Μικρομεσαίοι ευεργέτες

Γιατί σήμερα έχουν εκλείψει από την Ελλάδα οι εθνικοί ευεργέτες; Δεν είναι μόνο η ταινία του Γιάννη Σμαραγδή για τον Ιωάννη Βαρβάκη («Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι») που καθιστά το ερώτημα επίκαιρο. Είναι και ο τραγέλαφος της «δωρεάς» των 600 δισ. δολ. από ελληνοαμερικανούς εκατομμυριούχους (;) της οργάνωσης END (End National Debt), που όχι μόνο θα διέγραφαν το ελληνικό χρέος, αλλά θα επένδυαν και στην ανάπτυξη της χώρας. 

Γιατί το οιστρήλατο πάθος του 19ου αιώνα έχει εκπέσει στη μεγαλομανιακή (ή άλλης μορφής) παράνοια του 21ου; Η απάντηση, προφανώς, δεν εμπίπτει ούτε στις προθέσεις ούτε στις δυνατότητες αυτού του σημειώματος. Θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο πολύπλευρης μελέτης, με οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές και ψυχαναλυτικές αναφορές.

Αν εξαιρέσει κανείς την προσφορά ιδρυμάτων (με προεξάρχουσα το υπό κατασκευή κέντρο πολιτισμού «Σταύρος Νιάρχος»), στην Ελλάδα της σαρωτικής ύφεσης και διαλυτικής κρίσης, δεν έχει αναδυθεί κανένας μαικήνας που θα προσφέρει από την περιουσία του για κοινωφελή σκοπό.

Ενώ την τελευταία τριετία η χώρα βυθίζεται, οι αντίρροπες, δημιουργικές, δυνάμεις, που θα μπορούσαν να αναστρέψουν την πορεία, είναι σποραδικές, δεν συνθέτουν τάση, παραμένουν ως εκ τούτου, ακόμα, περιορισμένες και αδύναμες. Είναι εντελώς διαφορετικό να εμφανίζονται θύλακοι αισιοδοξίας (επιχειρηματικοί, πολιτιστικοί κ.ο.κ) και άλλης τάξεως θέμα η ισχυρή οικονομική παρουσία που θα συμβάλει στην επαναλειτουργία του χρεοκοπημένου κράτους.

H καχεξία εθνικών προθέσεων από Ελληνες μεγιστάνες σε συνδυασμό με τα αθροιστικά δισεκατομμύρια της φοροδιαφυγής, συνθέτουν το προφίλ μιας ελίτ του χρήματος χωρίς καταγωγή, χωρίς παράδοση, με αδιάφορες αν όχι διαταραγμένες σχέσεις με την κοινωνία, λατρεία του ατομικού και απαξίωση του δημόσιου.

Η συσσώρευση πλούτου δεν αντίκειται στη γενναιόδωρη διάθεσή του. Και ο Βαρβάκης για τον εαυτό του εργαζόταν. Κατέθεσε όμως το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του στο ελληνικό Δημόσιο, συντάσσοντας μια αξιοζήλευτη λίστα έργων, σε μια καταλυτική στιγμή για μια καθημαγμένη χώρα. Στην σημερινή Ελλάδα δημοφιλείς είναι οι λίστες δεκάδων, χιλιάδων, μεγαλοκαταθετών που φυγαδεύουν τα χρήματά τους στο εξωτερικό, συμβάλλοντας δραστικά στον θρίαμβο της παραοικονομίας.

Στην εποχή μας πλέον, ο κάθε φοροσυνεπής πολίτης είναι και ένας μικρομεσαίος ευεργέτης.

_________

 Tης Μαριας Κατσουνακη,kathimerini.gr

by Αντικλείδι , http://antikleidi.wordpress.com

Συναφές: 

Τα ελλείμματα της αστικής τάξης στην Ελλάδα

Η αστική τάξη δεν διαθέτει ούτε πνευματικότητα ούτε πατριωτισμό

Να χαράξουμε νέες διαδρομές

Φοροφυγάδες και καλοπληρωτές

«Στο πάρτι δεν κάλεσαν το λαό»

Οργή και απόσυρση

Εθνικές καταβολές και ιστορικές επαναλήψεις

Η εθνική μας ψυχή

Αντικλείδι

Οι διαχειριστές του blog

Share
Published by
Αντικλείδι

Recent Posts

John Locke – Δοκίμιο για την ανθρώπινη νόηση : Το βέβαιο και το πιθανό.

Αντιμετωπίζοντας τους θρησκευτικούς και πολιτικούς φανατισμούς, ο John Locke θέλει να δείξει ότι οι βεβαιότητες…

3 weeks ago

Η Τέχνη της Ευτυχίας: Ένα ταξίδι με οδηγό την αρχαία φιλοσοφία

Θα ξεκινήσω με εκείνη τη διάσημη, ειλικρινά ενοχλητική, σωκρατική μέθοδο: με μια ερώτηση. Ποιος από…

3 weeks ago

Φωτεινά Εργαλεία με σκοτεινές χρήσεις: Τα κοινά γνωσιακά υλικά της Επιστημονικής και της Συνωμοσιολογικής Σκέψης και το παράδειγμα της Νομπελίτιδας

Μετά από χιλιάδες χρόνια διανοητικού μόχθου, φαίνεται ότι ξαναγυρίζουμε ταπεινά στον Σωκράτη. Αφού κυνηγήσαμε τις…

1 month ago

Aρχαίος Σκεπτικισμός: Όταν τίποτε δεν ενοχλεί

Τι είναι αλήθεια και πώς μπορούμε να τη γνωρίσουμε; (more…)

2 months ago

Π. Ιακωβής – Ένα Πράσινο Αυτοκίνητο: Η Ασυμμετρία της Άρνησης και η Οντολογία του Όχι

Ας υποθέσουμε μια Πρόταση Α: (Αυτό το αυτοκίνητο είναι Πράσινο) και την Άρνησή της, Πρόταση…

2 months ago

Επίκουρος και ασυνείδητο: Από την αρχαία φιλοσοφία στη σύγχρονη νευροεπιστήμη και ψυχοθεραπεία.

Αφορμή για αυτή την εργασία υπήρξαν δύο λόγοι: 1. To ενδιαφέρον μου για την Επικούρεια…

3 months ago