ΣTO σπίτι επικρατούσε μια ανεξήγητα χαρούμενη ατμόσφαιρα. Κάθε δυο λεπτά η μάνα μου μας έλεγε: «Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι σας περιμένει». Αν σκεφτεί κανείς ότι οι γονείς, όταν σαπίζουν τα παιδιά τους στο ξύλο, ρωτούν με χαμόγελο «σ’ άρεσε;» τότε η φράση «δε φαντάζεστε τι σας περιμένει» μπορούσε να περικλείει πολλά. Έπειτα από λίγο ακούστηκαν οι γνώριμοι ήχοι. Βήχας δυνατός, κλειδί στην πόρτα, χαμόγελο, ήλιος και φιλί στη μάνα μου…
Mετά ο πατέρας να λέει: «τη φέρνουν. Kανόνισες πού θα τη βάλουμε;» O διάλογος μεγάλωνε ακόμα πιο πολύ την περιέργειά μας μέχρι που άνοιξε η πόρτα του ασανσέρ. Τρέξαμε. Δυο εργάτες κουβαλούσαν ένα χαρτονένιο τεράστιο κουτί. Το ακούμπησαν στο πάτωμα με προσοχή κι άρχισαν να σκίζουν τα χαρτόνια. Τα μάτια μας συναγωνίζονταν το μέγεθος της κουκουβάγιας.
Οι γονείς μου αγκαλιάστηκαν τρυφερά, οι εργάτες είπαν καλορίζικη και μεις μείναμε, όπως αυτός που έφαγε μπισκότο Εxcess.
Tετράγωνη, σαν μπαούλο, με πορτάκι φυσαρμόνικα και τρία όλα κι όλα τεράστια κουμπιά. Ένα να γράφει ON, ένα να γράφει OFF και ένα στρογγυλό όλο νούμερα για ν’ αλλάζουμε κανάλια. Όλα θορυβώδη, ιδίως η αλλαγή καναλιού που ανάσταινε νεκρό. Καθίσαμε μαγνητισμένοι στον καναπέ.
«Καλησπέρα σας κυρίες και κύριοι» είπε η Νάκη Αγάθου.
«Καλησπέρα σας» είπαμε όλοι μαζί σαν τη χορωδία Τυπάλδου.
Κι έτσι η τηλεόραση μπήκε στη ζωή του σπιτιού κι έφερε τα πάνω κάτω.
Στο σχολείο το νέο μεταδόθηκε αμέσως και σύντομα δημιουργήθηκαν δύο «κοινωνικές» τάξεις. Οι έχοντες (τηλεόραση) και οι μη έχοντες. Οι δεύτεροι λέγανε ακριβώς την ίδια φράση «οι γονείς μου λένε ότι θα χαλάσουν τα μάτια μας και ότι δε θα διαβάζουμε τα μαθήματά μας».
Στα πάρτι το μαγικό κουτί μονοπωλούσε το ενδιαφέρον. Bγήκαν και τα πρώτα ανέκδοτα. Πώς λένε στα τούρκικα την τηλεόραση; Μπανιστίρ ντουλάπ…
Όσο για τον πολλαπλασιασμό του 8, που μας ταλαιπωρούσε μήνες, τον ξεπετάξαμε στο λεπτό προς χάριν του Μπονάτσα.
Μ’ αυτά τρίφτηκε το βελούδο του καναπέ. Στο τέλος τον πετάξαμε. Όπως και την ογκώδη τηλεόραση. Η καινούργια ήταν πιο κομψή και μίκραινε και μίκραινε, ώσπου μπήκε και στην κρεβατοκάμαρα (δώσε θάρρος στο χωριάτη ν’ ανέβει και στο κρεβάτι). Από κείνα τα χρόνια έμειναν μερικοί μυστικοί κωδικοί, κάτι σαν σύνθημα-παρασύνθημα των άνω τριάντα πέντε…… Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ (α ρε Νικολαΐδου) ή το Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΓΕΛΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ. Η Αυτού Εξοχότης η Τηλεόραση, μεταλλαγμένη πια, παίρνει την εκδίκησή της. Αντί να την παρακολουθούμε, μας παρακολουθεί. Καινούργιοι μυστικοί κωδικοί καταγράφονται…
-Από πού μας τηλεφωνείτε; Aπό το Βούζι Δομοκού; XΕΙΡΟΚΡΟΤΗΜΑ. (τέτοιον ενθουσιασμό ούτε που τ? ονειρεύτηκε το Βούζι).
Όσο δε για το «ακατάλληλο για ανηλίκους» που μας κέντριζε στην εικόνα πάνω δεξιά… Εκεί να δεις εκδίκηση. Σεξ και δώστου σεξ. Κάθε ερωτική σκηνή και δεκαοχτώ στάσεις. Ούτε το Κάβο Ντόρο να περνάς δε νιώθεις τέτοια ζαλάδα. Μία επάνω, μία κάτω. Ξεσηκώνεται ο θεατής και «χτυπάει» μετά στη βοηθητική εκπομπή…
– Συγχαρητήρια για την εκπουμπή σας . Ήθελα να σας ρουτήσω για του πέου μου (η καθαρεύουσα τον μάρανε).
H Aυτού Εξοχότης η Τηλεόραση. Ενημερωτική ή όχι, σπουδαία ή μη, στολίδι ή σκουπίδι, πάντα απέναντι από τον καναπέ. Παράθυρο στον κόσμο ή κλειδαρότρυπα στην πόρτα του κόσμου.
Εξαρτάται από το θεατή ίσως κι από τον καναπέ.
______
4 Τροχοί, Μάρτιος 1999, Pέα Bιτάλη
Αντικλείδι , https://antikleidi.com
Συναφές:
σχετικά με τις λέξεις σουβλάκι και καλαμάκι
Ένα από τα μεγαλύτερα παράδοξα της σύγχρονης επιστήμης είναι ότι ενώ συνθέτει μια ηγεμονική κουλτούρα,…
Από όλες τις προφητικές γνώσεις που μπορεί να βρει κανείς στο κλασικό μυθιστόρημα του Όργουελ,…
Το 1784, σε ένα δοκίμιό του με τίτλο αυτή την ερώτηση: "Was ist Aufidarung?", ο…
Υπάρχουν δύο απαραίτητα στοιχεία για τη γνώση: το υποκείμενο της γνώσης (ο γνωρίζων, ή ο…
Ένα μικρό αφιέρωμα στον συγγραφέα και ψυχολόγο Daniel Kahneman που διακρίθηκε για το έργο του…
Για κάποιους είναι τόσο εύκολο να ερωτευτούν με μια ιδέα όσο και έναν άνθρωπο. Οι…