Θυμάστε όταν ήσασταν 10 ετών, ότι ο χρόνος δεν περνούσε και ότι το καλοκαίρι σας φαινόταν λες και θα διαρκέσει για πάντα; Μεγαλώσατε λίγο, κανένα πρόβλημα, υπήρχε ακόμα αρκετός χρόνο για να κάνετε ό, τι θέλετε.
Κάποιος μου είπε τότε, ότι ο χρόνος επιταχύνει όσο μεγαλώνουμε. Όντας νέος και γνωρίζοντας τα πάντα -όπως πιστεύουν όλοι οι νέοι- θεώρησα φυσικά αστεία αυτή την άποψη. Τελικά όμως, είναι αλήθεια !
Τώρα βλέπω τη ζωή και τον χρόνο ως ένα τρενάκι ιλίγγου του λούνα παρκ, με μία μόνο ανύψωση. Όταν ανεβαίνουμε στην αρχή προς την κορυφή, ο χρόνος κυλάει πιο αργά. Στα 30, ή περίπου εκεί, είμαστε στην κορυφή, και ξεκινάει η πτώση προς τα κάτω.
Όσο ταχύτερα και πιο γρήγορα κατεβαίνουμε, τόσο γρηγορότερα περνάει ο χρόνος. Περνάνε εβδομάδες, μήνες, χρόνια, και αναρωτιόμαστε πότε πέρασαν. Όπως κατεβαίνουμε όλο και πιο γρήγορα, συνειδητοποιούμε ότι κάπου κάτω στις γραμμές υπάρχει ένας τοίχος ή κάποια άλλη καταστροφή που αναμένει την άφιξή μας. Το μόνο πράγμα που δεν ξέρουμε, είναι πόσο μακριά βρίσκεται αυτός ο τοίχος.
Αυτή η πραγματικότητα μας βοηθάει να εκτιμήσουμε ακόμη περισσότερο τα πράγματα που μπορούμε να απολαύσουμε, και τους ανθρώπους που αγαπάμε και μας αγαπούν. Γνωρίζουμε ότι η διαδρομή δεν πρόκειται να διαρκέσει για πάντα …
by Αντικλείδι , https://antikleidi.com
Συναφές:
Οι περισσότεροι σπαταλάνε την ζωή τους, θεωρώντας διαρκώς ότι ο τοίχος βρίσκεται μακριά τους.
Άλλωστε δεν είναι δύσκολο να πέσεις σ’ αυτή την παγίδα.
[…] Ο χρόνος, η ζωή, και το τρενάκι του ιλίγγου […]
[…] Ο χρόνος, η ζωή, και το τρενάκι του ιλίγγου […]
[…] Ο χρόνος, η ζωή, και το τρενάκι του ιλίγγου […]
[…] Ο χρόνος, η ζωή, και το τρενάκι του ιλίγγου […]