέλλη
Δραματικά επίκαιρη: Η απολογία του Νίκου Καζαντζάκη το 1925
Ένα από τα μεγαλύτερα παράδοξα της σύγχρονης επιστήμης είναι ότι ενώ συνθέτει μια ηγεμονική κουλτούρα,…
Από όλες τις προφητικές γνώσεις που μπορεί να βρει κανείς στο κλασικό μυθιστόρημα του Όργουελ,…
Το 1784, σε ένα δοκίμιό του με τίτλο αυτή την ερώτηση: "Was ist Aufidarung?", ο…
Υπάρχουν δύο απαραίτητα στοιχεία για τη γνώση: το υποκείμενο της γνώσης (ο γνωρίζων, ή ο…
Ένα μικρό αφιέρωμα στον συγγραφέα και ψυχολόγο Daniel Kahneman που διακρίθηκε για το έργο του…
Για κάποιους είναι τόσο εύκολο να ερωτευτούν με μια ιδέα όσο και έναν άνθρωπο. Οι…
